Μέχρι τις 23 Απριλίου 2010 το Καστελόριζο για κάποιους ήταν απλώς η γνωστή ψαροταβέρνα. Σε κάποιους άλλους θύμιζε τη Βάνα Μπάρμπα και την ταινία «Mediterraneo».

 
Μέχρι τις 23 Απριλίου 2010 το Καστελόριζο για κάποιους ήταν απλώς η γνωστή ψαροταβέρνα. Σε κάποιους άλλους θύμιζε τη Βάνα Μπάρμπα και την ταινία «Mediterraneo».
 
 Όλα αυτά μέχρι τις 23 Απριλίου 2010, τη μέρα που ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου φρόντισε να συνδέσει το όνομα του ακριτικού νησιού με τη χρεοκοπία της χώρας, το ΔΝΤ, τις εποπτείες και τα μνημόνια.
 
Κατά διαβολική σύμπτωση, η επιλογή του Πα­πανδρέου να εξαγγείλει τη χρεοκοπία της χώρας από το Καστελόριζο συνέπεσε απόλυτα με την έναρξη ενός τεράστιου, όπως αποδεικνύεται, γεω­πολιτικού παιχνιδιού με έπαθλο τα διαπιστωμένα ενεργειακά κοιτάσματα της περιοχής της Ανατολι­κής Μεσογείου.
 
Για την πτωχευμένη Ελλάδα το Καστελόριζο, εκτός από τμήμα της επικράτειάς της, είναι και χαρτί που θα μπορούσε να παίξει για να λάβει μέ­ρος σ' αυτό το μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι. Η κυρι­αρχία επί του Καστελόριζου προσφέρει στη χώρα τη δυνατότητα να κατοχυρώσει Αποκλειστική Οι­κονομική Ζώνη σε μια ελπιδοφόρα (από ενεργει­ακή άποψη) περιοχή και ταυτόχρονα να συνδέσει την ελληνική με την κυπριακή επικράτεια.
 
Θα περίμενε λοιπόν κανείς από την κυβέρνηση Παπανδρέου (και τις επόμενες που ακολούθησαν) την υιοθέτηση μιας στρατηγικής, η οποία θα δια­σφάλιζε την ελληνική κυριαρχία στην κρίσιμη αυ­τή περιοχή. Οι εξελίξεις, ωστόσο, δυστυχώς, αποδεικνύουν την αδιαφορία, αδυνα­μία και ανικανότητα των κυβερνήσεων των τελευ­ταίων τεσσάρων ετών να ασχοληθούν με αυτήν τη στρατηγικής σημασίας για τη χώρα περιοχή.
 
Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής ανεπάρ­κειας αρχίζουν και γίνονται ορατά: ήδη έχει δημιουργηθεί de facto καθεστώς αμφισβητούμενης περιοχής, καθώς η Τουρκία προβάλλει με τα επι­χειρήματα των κανονιοφόρων της ότι το Καστε­λόριζο είναι «ειδική περίπτωση» (όπως άλλωστε η τουρκική διπλωματία έχει καταφέρει και για τα ελ­ληνικά νησιά του Αιγαίου) και δεν μπορεί να έχει δι­καιώματα σε ΑΟΖ.
 
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν ήταν τυχαία η επιλογή Παπανδρέου να προσκαλέσει το ΔΝΤ από το Καστελόριζο. Κανείς επίσης δεν ξέρει για ποι­ους λόγους ο Σαμαράς, που δήλωνε ότι θα προ­χωρήσει στην ανακοίνωση της ελληνικής ΑΟΖ, κα­τάπιε τη γλώσσα του όταν κάθισε στην καρέκλα του πρωθυπουργού.

Ενδεχομένως οι δυο τους θα έχουν την ευκαιρία να τα πουν μεταξύ τους πίνο­ντας κανένα κρασί στο Καστελόριζο. Όχι στο νησί, την ψαροταβέρνα…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.