Όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές τόσο πιο απρόβλεπτο γίνεται το αποτέλεσμα για τους δεξιούς ευρωσκεπτικιστές, μέρος των οποίων είναι και ακροδεξιοί.

Όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές τόσο πιο απρόβλεπτο γίνεται το αποτέλεσμα για τους δεξιούς ευρωσκεπτικιστές, μέρος των οποίων είναι και ακροδεξιοί.

Τα γκάλοπ και οι εκτιμήσεις διίστανται, μεγαλώνοντας την αβεβαιότητα για τα ποσοστά που θα συγκεντρώσουν πανευρωπαϊκά, αφού φαίνεται να ενισχύονται όσο περνάει ο καιρός, παρά να αποδυναμώνονται.
Το φάσμα των ευρωσκεπτικιστών είναι αρκετά μεγάλο κι εκτείνεται, όπως είπαμε, μέχρι και τα άκρα. Πολλά κόμματα, μάλιστα, βρίσκονται σε μια διαρκή μετάβαση, όπως για παράδειγμα αυτό της Λεπέν στη Γαλλία, που από αρχικά αμιγώς φασιστικό μεταλλάσσεται σε ένα κόμμα που προσπαθεί να κερδίσει πλέον ζωτικό χώρο από τη γαλλική Δεξιά.
Οι προβλέψεις είναι δύσκολες, αφού δεν υπάρχει τέτοιο ιστορικό προηγούμενο. Και, μάλιστα, η άνοδος των ευρωσκεπτικιστών έρχεται σε μια συγκυρία που η ευρωπαϊκή Δεξιά, έτσι όπως εκφράζεται στην Ευρωβουλή, κινδυνεύει να βρεθεί δεύτερη, πίσω από τους Σοσιαλδημοκράτες.
Σύμφωνα με τους πιο πρόσφατους υπολογισμούς του «PollWatch 2014», οι κεντροδεξιές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος θα πέσουν στις εκλογές από τις 274 έδρες στις 200, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες αναμένεται να ανέβουν από τις 194 έδρες που έχουν τώρα στις 217. Ενισχυμένη θα είναι και η Αριστερά.
Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες εκτιμήσεις που είδαν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας, οι ευρωσκεπτικιστές, αλλά και οι ακόμα πιο σκληροπυρηνικοί αρνητές της ευρωπαϊκής προοπτικής, θα έχουν σημαντική άνοδο. Οι ευρωσκεπικιστές, οι υπερσυντηρητικοί, οι αντίπαλοι της Ένωσης και οι ακροδεξιοί υπολογίζεται ότι θα εκτιναχθούν στις 164 έδρες, κατά 44 περισσότερες από τις 120 στο απερχόμενο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Αξίζει να αναφερθεί ότι μόλις λίγους μήνες πριν, και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο, οι εκτιμήσεις ήταν ότι οι ευρωσκεπτικιστές θα κυμανθούν πάνω – κάτω στον ίδιο αριθμό εδρών. Στις 120 δηλαδή.

Οι νικητές
Ο «γραφικούλης» Νάιτζελ Φάρατζ του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος στην Αγγλία θεωρείται το φαβορί για μια από τις δυο ισχυρές συσπειρώσεις λαϊκιστών στην Ευρωβουλή, ενώ για τον Γάλλο ακροδεξιό Νικολά Ντιπόν – Ενιάν προβλέπονται πέντε έδρες και ρυθμιστικός ρόλος στις εξελίξεις.
Αν, μάλιστα, βάσει των δημοσκοπήσεων των τελευταίων τεσσάρων μηνών, θα ήθελε κανείς να μιλήσει για τους τρεις πιθανούς νικητές των ευρωεκλογών, θα μπορούσε να πει ότι θα είναι:
♦ Η αποχή. Υπολογίζεται ότι ενδεχομένως ακόμα κι ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 50% από το ευρωπαϊκό εκλογικό σώμα δεν θα πάει καν να ψηφίσει.
♦ Οι Σοσιαλιστές που, όπως ήδη είπαμε, αναμένεται να ενισχύσουν κατά πολύ τις δυνάμεις τους και να καταλάβουν τις περισσότερες έδρες.
♦  Ενισχυμένο από τις κάλπες θα βγει και το μέτωπο των ευρωσκεπτικιστών της λαϊκιστικής, κι εν πολλοίς άκρας, Δεξιάς.

