Στις 25 Νοεμβρίου 1911, σε μια έπαυλη στα προάστια του Παρισιού αγορασμένη με τα χρήματα της κληρονομιάς του Φρίντριχ Ένγκελς, αυτοκτονούν με ένεση υδροκυανίου ο Πωλ Λαφάργκ, συγγραφέας του βιβλίου «Δικαίωμα στην τεμπελιά», και η σύζυγός του Λώρα, κόρη του Καρλ Μαρξ.

H συγγραφέας Ζέφη Κόλλια γράφει για το βιβλίο της «Λώρα, η τελευταία των Μαρξ», εκδόσεις Μεταίχμιο

Στις 25 Νοεμβρίου 1911, σε μια έπαυλη στα προάστια του Παρισιού αγορασμένη με τα χρήματα της κληρονομιάς του Φρίντριχ Ένγκελς, αυτοκτονούν με ένεση υδροκυανίου ο Πωλ Λαφάργκ, συγγραφέας του βιβλίου «Δικαίωμα στην τεμπελιά», και η σύζυγός του Λώρα, κόρη του Καρλ Μαρξ.

Η διπλή αυτοκτονία τους αφήνει άφωνο το διεθνές επαναστατικό κίνημα. Δεν πρόκειται απλά για τον θάνατο δύο ανθρώπων, αλλά για τον θάνατο μιας ολόκληρης εποχής: της εποχής του Μαρξ και του Ένγκελς, της ιδρυτικής εποχής του επιστημονικού σοσιαλισμού.

Με θεμέλιο τις τελευταίες μέρες του ζεύγους Λαφάργκ και μέσα από μια πλεκτή αφήγηση στον χρόνο μεταξύ των μέσων του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, παρουσιάζεται ανάγλυφα η εποχή των μεγάλων γεγονότων και προσώπων που καθόρισαν την πορεία του σοσιαλιστικού κινήματος και γέννησαν ιδέες και σύμβολα.  Μια μεγάλη τοιχογραφία εποχής που ξεδιπλώνεται από το Βικτωριανό Λονδίνο, την Κούβα, την Ισπανία και το Παρίσι της Κομμούνας αλλά και της Μπελ Επόκ, με πρωταγωνιστές τα πρόσωπα που άλλαξαν τον ρου της σκέψης αλλά και της ίδιας της Ιστορίας.  Η βιογραφική μυθιστορία ενός σπουδαίου ζεύγους επαναστατών, για τους οποίους πολύ λίγα πράγματα είναι γνωστά.