Και… ξαφνικά η Ελλάδα έγινε μια δικαστική αρένα, με τις αποκαλύψεις να διαδέχονται η μία την άλλη και γνωστά πρόσωπα του επιχειρηματικού και πολιτικού σκηνικού να… συνωστίζονται στον δρόμο για τις φυλακές.

Και… ξαφνικά η Ελλάδα έγινε μια δικαστική αρένα, με τις αποκαλύψεις να διαδέχονται η μία την άλλη και γνωστά πρόσωπα του επιχειρηματικού και πολιτικού σκηνικού να… συνωστίζονται στον δρόμο για τις φυλακές.

Τι μπορεί να συμβαίνει; Να ξύπνησε η Δικαιοσύνη ανακαλύπτοντας στοιχεία που δεν μπόρεσαν να βρεθούν εδώ και χρόνια; Η αλήθεια είναι ότι η Δικαιοσύνη όντως αξιοποιεί τα στοιχεία που της παρέχονται. Πιθανότατα, όμως, δεν τα εντόπισε μόνη της. Η πραγματικότητα είναι ότι οι δανειστές είναι αυτοί που άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, δεν έχουν την πρόθεση να σταματήσουν εδώ…

Πριν από δύο χρόνια ακριβώς, τον Γενάρη του 2012, το «Ποντίκι» έγραφε σε άλλο ένα προφητικό δημοσίευμα: «Το τσεκάρισμα των τραπεζών από την BlackRock μπορεί να οδηγήσει στον απόλυτο έλεγχο του “ελληνικού συστήματος” από τις επιχειρήσεις, μέχρι τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης»… Σημείωνε τότε το ρεπορτάζ πως η «διαγνωστική μελέτη της BlackRock είναι κάτι σαν τις αποκαλύψεις του… Wikileaks, η επιλεκτική χρήση και διαρροή των οποίων επιτρέπει τη χειραγώγηση της ενημέρωσης και τον επηρεασμό των εξελίξεων».

Αυτό, γιατί αποτελεί κοινό μυστικό στην πιάτσα πως οι ενδελεχείς έρευνες των BlackRock και Ernst Young «χτύπησαν φλέβα» στα άδυτα των τραπεζικών χαρτοφυλακίων, με στοιχεία για την πραγματική οικονομική κατάσταση δανειοληπτών (φυσικών προσώπων, κυρίως όμως επιχειρήσεων) και τους αποκαλούμενους… σκελετούς και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Εξουσία και έλεγχος

Αποτελεί επίσης κοινό μυστικό πως η απόκτηση της πραγματικής εξουσίας σε μία χώρα (όπως επιχειρούν να κάνουν η Γερμανία και οι δανειστές, λ.χ., στην Ελλάδα) δεν μπορεί να γίνει χωρίς τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Έτσι οι τράπεζες αποδυναμώνονται (για περισσότερο από δύο χρόνια), με εμφανή την αιμορραγία πολύτιμων καταθέσεων, για να περάσουν (όσες κριθεί πως αξίζουν) χωρίς σημαντικές αντιστάσεις στα χέρια των ξένων. Είναι προφανής η σημασία για τις επερχόμενες εξελίξεις το γεγονός πως οι ελληνικές τράπεζες διατηρούν τις υποθήκες όλων των στεγαστικών δανείων που χορηγήθηκαν αφειδώς τα προηγούμενα χρόνια. Επομένως, ο έλεγχος των τραπεζών οδηγεί στον έλεγχο ενός πολύ σημαντικού μέρους της (υπερχρεωμένης) ελληνικής κοινωνίας.

Όμως, παράλληλα, διευκολύνει την εκ των έσω γνώση για τα δάνεια που δόθηκαν σε επιχειρήσεις (και τα χιλιάδες θαλασσοδάνεια…), τις αντιστάσεις και αδυναμίες επιχειρηματιών, τις υπερβάσεις και κατ’ εξαίρεση χορηγήσεις (τις χάρες τραπεζιτών, τα κάθε λογής ρουσφέτια).

