Με αφορμή διάφορους καυγάδες μεταξύ βουλευτών στα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης, που αρέσκονται και στα ρεπορτάζ με πολλά «μπιπ», μίλησαν πολλές φορές για πολιτική παιδεία και πολιτικό πολιτισμό.

Με αφορμή διάφορους καυγάδες μεταξύ βουλευτών στα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης, που αρέσκονται και στα ρεπορτάζ με πολλά «μπιπ», μίλησαν πολλές φορές για πολιτική παιδεία και πολιτικό πολιτισμό. Πολύ περισσότερες έχουν αναφερθεί στην άγνοια των νέων, των εφήβων κυρίως, για θέματα που αφορούν τη δημοκρατία, τον πολιτισμό μας, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το κράτος, την πολιτική κ.λπ. Η κρίση, λένε, εξαγρίωσε τα ήθη, έκανε τους νεότερους να αδιαφορούν για πολύ σημαντικά θέματα, να μην έχουν βασικές γνώσεις. Φαίνεται, όμως, πως το πρόβλημα υπήρχε και παλαιότερα, πως οι αρμόδιοι για την παιδεία μας το διέγνωσαν εγκαίρως και έτσι από φέτος στα λύκεια εμφανίστηκε ένα νέο μάθημα και ένα καινούργιο βιβλίο με τίτλο «Πολιτειακή παιδεία». Στόχος του, όπως διαβάζουμε στο σχετικό ΦΕΚ, «να αποκτήσουν οι μαθητές παιδεία δηµοκρατικού πολίτη και πολιτικό γραµµατισµό». «Να γνωρίσουν και να κατανοήσουν την οργάνωση και τη λειτουργία της πολιτείας και να αποκτήσουν πολιτική σκέψη και πολιτική συνείδηση, πολιτικές αρετές, στάσεις», να αποκτήσουν «δημιουργική και κριτική σκέψη, ικανότητα επικοινωνίας, ομαδικό πνεύμα», να «αναπτύξουν ελληνική εθνική ταυτότητα, αγάπη για την Ελλάδα, ενδιαφέρον για το µέλλον της, όπως και γι’ αυτό της ανθρωπότητας, και συνείδηση µε βάση την εθνική και την πολιτισµική µας κληρονοµιά». Μια χαρά όλα αυτά. Πώς υλοποιούνται όμως; Πώς φτιάχνεται ένα βιβλίο και μάλιστα ένα βιβλίο το οποίο πρόκειται να δοθεί σε όλους τους μαθητές της χώρας, να διαβαστεί υποχρεωτικά, να γίνει θέμα εξετάσεων, να αναβαθμίσει τον πολιτικό – και όχι μόνο, όπως διακηρύττει – πολιτισμό μας; Παίρνεις μερικές σελίδες από ένα παλαιότερο βιβλίο, άλλες τόσες από ένα άλλο, λιγότερες από ένα τρίτο, βάζεις ένα εξωφυλλάκι και το μοιράζεις. Με έκπληξη όσοι κλήθηκαν να το διδάξουν διαπίστωσαν πως το νέο βιβλίο αποτελείται από κεφάλαια του σχολικού εγχειριδίου «Αρχές πολιτικής οικονομίας», του «Πολιτική και Δίκαιο» και μερικές σελίδες από την Κοινωνιολογία. Όλα αυτά όχι μόνο απλώς συρραμένα και χωρίς, έστω, έναν πρόλογο σαν αυτόν που θα έβαζε ακόμα και ο πιο αδιάφορος εκδότης σε ένα παρόμοιο βιβλίο, αλλά χωρίς καν μια επιμέλεια, μια δεύτερη ματιά, η οποία θα διόρθωνε, έστω, τα «χοντρά» λάθη, όπως το να αναφέρονται π.χ. οι νομάρχες σα να υπάρχουν ακόμα. Και με όλη αυτή την προχειρότητα οι αρμόδιοι για την παιδεία περιμένουν, όπως γράφει το ίδιο ΦΕΚ, πως τα παιδιά θα «µάθουν να υποστηρίζουν τις απόψεις τους µε επιχειρήµατα και πολιτισµένο τρόπο». Και με σοβαρότητα ανάλογη της δικής τους, προφανώς.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.