Από «αλληλέγγυους και αλληλέγγυες» προς τον καταδικασμένο για τη «17 Νοέμβρη» Σάββα Ξηρό λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο, το οποίο γράφτηκε εν όψει της εκδίκασης σήμερα από το Τριμελές Εφετείο Πειραιά της νέας αίτησής του για διακοπή έκτισης της ποινής του για σοβαρούς λόγους υγείας.
 
Το καλοκαίρι του 2002, όταν εξερράγη ο εκρηκτικός μηχανισμός στα χέρια του Σάββα Ξηρού, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την εξάρθρωση της Επαναστατικής Οργάνωσης 17Ν, μετά από 27 χρόνια συνεχούς παρουσίας στον ένοπλο αγώνα. Ζήσαμε τότε την ελληνική εκδοχή του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που είχαν κηρύξει ήδη οι ΗΠΑ. Θυμόμαστε τότε ότι το κράτος θριαμβολογούσε, κόμπαζαν οι «ειδικοί» ότι τελείωσε ο ένοπλος αγώνας. Υπήρχε, συγχρόνως, εκτός από την τρομοϋστερία αυτή, και ένας ειδικός τρόπος που αντιμετωπίστηκαν οι αγωνιστές της 17Ν και κατά τη σύλληψή τους αλλά και μετά, με ειδικούς νόμους και ειδικά δικαστήρια, που θύμιζαν έκτακτα στρατοδικεία, με αποτέλεσμα εξοντωτικές ποινές στους συλληφθέντες για αυτή την υπόθεση. Επιπρόσθετα, προχώρησε σε μια προκλητική επίδειξη σκληρής εκδικητικότητας, επιβάλλοντας ένα απάνθρωπο ειδικό καθεστώς απομόνωσης στα λευκά κελιά.
 
Από την πρώτη στιγμή, ο Σάββας Ξηρός υπέστη τη βία της ειδικής μεταχείρισης που επιφυλάσσει το κράτος σε έναν κρατούμενο για υπόθεση «τρομοκρατίας». Πολυτραυματίας, σε κρίσιμη κατάσταση, κρατήθηκε δεμένος σε ένα κρεβάτι της Εντατικής, φρουρούμενος από ενόπλους μέσα και έξω από τον θάλαμό του, χωρίς δικαίωμα επικοινωνίας ούτε με δικηγόρο, συγχρόνως τον υπέβαλαν σε εξαντλητικές ολονύκτιες ανακρίσεις – βασανιστήρια προκειμένου να του αποσπάσουν πληροφορίες. Ο Σάββας Ξηρός καταδικάστηκε στο εφετείο σε πέντε φορές ισόβια και 25 χρόνια φυλάκιση για τη συμμετοχή του στη 17Ν.
 
Ο Σάββας Ξηρός είναι μια ξεχωριστή περίπτωση μέσα στα ειδικά καθεστώτα που έχουν φτιαχτεί για τους πολιτικούς κρατούμενους. Εντε-κάμισι χρόνια μετά τον βαρύτατο τραυματισμό του, τις πολλαπλές σωματικές βλάβες και τα προβλήματα υγείας που υπέστη, εξακολουθεί να παραμένει κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού, μια κράτηση που για τον συγκεκριμένο πολιτικό κρατούμενο ισοδυναμεί με εξόντωση, με αργό θάνατο.
 
Οι αιτήσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα για αναστολή ή διακοπή της ποινής του απερρίφθησαν, το ελληνικό κράτος, όμως, καταδικάστηκε για τη μεταχείριση του Σάββα Ξηρού από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, τον Σεπτέμβρη του 2010. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα θεωρήθηκε ένοχη εξαιτίας της ανεπαρκούς φροντίδας που επέδειξε στα ανυπέρβλητα προβλήματα υγείας του Σάββα Ξηρού. Στις 5 Ιούλη 2012 επιτέλους με ομόφωνη απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά έγινε δεκτή πεντάμηνη διακοπή της ποινής του, ώστε να νοσηλευτεί φρουρούμενος στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατέθεσε ως μάρτυρας και ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιά, που βεβαίωσε ότι τα σοβαρά προβλήματα υγείας του Σ. Ξηρού δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ούτε στο αναρρωτήριο της φυλακής ούτε με ολιγοήμερες μεταγωγές του σε διάφορα νοσοκομεία, αλλά σε ειδικευμένα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Η νοσηλεία του όμως στο ΑΧΕΠΑ εξελίχθηκε σε ένα καλοστημένο παιχνίδι του κράτους και των μηχανισμών του, καθώς οι πέντε μήνες έγιναν πέντε μέρες και μεταφέρεται εσπευσμένα πίσω στη φυλακή για λόγους ασφαλείας. Από τις ιατρικές γνωματεύσεις που έχουν γίνει ώς τώρα προκύπτει η εικόνα ενός κρατούμενου καταδικασμένου σε αργό θάνατο: Τυφλός ουσιαστικά, με φλεβική ανεπάρκεια και επίδρασή της στα κάτω άκρα, σχεδόν κουφός, με σοβαρά νευρολογικά και αγγειακά προβλήματα, με ιστορικό άσθματος από παλιά, έχει επίσης υποστεί ακρωτηριασμό του δεξιού του χεριού και πλέον με πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας, διαγνωσμένη από δύο κρατικά νοσοκομεία, την οποία απέκτησε εξαιτίας της απάνθρωπης μεταχείρισης που είχε στη φυλακή.
 
Η παραμονή ενός ανθρώπου με τα προβλήματα του Σάββα Ξηρού στη φυλακή συνιστά από μόνη της απάνθρωπη συμπεριφορά. Μόνο ως δείγμα εκδικητικότητας του ελληνικού κράτους απέναντι σε έναν εχθρό του προς έναν πολιτικό κρατούμενο μπορεί να εξηγηθεί και αυτό γιατί η απόπειρα ηθικής και φυσικής εξόντωσης οποιουδήποτε αγωνιστή (ειδικά όσων επέλεξαν να αντιπαρατεθούν ένοπλα με το καθεστώς) λειτουργεί παραδειγματικά επιδιώκοντας να εκφοβίσει και να αποθαρρύνει όσους επιλέγουν να αγωνιστούν και όσους σκεφτούν να το κάνουν ιδιαίτερα στις σημερινές οξυμένες κοινωνικές συνθήκες.
 
Στις 19/12, στις 9 π.μ., δικάζεται στο Τριμελές Εφετείο Πειραιά (Σκουζέ & Φίλωνος) η νέα αίτηση του Σάββα Ξηρού για διακοπή έκτισης της ποινής του για σοβαρούς λόγους υγείας. Θα είμαστε εκεί για να δοθεί ένα τέλος στις εκδικητικές μεθοδεύσεις του κράτους που έχει καταδικάσει σε αργό θάνατο τον αντάρτη πόλης Σάββα Ξηρό.
 
Όποιος ξεχνάει τους αιχμαλώτους πολέμου ξεχνάει και τον ίδιο τον πόλεμο.
Αλληλέγγυοι – Αλληλέγγυες