Στην περίπτωση, μάλιστα, που κάποιες ελληνικές τράπεζες περιέλθουν στα χέρια των ξένων, αυτόματα περιέρχονται και τα χαρτοφυλάκια επιχειρηματικών δανείων, τα Μετατρέψιμα Ομολογιακά Δάνεια (ΜΟΔ) και πολύ σημαντικά… ψιλά γράμματα και… απόκρυφα του συστήματος. Δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια της διαφθοράς, πολύ – πολύ ψηλά στην κατάταξη των αδιαφανών αγορών και βασίλειο της διαπλοκής, γίνεται εύκολα αντιληπτή η σημασία που αποκτά η πρόσβαση σε αυτά τα ιδιαίτερα στοιχεία.

Συνέχεια αποκαλύψεων

Σήμερα κανείς δεν αμφιβάλλει ότι ένα μεγάλο μέρος των αποκαλύψεων των τελευταίων ημερών (ιδιαίτερα για το Τ.Τ.) έγινε με τη χρήση των στοιχείων που εντόπισε η BlackRock. Κι όπως φαίνεται, το πάρτι θα συνεχιστεί, κάτι που επιβεβαιώνεται μέρα με τη μέρα και με την υπόθεση των εξοπλισμών. Οι δανειστές μας, έχοντας «βάλει» στην Ελλάδα περισσότερα από 200 δισ. ευρώ, είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τίποτα στην τύχη. Αφενός θέλουν να «καθαρίσουν» το τοπίο από τα όποια επικίνδυνα στοιχεία και αφετέρου να προσφέρουν μια κάθαρση στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, αφού, όπως πιστεύουν, οι μέχρι τώρα ηγεσίες δεν μπόρεσαν να το κάνουν.

Αν λοιπόν η «λίστα Λαγκάρντ» ήταν μία (από σπόντα) προειδοποίηση, η υπόθεση των υποβρυχίων έδωσε το πραγματικό σύνθημα. Και τώρα έρχεται η συνέχεια.
Η (προ πολλού αναμενόμενη, για όσους γνωρίζουν τα εξοπλιστικά) σύλληψη του Σωτήρη Εμμανουήλ για την υπόθεση των υποβρυχίων αποτελεί μια ακόμη επιβεβαίωση ότι οι Γερμανοί είναι αποφασισμένοι να δώσουν όλο το δίκτυο των παλαιών τους συνεργατών προκειμένου να παρουσιάσουν μια κάθαρση και ακολούθως να συνεχίζουν τις δουλειές τους ανενόχλητοι. Παράλληλα με αυτό, όμως, οι δανειστές φέρονται αποφασισμένοι να ξεκαθαρίσουν το σκηνικό και από μια γενιά Ελλήνων επιχειρηματιών που βρέθηκαν να μεσουρανούν την τελευταία εικοσαετία, αλλά, κατά τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί, διαφαίνεται ότι με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο ευνοήθηκαν πέραν του δέοντος από το ελληνικό πολιτικό σύστημα.

Η λίστα

Σύμφωνα με καλά ενημερωμένους κύκλους, από τις εκθέσεις της Black Rock έχουν συγκεντρωθεί στοιχεία για περιπτώσεις ανάλογες με αυτήν του Δημήτρη Κοντομηνά, αλλά και του Άγγελου Φιλιππίδη. Τα στοιχεία αυτά μάλιστα πρόκειται να διοχετευθούν προς τη Δικαιοσύνη το αμέσως επόμενο διάστημα. Σε όσους επισημαίνουν ότι πρόκειται για σπέκουλα, οι πηγές που συνομιλούν με την τρόικα απαντούν με νόημα πως πριν από δύο χρόνια κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί πως ο Δημήτρης Κοντομηνάς θα νοσηλευόταν φρουρούμενος έπειτα από ένα ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε για το κατηγορητήριο το οποίο αντιμετωπίζει ο επιχειρηματίας…

