Στις 2 Μαρτίου θα απονεμηθούν τα Όσκαρ στην 86η τελετή απονομής. Και ενώ είμαστε έτοιμοι για ένα ακόμα ξενύχτι βαρετών ευχαριστήριων λόγων, ενταγμένων σε μια αδιάφορη τελετή, δεν μπορούμε να κρύψουμε το κινηματογραφικό μας ενδιαφέρον για την πιο γκλαμουράτη βραδιά της βιομηχανίας του θεάματος.

Στις 2 Μαρτίου θα απονεμηθούν τα Όσκαρ στην 86η τελετή απονομής. Και ενώ είμαστε έτοιμοι για ένα ακόμα ξενύχτι βαρετών ευχαριστήριων λόγων, ενταγμένων σε μια – ως συνήθως – αδιάφορη τελετή, δεν μπορούμε να κρύψουμε το κινηματογραφικό μας ενδιαφέρον για την πιο γκλαμουράτη βραδιά της βιομηχανίας του θεάματος. Την κούρσα τρέχουν «Gravity» και «Οδηγός διαπλοκής» με 10 υποψηφιότητες, «Δώδεκα χρόνια σκλάβος» με 9, «Νεμπράσκα» και «Captain Phillips» με 6, ενώ ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο «Λύκος της Wall Street» διεκδικούν βραβείο σε 5 κατηγορίες. Η μάχη θα δοθεί στις ερμηνείες, όπου έχουν συγκεντρωθεί βαριά πυροβολικά. Οι προβλέψεις μάλλον θα επιβεβαιωθούν, τα φαβορί είναι εδώ, και, όπως πάντα, έχουμε πολλές απουσίες. Ας ανατρέξουμε στις φετινές υποψηφιότητες μέσα από πρόσωπα και ταινίες.

Ομιλούν ελληνικά
Είναι το κομμάτι των Όσκαρ που αγαπάμε περισσότερο να γράφουμε. Όχι μόνο για λόγους εθνικής περηφάνιας, αλλά και για καλλιτεχνικούς. Γιατί φέτος, για παράδειγμα, οι δύο ελληνικές συμμετοχές είναι σπουδαίων καλλιτεχνών. Ο Αλεξάντερ Πέιν είναι από τους αγαπημένους σκηνοθέτες (κάτοχος ήδη δύο Όσκαρ), που κάνουν το καλλιτεχνικό σινεμά ενδιαφέρον και υψηλού επιπέδου. Ήρωάς του ο καθημερινός, απλός άνθρωπος, με αδυναμίες, και οι ταινίες του τόσο βαθιά ανθρώπινες όσο δεν αντέχει το ίδιο το πανί. Μην ξεχνάμε ότι τον χαρήκαμε από κοντά και στο τελευταίο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η «Νεμπράσκα» του, πάντως, έστειλε φέτος για πρώτη φορά στις υποψηφιότητες και τον διάσημο στο Χόλιγουντ – και εντελώς ελληνικής καταγωγής – διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ. Έχει συνεργαστεί από τον Τζορτζ Κλούνι και τον Όλιβερ Στόουν μέχρι τον Βιμ Βέντερς και τον Γκορ Βερμπίνσκι. Ενώ μην ξεχνάμε ότι το βιογραφικό του ξεκίνησε γερά ήδη από τα γεννοφάσκια του, μια και είναι ανιψιός του «πάπα» του αμερικάνικου ανεξάρτητου σινεμά Τζον Κασσαβέτης.

Low Budget στο κόκκινο χαλί
Αυτό κι αν ήταν outsider. Η ταινία «Dallas buyers club» όχι μόνο έβαλε στις υποψηφιότητες Α’ ανδρικού ρόλου για πρώτη φορά τον εξαιρετικό Μάθιου ΜακΚόναχι, που έχει κάνει τον Λεονάρντο ντι Κάπριο να τρέμει – έναν πραγματικά μεγάλο αδικημένο από την Ακαδημία εδώ και χρόνια –, αλλά έγινε φαινόμενο ενώ ξεκίνησε με εντελώς αντίξοες συνθήκες. Για να καταλάβετε, στην κατηγορία μέικ-απ βρίσκουμε τη Ρόμπιν Μάθιους, η οποία είχε στη διάθεσή της… όλα κι όλα 250 δολάρια για τις ανάγκες της ταινίας. Το μέικ-απ δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση, αφού ΜακΚόναχι και Τζάρετ Λέτο, που παίζουν αντίστοιχα έναν καουμπόι σε ροντέο που πάσχει από AIDS και έναν οροθετικό τρανσέξουαλ, χρειάστηκαν αρκετή μεταμόρφωση. Η κρίση όμως – όπως ξέρουμε πολύ καλά στην Ελλάδα – κινητοποιεί τη φαντασία. Έτσι, η Μάθιους, για να φτιάξει τις πληγές στο σώμα του ΜακΚόναχι, ανακάτεψε δημητριακά και αλεύρι. Δεν υπέφερε μόνο αυτή, όμως, από το χαμηλό μπάτζετ. Η παραγωγός της ταινίας χρέωσε φαγητό του συνεργείου στην πιστωτική της κάρτα!

