• Ανάκληση των στιγμών καθάπερ η περίσταση προσκαλεί τις συνθήκες. Και τα χαρμόσυνα υπολείπονται και στην κίνηση της κεφαλής, ακριβής μίμησή της του εκκρεμούς, η γρήγορη επανάληψη του επιφωνήματος ξορκίζει έξω από εδώ και μακριά την αναπόληση του δυσάρεστου.

• Ανάκληση των στιγμών καθάπερ η περίσταση προσκαλεί τις συνθήκες. Και τα χαρμόσυνα υπολείπονται και στην κίνηση της κεφαλής, ακριβής μίμησή της του εκκρεμούς, η γρήγορη επανάληψη του επιφωνήματος ξορκίζει έξω από εδώ και μακριά την αναπόληση του δυσάρεστου.
• Τοιουτοτρόπως στο έσχατο του καιρού η αισιοδοξία απολαμβάνει τα καλύτερά της και η ατμόσφαιρα δανείζεται το επίθετον από παλαιόχρονη ταινία κωμικής συνθέσεως.
• Στην συνοικία των αγγέλων κατά τον σαρκασμό, η ζωή συνεχίζεται στον ίδιο ρυθμό.
Τα παράγωγα της ελαίας, δημιουργήματα της εποχής του ολόκαινου πρωτοστατούν και στην εποχή του πλειστόκαινου αφήνοντας την αμφιβολία εμβρόντητη να περιπλανιέται στο πέραν, όπως απαγγέλλεται εντός φημισμένης προτάσεως.
• Κατά τα άλλα, γνωστοί και όπως θα έπρεπε εξαιρετέοι περιπαίζουν στα δάχτυλα την προπαίδεια των αριθμών πολλαπλασιάζοντας με αυθάδεια την γλισχρότητα της εποχής των ακατέργαστων ξύλινων επιφανειών.
Ενώ το απελέκητο εις τα υπερώα αναρτημένο και εγκατεστημένο μονίμως εκ της οικογενειακής παραδόσεως προκαλεί και δίνει ανορθόγραφα το μειδίαμα του βλακώδους δικαιολογήματος, αφήνοντας την άηχη προστακτική, διά της χειρός εκδηλωμένη, να απαντά ανυπερβλήτως στην ακατάφραστη γελοιότητα.
• Διαρκής πολύπλοκη και αντανακλαστική η έμεσις, εναντίωση του νου και του σώματος στην ιχνογραφία του περιβάλλοντος, διασαφηνίζει ολοσχερώς το ουσιαστικό της αναξιότητας.
• Επιφώνημα απωθητικής εκφοράς!
• Και στο προαπάντημα του πρώτου, εκ του ετύμου της θεότητας της δίμορφης, την παραμονή της ημερομηνίας του προλόγου, τα τραγούδια, οι φωνές κι οι χαρές μετά των ασπασμών, θα φροντίσουν με την εορταστική ευτυχία που συναρμόζει, την τελευταία ημέρα του προηγούμενου χρόνου.
• Με την ευχή να φεύγει σιγανά κι ο δισταγμός κι η αβεβαιότητα να σέρνει την πεποίθηση
• Καλή χρονιά!

Mυογράφημα

Βαρύσαρκος και ψιλόφωνος, χοντρό κεφάλι χωρίς λαιμό. Χείλια της αφθονίας και γλώσσα με όλα τα επίθετα, πλαταγίζουσα και απορροφούσα, παραμορφωμένη και υπερκινητική προς όλας τας κατευθύνσεις.
Πλατιές πλάτες, σωστό ορθογώνιο μέχρι τη μέση.
Χοντρή ζώνη να κρατά τις προεκτάσεις και περίσσια υπόλοιπα να ξεχύνονται στα πλαϊνά καλύπτοντας τη δερμάτινη υποστήριξη.
Κοιλιακή χώρα στο καμπυλόγραμμο και στις καταλήξεις, πόδια πλαδαρά.
Υπερπαραγωγή της βουλιμίας, στην εκφώνηση.
Επιμανής και αναρριχώμενος, επικοινωνιακός και πολυτελής, δραστήριος και αυθάδης, ευρισκόμενος πάντοτε στην κατάλληλη θέση την αντίστοιχη στιγμή.
Με το βλέμμα το λάγνο, την αργόσυρτη μιλιά και την κοψιά σαν του σπαθιού την τρομερή, μεγαλούργησε φοιτώντας και πατώντας στα σκαλοπάτια των μεγάλων εστιών και πασών των αιθουσών.
Των πολύφημων αυτών κέντρων της απαραμίλλου κληρονομιάς των συνωνύμων.
Εν προκειμένω
Ιστορικό υπόλοιπο κακογραμμένης παραδόσεως εμφανίζεται από καιρού εις καιρόν εις όλους τους τόπους και χρόνους φροντίζοντας διά της παρουσίας του την δυσοσμία του περιβάλλοντος χώρου και την απερίγραπτη μελαγχολία της εποχής.

Μετείκασμα  

Έμεινες
Κεντώντας στις νύχτες
Ποτάμια και σύννεφα
Στα φώτα που πέρασαν
Στις όχθες
Που χώριζαν το βλέμμα
Όταν το πάθος
Εντύπωμα Αιωνιότητας
Στέκεται
Στο μονολόγημα
Σταγόνα στο κόσμημα
Φεγγάρι το άστρο
(Με μια κόκκινη κορδέλα έφτιαξες τη φλόγα)
Και την στόλισες
Και στην ευχή
Η υπόκλιση