Κατά τις ίδιες πηγές, η «λίστα» που έχει προετοιμαστεί από στελέχη των δανειστών με βάση τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις διαφθοράς που εντόπισαν οι έλεγχοι της BlackRock, περιλαμβάνει ονόματα τα οποία προέρχονται από όλο τα φάσμα του επιχειρείν (ακόμη και από τις τράπεζες) και θα κάνουν ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση από την υπόθεση Κοντομηνά.

Νέοι παίκτες

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το εγχείρημα των δανειστών προβλέπει ακόμη το «κούρεμα» ή το κόντεμα πολλών άλλων μεγάλων ομίλων και προσώπων που διαχειρίστηκαν δάνεια με ειδικούς, προνομιακούς ή άλλους καταχρηστικούς όρους.
Και βέβαια, ανάλογη μεταχείριση θα έχουν και τα τραπεζικά στελέχη που τους τα χορήγησαν κάνοντας ακολούθως τα στραβά μάτια. Όταν τελειώσει το εγχείρημα αυτό, καταλήγουν οι ίδιοι κύκλοι, το ελληνικό επιχειρηματικό τοπίο θα έχει αλλάξει σημαντικά, ενώ πολλές ισορροπίες θα έχουν τροποποιηθεί και πολλά δεδομένα θα έχουν ανατραπεί πλήρως, ακόμη και για τις λεγόμενες μεγάλες οικογένειες.

Η αλλαγή του σκηνικού θα επιτρέψει την ευκολότερη είσοδο ξένων ή και νέων παικτών στο ελληνικό οικονομικό προσκήνιο, αλλά κυρίως (σύμφωνα πάντοτε με τις ίδιες πηγές) την «επιβολή» καθαρότερων όρων επιχειρηματικού ανταγωνισμού ανάμεσα σε υγιείς επιχειρήσεις. Και αυτό, καθώς οι δανειστές θεωρούν ότι πολλοί από τους πρωταγωνιστές της τελευταίας εικοσαετίας κινήθηκαν και αναπτύχθηκαν μέσα σε ένα καθεστώς άγριας διαφθοράς το οποίο «άνδρωσαν» και συντήρησαν οι ίδιοι προκειμένου να εξυπηρετούν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα, υπό την κάλυψη και «ικανής» μερίδας του πολιτικού κόσμου, η οποία αντίστοιχα εξυπηρετήθηκε από τους επιχειρηματίες.

Κρίσιμη για τη συνέχεια θα είναι και η τελική έκβαση της υπόθεσης Λιακουνάκου. Εάν οι έρευνες για τα Leopard ή και άλλα προγράμματα εξοπλισμών που πέρασαν από τα χέρια του, είναι επιβαρυντικές για τον επιχειρηματία, οι ευρύτερες επιπτώσεις θα είναι καταιγιστικές, μια και στο ευρύτερο περιβάλλον του υπάρχουν τόσο πολιτικοί (που ενέκριναν τα προγράμματα) όσο και τραπεζίτες (που δανειοδότησαν τις δραστηριότητες και τις επιχειρήσεις του)…

Οι παρενέργειες της υπόθεσης Φιλιππίδη

Στο μεταξύ, ανάμεσα στις παρενέργειες της υπόθεσης Φιλιππίδη ξεχωρίζει και η περίπτωση της διευθύνουσας συμβούλου του ΤΧΣ Αναστασίας Σακελλαρίου, η οποία υποστηρίχθηκε με πάθος από την κυβέρνηση για να μη φύγει από τη θέση της, παρά το ότι υπηρετούσε στο Τ.Τ. και είχε εμπλακεί σε διαδικασίες σχετικές με τα δάνεια του ομίλου Κοντομηνά την επίμαχη περίοδο. Αν και κανείς δεν είναι υπέρ ενός κυνηγιού μαγισσών, οι πιο προσεκτικοί παρατήρησαν την ιδιαίτερα προσεκτική διατύπωση στην ανακοίνωση που εξέδωσε το ΤΧΣ: «Η κα Α. Σακελλαρίου διατέλεσε στέλεχος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και μέλος της επιτροπής χρηματοδοτήσεων κατά το έτος 2012.

