search
ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 10:41
MENU CLOSE

Πίτερ Ο’ Τουλ: Ο «Λόρενς» του θεάτρου

20.12.2013 22:00
Πίτερ Ο\

Υπερηφανευόταν ότι ήξερε και τα 154 σονέτα του Σαίξπηρ απ’ έξω. Σε μία από τις τελευταίες του κινηματογραφικές εμφανίσεις πάντως στο «Venus» του 2006, ταινία με την οποία ήταν υποψήφιος για Όσκαρ για όγδοη ατελέσφορη φορά, απήγγελε μοναδικά το 18o Σονέτο.

 
Υπερηφανευόταν ότι ήξερε και τα 154 σονέτα του Σαίξπηρ απ’ έξω. Σε μία από τις τελευταίες του κινηματογραφικές εμφανίσεις πάντως στο «Venus» του 2006, ταινία με την οποία ήταν υποψήφιος για Όσκαρ για όγδοη ατελέσφορη φορά, απήγγελε μοναδικά το 18o Σονέτο.
 
Το γεγονός ότι για μία ολόκληρη εποχή υπήρξε από τους διασημότερους ηθοποιούς – η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε το 2003 τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά του στην Έβδομη Τέχνη – είναι ίσως λιγότερο σημαντικό από τις θεατρικές ερμηνείες του συναρπαστικού Ιρλανδού ηθοποιού Πίτερ Ο Τουλ που έφυγε στα 81 του στις 14 Δεκεμβρίου.
 
Γεννημένος το 1932 από Ιρλανδό πατέρα και Σκωτσέζα μητέρα, μεγάλωσε στην περιοχή του Γιορκσάιρ και ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως δημοσιογράφος. Έχοντας κρυφό του όνειρο το θέατρο, μόνο όταν ολοκλήρωσε τη θητεία του στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό αποφάσισε να το ακολουθήσει. Η πρώτη του απόπειρα ήταν απο­καρδιωτική, καθώς η δραματική σχολή του Abbey Theater του Δουβλίνου τον απέρριψε λόγω της πλημμελούς γνώσης του των ιρλανδικών. Το 1952 όμως, έγινε πανηγυρικά δεκτός με υποτροφία από τη Βασι­λική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (RADA).
 
Συμμαθητές του ήταν τα σπουδαιότερα ταλέντα της μεταπολεμικής γενιάς: ο Άλμπερτ Φίνεϊ, ο Άλαν Μπέιτς και ο Ρίτσαρντ Χάρις. Όπως κι εκείνοι, έτσι και ο ίδιος πρώτα θριάμβευσε στη σκηνή και μετά στο πανί.
 
Σαιξπηρικός ηθοποιός, έκανε ντεμπούτο το ’55 στον «Βασιλιά Ληρ» στο Old Vic του Μπρίστολ, όπου τα επόμενα τρία χρόνια έπαιξε σε περισσότερα από 50 έργα, συμπεριλαμβανομένων του «Οθέλλου», του «Ονείρου καλοκαιρι­νής νύχτας» και του ομώνυμου ρόλου στον «Άμλετ». Ρόλο που επανέλαβε το 1963 – όντας πια παγκοσμίως διάσημος ως «Λόρενς της Αραβίας» -, στην εναρκτήρια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία του Λόρενς Ολίβιε. Στο μεταξύ είχε συνεργαστεί με τη Royal Shakespeare Company στο «Ημέρωμα της στρίγκλας», στο «Έμπορος της Βενετίας», στο «Τρωίλος και Χρυσηίδα».
 
Το 1962 έχασε σκανδαλωδώς το Όσκαρ για μία μνημει­ώδη ερμηνεία στον «Λόρενς». Το 1969 επέστρεψε στο Abbey Theater για να παίξει στο μπεκετικό «Περιμένοντας τον Γκοντό» όπου διέπρεψε και ως «Θείος Βάνιας». Ολόκληρη τη δεκαετία του ’70 ταλανιζόταν από επιπλοκές του αλκοολισμού του. Επέζησε και έπαιξε και άλλους αξιομνημόνευτους ρόλους. Το 1980 ο «Μάκμπεθ» του στο Old Vic ήταν μία καταστροφή, αλλά στο ίδιο θέατρο έμελλε να ολοκληρώσει το 1999 τη θαυμαστή θεατρική του καριέρα με έναν προσωπικό θρίαμβο: το «Jeffrey Bernard is unwell», πορτρέτο ενός διάσημου αλκοολικού δημοσιογράφου…

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 10:39