Πανέτοιμη να περάσει τις προτάσεις της για αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική της ευρωζώνης προσέρχεται η Γερμανία στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των 16 τη Δευτέρα στο Λουξεμβούργο. Μετά και τη συνεδρίαση της ομάδας (task force) υπό τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπόι, η καγκελαρία διαπίστωσε ότι είναι δύσκολο να περάσει την πειθαρχία που θέλει στους 27 κι έτσι τώρα επικεντρώνεται στους 16.

Πανέτοιμη να περάσει τις προτάσεις της για αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική της ευρωζώνης προσέρχεται η Γερμανία στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των 16 τη Δευτέρα στο Λουξεμβούργο. Μετά και τη συνεδρίαση της ομάδας (task force) υπό τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπόι, η καγκελαρία διαπίστωσε ότι είναι δύσκολο να περάσει την πειθαρχία που θέλει στους 27 κι έτσι τώρα επικεντρώνεται στους 16.

Ήδη μια σειρά από τις γερμανικές προτάσεις έχουν γίνει εν πρώτοις αποδεκτές από τους οικονομικούς υπουργούς της ευρωζώνης και από την Κομισιόν και αφορούν:

1. Τη θέσπιση του λεγόμενου δημοσιονομικού κανόνα (fiscal rule), βάσει του οποίου οι κυβερνήσεις θα είναι υποχρεωμένες να μην ξεπερνούν το όριο του 3% στο έλλειμμα, είτε βρισκόμαστε σε κρίση είτε όχι. Σε περίπτωση μάλιστα που το έλλειμμα τείνει να φθάσει το 3%, η κάθε χώρα θα πρέπει να υιοθετεί μέτρα σταδιακής αποκλιμάκωσης του ελλείμματος ανά έτος, ώστε να φθάσει και να παραμείνει σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς.

Το ελληνικό ΥΠΟΙΟ έχει αποδεχθεί τη γερμανική πρόταση και επεξεργάζεται σχετική νομοθετική ρύθμιση ώστε, όταν (και… αν) βγει η χώρα από την επιτήρηση, να τεθεί σε ισχύ ο δημοσιονομικός κανόνας.

2. Μια χώρα να μπαίνει στην επιτήρηση με βάση και την πορεία του δημόσιου χρέους και όχι μόνο του ελλείμματος.

3. Η ένταξη μιας χώρας στην επιτήρηση να γίνεται με συνοπτικές διαδικασίες.

4. Όλες οι χώρες θα πρέπει να λαμβάνουν το πράσινο φως από την Κομισιόν για τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους πριν κατατεθούν προς ψήφιση στα εθνικά Κοινοβούλια. Με αυτόν τον τρόπο και βάσει του άρθρου 136 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης περί προστασίας του ευρώ θα μπορεί η Κομισιόν να παρεμβαίνει και να ζητάει τροποποιήσεις και μέτρα.

5. Το στάδιο των ποινών να μην είναι το τελικό όπως ισχύει σήμερα και δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ. Οι υπάρχουσες ποινές του άρθρου 104 (11) παραμένουν και είναι:

-η δημοσίευση ειδικών πληροφοριών πριν η χώρα εκδώσει ομολογίες και χρεόγραφα,

-η αναθεώρηση των όρων δανειοδότησης από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων,

-η καταβολή χρηματικού ποσού εγγυήσεων μέχρι να διορθωθεί το έλλειμμα,

-η επιβολή προστίμων από την Ε.Ε., που θα αποφασίζονται από τα συμβούλια ανάλογα με την περίπτωση.

Σε αυτές τις ποινές η Γερμανία θέλει να προστεθούν και άλλες, όπως η άρση του δικαιώματος ψήφου για ένα έτος στα ευρωπαϊκά συμβούλια, η παρακράτηση κοινοτικών κονδυλίων και το πάγωμα δόσεων σε χώρες που κάνουν χρήση του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης.

