Τα τελευταία 40 χρόνια της ελληνικής πραγματικότητας (1973-2013), που είναι και τα πιο ώριμα της ζωής μου, ξεδιπλώνονται στο «Μη μ’ αφήσεις να χαθώ». 

Ο συγγραφέας Παύλος Κάγιος γράφει για το βιβλίο του «Μη μ’ αφήσεις
να χαθώ» (εκδ. Καστανιώτη)

Τα τελευταία 40 χρόνια της ελληνικής πραγματικότητας (1973-2013), που είναι και τα πιο ώριμα της ζωής μου, ξεδιπλώνονται στο «Μη μ’ αφήσεις να χαθώ». Μέσα τους είμαι εγώ και η δικιά μου Ελλάδα, όπως έχει περάσει στη μνήμη μου. Σαράντα χρόνια που κύλησαν σα νερό.
Νιώθω λες και επί σαράντα χρόνια «ζωγραφίζαμε» ένα πορτρέτο που – δυστυχώς… – τα αποκαλυπτήριά του έγιναν το 2010, όταν ξέσπασε η κρίση. Από κείνη τη χρονιά άρχισε να ξεδιπλώνεται μπροστά μας ο λογαριασμός των πράξεών μας… Στα τέσσερα χρόνια που έγραφα το βιβλίο μου, αυτές οι δεκαετίες της Μεταπολίτευσης έρχονταν στον νου μου λες και τις ζήσαμε σαν να ήμασταν διχασμένες προσωπικότητες, προσπαθώντας να συνταιριάξουμε τα αταίριαστα. Τη φτώχεια με την καλοπέραση και τον ξαφνικό «πλούτο», την ηθική με την ανηθικότητα, τον ελεύθερο έρωτα με τις οικογενειακές παραδόσεις, την αγάπη με το συμφέρον, την επανάσταση με τη συντήρηση, την πολιτική ανατροπή με το βόλεμα, τον αληθινό εαυτό μας με το φτιαχτό κοινωνικό μας προφίλ. Ήρωες του βιβλίου είμαι εγώ κι ο κόσμος που έζησα – εμείς, θέλω να πιστεύω. Τα όνειρά μας, οι αγώνες μας, οι αλήθειες και τα ψέματά μας, οι συμβιβασμοί μας και τα λάθη μας. Μιλάει με αγάπη για τους ήρωές του και για τη χώρα μας, που είχαμε όνειρα πολλά, μα χαθήκαμε στα γρανάζια της διαπλοκής, της υποκρισίας, του συμφέροντος, της διαφθοράς. Η αλήθεια και το ψέμα είμαστε εμείς.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.