Από το "2001: η Οδύσσεια του διαστήματος" μέχρι το "Blade runner" και με τόσους άλλους σταθμούς, το σινεμά επανέρχεται κάθε τόσο στην ανάγκη εξερεύνησης των νοητικών / συναισθηματικών ορίων της τεχνητής νοημοσύνης στις διάφορες μορφές της, αυτού του Άλλου που έχει δημιουργηθεί από τα δικά μας χέρια. 

Σκηνοθεσία: Σπάικ Τζονζ
Πρωταγωνιστούν: Χοακίν Φίνιξ, Σκάρλετ Γιόχανσον, 'Εϊμι Άνταμς, Ρούνεϊ Μάρα
 
Από το "2001: η Οδύσσεια του διαστήματος" μέχρι το "Blade runner" και με τόσους άλλους σταθμούς, το σινεμά επανέρχεται κάθε τόσο στην ανάγκη εξερεύνησης των νοητικών / συναισθηματικών ορίων της τεχνητής νοημοσύνης στις διάφορες μορφές της, αυτού του Άλλου που έχει δημιουργηθεί από τα δικά μας χέρια. Ο σκηνοθέτης Σπάικ Τζονζ, που απέκτησε πατέντα στις εκκεντρικές εναλλακτικές πραγματικότητες μέσα από τη συνεργασία του με τον σεναριογράφο Τσάρλι Κάουφμαν ("Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς", "Adaptation"), πατάει σε ένα δικό του σενάριο για να αφηγηθεί μια υπόθεση εργασίας που πλέον δεν μοιάζει και τόσο εξωφρενική: το φλερτ μεταξύ ενός μοναχικού άνδρα κι ενός προηγμένου λογισμικού με γυναικεία φωνή.
 
Ο ήρωας του Τζονζ ονομάζεται Θίοντορ, είναι εξπέρ στη συγγραφή συναισθηματικών γραμμάτων για λογαριασμό άλλων, κι εξίσου ανάπηρος στα προσωπικά του συναισθήματα. Ωστόσο η μοναξιά του και οι αποτυχίες της προσωπικής του ζωής δεν διαθέτουν τις γραφικές ακρότητες που θα απαιτούσε ένα πεσιμιστικό σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ο Θίοντορ θυμίζει περισσότερο τις γνώριμες πρωταγωνιστικές φιγούρες των χολιγουντιανών ρομαντικών κομεντί, με επιπρόσθετα δυνατά χαρτιά τη θλίψη και την μεταφυσική αγωνία που μόνο ηθοποιοί σαν τον Χοακίν Φίνιξ μπορούν να κομίσουν στον ρόλο τους. Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι συμπληρώνει ιδανικά η φωνή της Σκάρλετ Γιόχανσον, που μας κάνει να φανταστούμε μια χιμαιρικά ιδανική σύντροφο χωρίς την βοήθεια της εικόνας της. 
 
Πριν από οποιονδήποτε άλλον, όμως, η ισορροπία ανάμεσα στο οικείο και το παράδοξο είναι ένα επίτευγμα του Σπάικ Τζονζ. Ο "Δικός της" επινοεί ένα σύμπαν που μιλά ταυτόχρονα για το σήμερα και το αύριο, για το "εδώ" και το "αλλού", από τις ραφιναρισμένες λεπτομέρειες της καλλιτεχνικής διεύθυνσης μέχρι τα στάδια εξέλιξης του ιδιόρρυθμου έρωτα. Ο Τζονζ ούτε αποδέχεται, ούτε αποκηρύσσει την λογική της δυστοπίας, παρά μόνο προσεγγίζει με ευαισθησία και αβεβαιότητα την ανθρώπινη συνθήκη σε έναν καινούργιο κόσμο που προκαλεί το δέος, χωρίς να είναι απαραίτητα θαυμαστός.
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.