Μεγάλο αγκάθι
Οι ευρωπαϊστές, λοιπόν, θα εξακολουθούν να έχουν το μεγάλο κομμάτι από την πίτα της Ευρωβουλής, ωστόσο το αγκάθι των ευρωσκεπτικιστών θα είναι πιο μεγάλο από ποτέ. Κι αναμφισβήτητα αυτή τη στιγμή πρόκειται για τον Νο1 πονοκέφαλο τόσο των κεντροδεξιών όσο και των κεντροαριστερών σχηματισμών.
Υπάρχει, δηλαδή, μια φθορά στο ευρωπαϊκό όραμα, που επιδεινώνεται από την ύφεση και τις πολιτικές λιτότητας, αφήνοντας ουσιαστικά γήπεδο για τη δράση των ευρωσκεπτικιστών, που ενισχύονται με διάφορες μορφές και «συνταγές» σε όλο και περισσότερες χώρες, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Αυστρία, η Ιταλία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Βρετανία και, φυσικά, η Ελλάδα.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα της Γερμανίας, το AfD, ξεπέρασε το 4,5% στις τελευταίες ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου κι έβαλε πλώρη για τις ευρωεκλογές του Μαΐου. «Θα ήμασταν τρελοί, αν δεν συνεχίζαμε τη λειτουργία μας ύστερα από τέτοια επιτυχία», ήταν οι πρώτες δηλώσεις από το κόμμα της Εναλλακτικής για τη Γερμανία και ο επόμενος στόχος βρέθηκε αμέσως: «Ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό στις ευρωεκλογές». Εκεί, δηλαδή, όπου η ψήφος είναι παραδοσιακά πιο χαλαρή, άρα και η προσδοκία για υψηλότερα ποσοστά μεγαλύτερη.

Δύο πόλοι
Το πιθανότερο, πάντως, είναι να συγκροτηθούν δύο πόλοι ευρωσκεπτικισμού στο Ευρωκοινοβούλιο. Κι αυτό επειδή είναι δύσκολο να συνεργαστούν όλες αυτές οι ετερόκλητες ομάδες που θα προκύψουν από κάθε χώρα. Για παράδειγμα, άλλα κόμματα είναι κατά της Ευρώπης σε μερικά ζητήματα, άλλα ολοκληρωτικά, άλλα είναι λιγότερο ακραία, άλλα περισσότερο, ενώ υπάρχει και το καθαρά ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, που δεν το θέλει κανείς για παρτενέρ. Είναι υπερβολικά αποκρουστικό ακόμα και για τους υπόλοιπους ακροδεξιούς.
Από τη μία, λοιπόν, θα υπάρχει ο πόλος των ακροδεξιών κομμάτων Γαλλίας, Ολλανδίας, Αυστρίας κ.ά. κι από την άλλη θα υπάρχει, λογικά, ο δεύτερος πόλος ευρωσκεπτικιστών, στον οποίο θα ηγείται κατά πάσα πιθανότητα ο Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος, πάντως, έχει επαφές και με τον Γάλλο Ντιπόν – Ενιάν, που διεκδικεί πέντε έδρες.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι σε σχετικό γκάλοπ όλα τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα αυξάνουν κατά πολύ τα ποσοστά τους σε σχέση με τις εκλογές του 2009. Και πιθανολογείται ότι υπάρχει περιθώριο για ακόμα μεγαλύτερη άνοδο, αφού απομένουν περισσότεροι από δύο μήνες για τις εκλογές.
Μην ξεχνάμε και τις πληγές που άνοιξε το πρόσφατο δημοψήφισμα των Ελβετών για τον περιορισμό της μετανάστευσης, προκαλώντας σοκ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα ξενοφοβικό αποτέλεσμα που ήταν βούτυρο στο ψωμί των ευρωσκεπτικιστών, των λαϊκιστών και των ακροδεξιών – η πρώτη, άλλωστε, που χαιρέτισε το αποτέλεσμα ήταν η πρόεδρος του «Εθνικού Μετώπου» της Γαλλίας Μαρίν Λεπέν («το ‘‘ναι’’ των Ελβετών αποτελεί ένα βήμα για το κλείσιμο των εθνικών συνόρων και κατάργηση της ελεύθερης διακίνησης στο εσωτερικό της Ε.Ε.») –, όπως και για τον ηγέτη της ολλανδικής ακροδεξιάς Χέερντ Βίλντερς, αλλά και τους ομοϊδεάτες του στην Ουγγαρία, τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία και φυσικά την Ελλάδα.
Συμπερασματικά, οι επικείμενες εκλογές θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την Ευρώπη, που έτσι κι αλλιώς έχει να αντιμετωπίσει και χίλια ακόμα άλλα προβλήματα, αφού πλέον οι ευρωσκεπτικιστές θα έχουν ενισχυμένη φωνή και δράση, πολεμώντας πια εκ των έσω την ευρωπαϊκή προοπτική.