Η επιτροπή αυτή χειρίστηκε την αναδιάρθρωση δύο δανείων του ομίλου DEMCO (Κοντομηνάς) τα οποία είχαν χορηγηθεί προγενέστερα, και αποτελούν αντικείμενο της ποινικής διαδικασίας που εξελίσσεται. Ο έλεγχος επεκτάθηκε και στις μετέπειτα αναδιαρθρώσεις, που εγκρίθηκαν από τις επιτροπές στις οποίες συμμετείχε η κα Σακελλαρίου. Οι επιτροπές προέβησαν σε αυτές τις αναδιαρθρώσεις, κατά τη συνήθη τραπεζική πρακτική. Η έρευνα των ενεργειών των επιτροπών και των μελών τους προφανώς συνεχίζεται και εν τέλει θα κριθεί από την Ελληνική δικαιοσύνη.

Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και η κα Σακελλαρίου συνεχίζουν τις προσπάθειές τους για την εξασφάλιση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος».

Θα περίμενε λοιπόν κανείς το ενδεχόμενο μιας παραίτησης ή έστω μιας προσωρινής απομάκρυνσης όχι στην αντίληψη της ενοχής, αλλά στη λογική ότι ένα πρόσωπο που πιθανόν να έχει δικαστικές εκκρεμότητες δεν μπορεί να κατέχει θεσμικές θέσεις τους κράτους όπως αυτή του επικεφαλής του ΤΧΣ. Ιδιαίτερα δε, όταν η θέση αυτή αμείβεται με ιλιγγιώδη ποσά, όπως οι 215.000 τον χρόνο (και με 967.000 για το σύνολο της θητείας της) που παίρνει η Σακελλαρίου.

Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών επέλεξαν να πιέσουν να μείνει η Σακελλαρίου στη θέση της με το αιτιολογικό να αποτραπεί μια… τραπεζική εκτροπή καθώς ξεκινάει άμεσα η αύξηση κεφαλαίου της Eurobank. Με τον τρόπο αυτόν βέβαια, όχι απλώς στηρίζουν ένα πρόσωπο για το οποίο δεν υπάρχει ακόμη ξεκάθαρη εικόνα, αλλά του αναγνωρίζουν και κεντρικό ρόλο… στη διατήρηση της ευστάθειας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Προφανώς κάποιος άσος θα βρίσκεται στο μανίκι της Σακελλαρίου, με σοβαρότερο αυτόν της στενής σχέσης που διατηρεί με τον Στουρνάρα, με τον οποίο άλλωστε έχει θεαθεί και στα ρουφ γκάρντεν κεντρικών ξενοδοχείων της πρωτεύουσας για δείπνο…

«Εγώ έχω πλήρη εμπιστοσύνη και σεβασμό στη Δικαιοσύνη, αλλά έχω επίσης και πλήρη εμπιστοσύνη στην κ. Σακελλαρίου, στο ήθος της, στην επαγγελματική της κατάρτιση και κυρίως στη δουλειά που κάνει μέχρι τώρα» δήλωσε ο Στουρνάρας, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει η… επιλογή του το μηνιάτικο των 18.000 ευρώ.

Για την ιστορία, αν και από την πλευρά της κυβέρνησης έγινε προσπάθεια να «περάσει» ότι όλοι οι τραπεζίτες στήριξαν τη Σακελλαρίου, η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν όλοι…