Ολική μεταμόρφωση για ένα βραβείο
Ας συνεχίσουμε με ΜακΚόναχι. Αλλά αυτήν την κατηγορία τη μοιράζεται με έναν εξίσου γοητευτικό άντρα. Τον Κρίστιαν Μπέιλ. Τι τους ενώνει; Είναι οι δύο φετινοί υποψήφιοι (στην ίδια κατηγορία) που θυσίασαν ομορφιά και σεξ-απίλ για ένα δικαίωμα στο χρυσό αγαλματάκι. Ο μεν ΜακΚόναχι κόντεψε να λιμοκτονήσει χάνοντας 22 κιλά σε περίπου 40 μέρες. Μαζί με τα κιλά εξαφάνισε και τους απίστευτους κοιλιακούς του, που τον έστελναν έως τώρα σε άλλες λίστες, π.χ. ο πιο σέξι ηθοποιός κ.λπ. Ο Κρίστιαν Μπέιλ βρέθηκε στο άλλο άκρο. Χάλασε το καλογυμνασμένο κορμί του τρώγοντας… «σαβούρες», από μπέργκερ μέχρι ντόνατς και γενικώς ό,τι έβρισκε μπροστά του, για να υποδυθεί έναν κομπιναδόρο στον «Οδηγό διαπλοκής» του Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ. Ο Μπέιλ είχε κάνει και το αντίστροφο, όταν για το «The Fighter» είχε χάσει πολλά κιλά, για να δείχνει σκελετωμένος κοκάκιας πρώην παλαιστής.

Τα αγαλματακια με νούμερα
Αν το ρίξουμε στην αριθμολογία και τις σπαζοκεφαλιές, δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Αλλά επειδή δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πειρασμό, ιδού μερικά νούμερα: Η Τζένιφερ Λόρενς με την υποψηφιότητά της για Β’ γυναικείο ρόλο («Οδηγός διαπλοκής») είναι στα 23 της χρόνια η πιο νέα ηθοποιός που έχει ήδη τρεις υποψηφιότητες. Άλλοι, πάλι, σπάνε μόνοι τους τα προσωπικά τους ρεκόρ, όπως ο Γούντι Άλεν, ο οποίος με την υποψηφιότητα σεναρίου για το «Θλιμμένη Τζάσμιν» μετρά 16 υποψηφιότητες. Αν στην κατηγορία ξενόγλωσσου Όσκαρ κερδίσει η «Τέλεια Ομορφιά» του Πάολο Σορεντίνο, η Ιταλία θα είναι ισοπαλία με τη Γαλλία, με 13 νίκες η καθεμία. Η Σιδηρά Κυρία Μέριλ Στριπ έφτασε στη 18η υποψηφιότητά της με τον «Αύγουστο» που, εδώ που τα λέμε, δεν είναι καμιά σπουδαία ταινία. Αλλά καμιά φορά και μόνο το όνομα… Ο δε συνθέτης Τζον Γουίλιαμς έφτασε την 49η υποψηφιότητά του στις μουσικές κατηγορίες για τον «Κλέφτη βιβλίων».

Απουσίες που βγάζουν μάτι
Και επειδή Όσκαρ χωρίς μουρμούρα δεν γίνεται, η μεγαλύτερη αδικία για φέτος ξεκινά από τις υποψηφιότητες, και δεν είναι άλλη από την απουσία του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, αλλά και του Τομ Χανκς, που δίνουν και οι δύο εξαιρετικές ερμηνείες στις ταινίες «Όλα χάθηκαν» και «Κάπτεν Φίλιπς», αντίστοιχα. Εκτός και οι αδερφοί Κοέν, αφού το «Inside Lewis» παίζει… μόνο σε δεύτερες κατηγορίες. Τουλάχιστον στη μουσική έπρεπε να είναι φαβορί, όχι απλώς υποψήφιο.

