Ελληνικός ή ξένος στίχος στα τραγούδια των νέων συγκροτημάτων;

Ελληνικός ή ξένος στίχος στα τραγούδια των νέων συγκροτημάτων;

Δημήτρης Σκούρτης,
dj στο club Alegria

Είναι λίγο οξύμωρο, ζώντας, επικοινωνώντας και αλληλεπιδρώντας σχεδόν εξολοκλήρου στην ελληνική γλώσσα – μια και ζούμε εδώ! – να προσπαθήσεις να γράψεις ένα τραγούδι με ξένο στίχο, έτσι δεν είναι; Ας τα πάρουμε λίγο από την αρχή: Θα μπορούσα πολύ εύκολα να δικαιολογήσω την επιλογή μου αυτήν ως σύμπλευση με την έκδηλη ξενομανία που διακατέχει την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, μα δεν το κάνω. Εγώ, όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική, “δελεάστηκα” με τα ξενόγλωσσα και κυρίως αγγλόφωνα τραγούδια, λόγω μουσικής περισσότερο. Συνέχισα έτσι και σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα με ξένο στίχο μέχρι πριν από 5 χρόνια, περίπου, πράγμα το οποίο με επηρέασε άμεσα και στις δικές μου μουσικές δημιουργίες. Η αναπαραγωγή και κατ’ επέκταση ακρόαση αγγλόφωνης μουσικής στην Ελλάδα έχει αυξηθεί ιδιαίτερα. Υπάρχει και το άλλο όμως: Η αγγλική γλώσσα είναι πιο “εύκολη”. Μου φαίνεται πολύ πιο απλό και εύκολο να πω, να γράψω και να εκφράσω οτιδήποτε μέσω ενός τραγουδιού στην αγγλική γλώσσα, απ’ ό,τι στην ελληνική. Μου είναι πολύ πιο εύκολο να αφουγκραστώ και να δεχθώ μια απλοϊκή φράση γραμμένη στα αγγλικά, παρά στη μητρική μου γλώσσα. Ό,τι έχω επιχειρήσει να γράψω στα ελληνικά το έχω πραγματικά πετάξει. Αυτός είναι κι ένας λόγος για τον οποίο θαυμάζω τους ανθρώπους που καταφέρνουν να με αγγίξουν με τους στίχους τους γραμμένους στα ελληνικά»!

Λάμπρος Γκόδρας,
ντράμερ του συγκροτήματος Κρυστάλλινες Σκιές

«“Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα”…
Ένας πασίγνωστος στίχος του Νίκου Πορτοκάλογλου που έχει παρασύρει χιλιάδες κόσμο και τον έχει κάνει να πιστέψει σε αυτό. Ένας από τους λόγους που χρησιμοποιούμε ελληνικό στίχο ως συγκρότημα είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που μας έχουν ακούσει και έχουν έρθει στις συναυλίες μας μιλάνε ελληνικά. Έτσι υπάρχει μία επικοινωνία με μας και το κοινό σε μία γλώσσα που καταλαβαίνουμε όλοι. Όπως είναι ευρέως γνωστό, η ελληνική γλώσσα είναι η πιο πλούσια γλώσσα σε όλο τον κόσμο. Δίνει λοιπόν μια πληθώρα επιλογών σε όποιον τη χειρίζεται για να περιγράψει με ποικίλους τρόπους καταστάσεις, συναισθήματα, εικόνες, σκέψεις. Ζώντας σε μία κοινωνία σε μία περίοδο κρίσης, όχι μόνο οικονομικής, αλλά και κρίσης ηθών και αξιών, θέλουμε να περιγράψουμε αυτά που μας ενοχλούν όλους, που μας απογοητεύουν όλους, που μας στενοχωρούν όλους. Ακούγοντας ο κόσμος στίχους στη γλώσσα που καταλαβαίνει, γίνεται ένας μαζί μας. Κατανοεί τα τραγούδια μας και βλέπει ότι έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τα ίδια όνειρα για το μέλλον. Η γλώσσα ενός λαού είναι και η δύναμή του. Παίζοντας κομμάτια στα ελληνικά θέλουμε να παρασύρουμε τον κόσμο για να αλλάξουμε όλο αυτό που ζούμε, να πιστέψουμε σε κάτι καλύτερο, να σηκώσουμε το κεφάλι, να ονειρευτούμε».