Κάτι συμβαίνει στην κλασική μουσική. Όλο και πιο συ­χνά, Έλληνες καταξιωμένοι σολίστ κερδίζουν διεθνείς διακρίσεις, ψηφίζονται από το κοινό και ανταγωνίζονται σε δημοτικότητα ηθοποιούς και σκηνοθέτες.

Κάτι συμβαίνει στην κλασική μουσική. Όλο και πιο συ­χνά, Έλληνες καταξιωμένοι σολίστ κερδίζουν διεθνείς διακρίσεις, ψηφίζονται από το κοινό και ανταγωνίζονται σε δημοτικότητα ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Η τέχνη απαντά στην κρίση και η κλασική μουσική παίρνει τη σκυτάλη από το σύγχρονο ελληνικό σινεμά που άφησε τη σφραγίδα του στην παγκόσμια κινηματογραφία.

Για να ακούσεις τον Καβάκο στους μεγάλους «ναούς» της μουσικής ανά τον κόσμο μάλλον είναι απίθανο. Τα εισιτήρια γίνονται ανάρπαστα. Κοσμοσυρροή και στη διεθνή περιοδεία της Καμεράτα, που μπήκε δυναμικά στο λυρικό θέατρο. Λέγεται μάλιστα πως κάποιοι φανα­τικοί Γερμανοί θεατές αγνόησαν τη βροχή και στέκονταν απέναντι στο πεζοδρόμιο, προσπαθώντας να απαθανα­τίσουν τον αντισυμβατικό μαέστρο Γιώργο Πέτρου. Δεν είναι τυχαίο που ο «Alessandro», η ελληνική παραγωγή όπερας από την Καμεράτα και την Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής, αναδείχθηκε πρώτη στην ψηφοφορία του διεθνούς μουσικού καναλιού Mezzo, κερδίζοντας λυρι­κά θέατρα όπως η Σκάλα του Μιλάνου και το Θέατρο της Βερόνα.

Με τις «Σονάτες για βιολί» του Μπετόβεν, ο Λεωνίδας Καβάκος είναι υποψήφιος για Γκράμι στην κατηγορία της Καλύτερης Ερμηνείας Μουσικής Δωματίου/Μικρού Συνόλου. Ο κορυφαίος δεξιοτέχνης, μαέστρος και μου­σικός, παίζει βιολί από πέντε χρόνων και διαπρέπει στα πέρατα της οικουμένης. Ο Καβάκος συγκαταλέγεται στους δέκα σημαντικότερους βιολιστές του κλασικού ρεπερτορίου και έχει συμπράξει με τις μεγαλύτερες ορ­χήστρες του κόσμου. Ο κόσμος της κλασικής μουσικής υποκλίνεται στο ταλέντο του. Ελάχιστοι σολίστ έχουν καταφέρει να γίνουν αποδέκτες τόσο θερμών εκδηλώ­σεων από κοινό και κριτικούς.

Η Λυρική είναι το σπίτι του. Η φωνή του κατάφερε να «σπάσει» τα ελληνικά σύνορα και να ηχήσει στα μεγαλύ­τερα θέατρα του κόσμου. Εδώ και 32 χρόνια ο βαθύφω­νος Δημήτρης Καβράκος τραγουδά στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης. Έδωσε τη δική του ερμηνευ­τική πρόταση σε έργα του Μίκη Θεοδωράκη και μας χάρισε μια μοναδική ερμηνεία υποδυόμενος πειστικά τον δολοφόνο Σπαραφουτσίλε στον εμβληματικό «ριγολέττο» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Παρά τις μεγάλες δυσκολίες στον χώρο του πολιτισμού, η κλασική μουσική αποκαλύπτεται, επανεξετάζει τις δυνατότητές της, τραβάει το ενδιαφέρον του διεθνούς Τύπου, πετυχαίνει διεθνή αναγνώριση, συνομιλεί με το κοινό και κάνει τη διαφορά στην ελληνική μουσική σκηνή.