Παλαιστίνιοι σε… αμερικανικό έδαφος
Ο Χανί Αμπού-Ασάντ τρύπωσε για δεύτερη φορά την Παλαιστίνη στα Όσκαρ. Η ταινία του «Ομάρ», με φόντο τη διχοτομημένη Παλαιστίνη, είναι υποψήφια στην ξενόγλωσση κατηγορία. Το ίδιο είχε συμβεί και με το «Paradise now» το 2005. Να και μια υποψηφιότητα με πολιτική σημασία.

Βετεράνοι και νέες αφίξεις
Ο αμερικάνικος Νότος του ρατσισμού και η αμερικάνικη επαρχία της κατάθλιψης και της κρίσης έχουν φέτος την τιμητική τους και ρίχνουν στην υψηλή κατηγορία Α’ ανδρικού τους πρωταγωνιστές τους. Από τη μία ο Τσιούτελ Ετζίοφορ, που εμφανίστηκε από το πουθενά και έχει κλέψει τις εντυπώσεις, έχει τον πρώτο λόγο στην αληθινή ιστορία ενός ελεύθερου μαύρου που τον πούλησαν ως σκλάβο («12 χρόνια σκλάβος» του Στιβ ΜακΚουίν). Από την άλλη, ο βετεράνος Μπρους Ντερν, που έχει συνεργαστεί από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ μέχρι τον Ελία Καζάν, τώρα στα 77 του είναι υποψήφιος για την ταινία «Νεμπράσκα» του Αλεξάντερ Πέιν στον ρόλο ενός ηλικιωμένου πατέρα, ύστερα από τρεις δεκαετίες απουσίας από τις χρυσές κατηγορίες.

Οι υποψηφιότητες για τα Όσκαρ

Καλύτερη Ταινία
12 Χρόνια Σκλάβος
Gravity
Dallas Buyers Club
Οδηγός Διαπλοκής
Captain Phillips
Her
Nebraska
Φιλομένα
Ο Λύκος της Wall Street

Σκηνοθεσία
Αλφόνσο Κουαρόν («Gravity»)
Στιβ ΜακΚουίν («12 Χρόνια Σκλάβος»)
Ντέιβιντ Ο’Ράσελ («Οδηγός Διαπλοκής»)
Μάρτιν Σκορσέζε («Ο Λύκος της Wall Street»)
Αλεξάντερ Πέιν («Nebraska»)

Α’ Αντρικός Ρόλος
Τσιετέλ Ετζιοφόρ («12 Χρόνια Σκλάβος»)
Λεονάρντο ΝτιΚάπριο («Ο Λύκος της Wall Street»)
Κρίστιαν Μπέιλ («Οδηγός Διαπλοκής»)
Μπρους Ντερν («Nebraska»)
Μάθιου Μακόναχι («Dallas Buyers Club»)

Α’ Γυναικείος Ρόλος
Έιμι Άνταμς («Οδηγός Διαπλοκής»)
Κέιτ Μπλάνσετ («Θλιμμένη Τζασμίν»)
Σάντρα Μπούλοκ («Gravity»)
Τζούντι Ντεντς («Φιλομένα»)
Μέριλ Στριπ («Αύγουστος»)

Β’ Αντρικός Ρόλος
Μπαρκχάντ Αμπντί («Captain Phillips»)
Μπράντλεϊ Κούπερ («Οδηγός Διαπλοκής»)
Τζόνα Χιλ («Ο Λύκος της Wall Street»)
Μάικλ Φασμπέντερ («12 Χρόνια Σκλάβος»)
Τζάρεντ Λέτο («Dallas Buyers Club»)

Β’ Γυναικείος Ρόλος
Σάλι Χόκινς («Θλιμμένη Τζασμίν»)
Τζούλια Ρόμπερτς («Αύγουστος»)
Λουπίτα Νιόνγκο («12 Χρόνια Σκλάβος»)
Τζένιφερ Λόρενς («Οδηγός Διαπλοκής»)
Τζουν Σκουίμπ («Nebraska»)

Ξενόγλωσση Ταινία
«Ραγισμένα Όνειρα» (Βέλγιο)
«The Missing Picture» (Καμπότζη)
«Το Κυνήγι» (Δανία)
«Η Τέλεια Ομορφιά» (Ιταλία)
«Ομάρ» (Παλαιστίνη)