Οι «ψωριάρηδες» της Ευρώπης

Οι προτάσεις αυτές αναμένεται να περάσουν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα από το Eurogroup. Όμως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φαίνεται πως θέλει να ταράξει εκ νέου τα νερά επαναφέροντας στο τραπέζι των συζητήσεων και την πρόταση περί ελεγχόμενης πτώχευσης μιας χώρας της ευρωζώνης.

Είναι κοινό μυστικό στις Βρυξέλλες πως ο λόγος εκπόνησης της πρότασης είναι η κατάσταση στην Ελλάδα. Πίσω από τις κλειστές πόρτες η Γερμανία επιθυμεί να επιστρέψει η χώρα μας στον δανεισμό από τις αγορές ύστερα από 12 μήνες, ώστε να μην κάνει πλήρη χρήση του πακέτου στήριξης.

Μάλιστα οι Γερμανοί αξιωματούχοι διαρρέουν συνεχώς ότι, σε περίπτωση που στο τέλος του 2010 διαπιστωθεί ότι η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να πιάσει τους στόχους του Προγράμματος Σταθερότητας, θα πρέπει να εξεταστεί η επιλογή ελεγχόμενης πτώχευσης ώστε να μην παρασυρθεί σε νέα αναταραχή ολόκληρη η Ευρώπη. Μια καθαρή απειλή για απομόνωση των «ψωριάρηδων» της Ευρώπης.

Απίστευτο δεν είναι; Μας απείλησαν (Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι και η κυβέρνηση) με την επέκταση της ελληνικής κρίσης χρέους σε όλη την Ευρώπη και συρθήκαμε στην τριμερή «βοήθεια» και στη μέγκενη του ΔΝΤ. Τώρα, με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα, οι Γερμανοί (και θα δούμε πόσοι και ποιοι άλλοι) μας σπρώχνουν προς τη διακοπή αυτής της υποτιθέμενης «βοήθειας» και, βεβαίως, στην «ελεγχόμενη πτώχευση». Μην πείτε ότι δεν σας τα λέγαμε εγκαίρως…

Επικοινωνιακά τουλάχιστον, ο Νότος (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία) έχει ταχθεί εναντίον της γερμανικής πρότασης. Όμως κανείς δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να συζητηθεί σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν έχει κρύψει την επιθυμία της οι αλλαγές που θα αποφασιστούν να περάσουν και στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο, απαιτείται διαβούλευση ετών και επικύρωση από τα 27 εθνικά Κοινοβούλια. Έτσι, προς το παρόν, το Βερολίνο πιέζει για μια συμφωνία κυρίων, που θα δεσμεύει τα κράτη – μέλη της ευρωζώνης χωρίς να χρειαστεί νομοθετική ρύθμιση.

Κάτι τέτοιο έχει ήδη γίνει μια φορά. Στο συμβούλιο υπουργών Οικονομίας της ευρωζώνης τον Απρίλιο του 2008, στο Βερολίνο, όταν ο τότε Γάλλος υπουργός Οικονομικών Τιερί Μπρετόν πρότεινε τη χαλάρωση της ερμηνείας του άρθρου 104 παρ. 7 της Συνθήκης του Μάαστριχτ με αφορμή την κρίση. Τότε οι υπουργοί αποφάσισαν ότι οι χώρες – μέλη που θα παρουσίαζαν υπερβολικά ελλείμματα και θα έμπαιναν σε επιτήρηση θα είχαν περισσότερο χρόνο προσαρμογής από το κανονικό, λόγω της κρίσης.

Οι Γερμανοί τώρα υποστηρίζουν ότι, αφού υπάρχουν κενά στην ερμηνεία ώστε να χαλαρώσει το σύμφωνο, πρέπει να βρεθούν τα παραθυράκια για να αυστηροποιηθεί με πολιτική απόφαση.

Όλα για πάρτη μας…