Κυριακή, νωρίς το απόγευμα, στο θέατρο που παίζει ο Λάκης Λαζόπουλος. Ανακατεύομαι με τον κόσμο. Δεν πέφτει καρφίτσα, ούτε μια άδεια θέση.

Κυριακή, νωρίς το απόγευμα, στο θέατρο που παίζει ο Λάκης Λαζόπουλος. Ανακατεύομαι με τον κόσμο. Δεν πέφτει καρφίτσα, ούτε μια άδεια θέση.
Το μικρόβιο του ρεπόρτερ με σπρώχνει και ρωτάω στην τύχη μια γυναίκα μέσης ηλικίας, έναν νέο άντρα, ένα κοριτσάκι και μια ηλικιωμένη: «Γιατί διαλέξατε αυτή την παράσταση;».
Παίρνω και από τους τέσσερις την ίδια απάντηση: «Για να γελάσουμε».
Τα φώτα σβήνουν, η αυλαία ανοίγει. Ο Λάκης Λαζόπουλος αρχίζει να μιλάει ως τσολιάς με τρύπια φουστανέλα, ως πυροσβέστης που είχε σουβλατζίδικο, ως βαρκάρης που ανοίγεται στη θάλασσα για να γλιτώσει από τους λογαριασμούς και τα «χαράτσια». Συγκλονιστικοί μονόλογοι, πολιτικά μανιφέστα, το κατηγορώ ενός λαού στην ανικανότητα.
Ο «συνήγορος του διαβόλου» κοντράρει τον ενθουσιασμό μου. «Μια τηλεοπτική παράσταση, πάλι ‘‘Δέκα Μικροί Μήτσοι’’, δοκιμασμένη συνταγή, ευκολία», θα μου παπαγαλίσει στ’ αυτί με αφορμή την παρουσία της Μάνας, του Τζίμη και του Αστυνόμου.
Λάθος μεγάλο θα κάνεις, αν πας να δεις μ’ αυτή τη φιλοσοφία την παράσταση του Λαζόπουλου. Γιατί το κείμενο είναι τόσο δυνατό, οι αλήθειες τόσο ηχηρές, που δεν γελάς μόνο, αλλά εκτονώνεις κυρίως την οργή σου. Αυτή που σου δημιουργεί η σημερινή κατάσταση, αυτή που σου μεγαλώνουν με κενό λόγο και αψυχολόγητες προτάσεις και μέτρα οι πολιτικοί…
Ξέρεις, σε σένα μιλάω «μέσε Έλληνα». Που οι άλλοι «Έλληνες» σε απαξιώνουν με κάθε ευκαιρία, για το τι ψηφίζεις, πώς διασκεδάζεις, πώς συμπεριφέρεσαι.
Ε, όχι και να αφορίζουν το πώς γελάς!

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.