Ζητούν απελευθέρωση για γάλα, ψωμί, φάρμακα και βιβλία, χωρίς να εξασφαλίζεται η μείωση τιμών…

Ζητούν απελευθέρωση για γάλα, ψωμί, φάρμακα και βιβλία, χωρίς να εξασφαλίζεται η μείωση τιμών…

Έχουν μουλαρώσει οι δανειστές για πλήρη απελευθέρωση τουλάχιστον σε τέσσερις κλάδους, αυτούς του γάλακτος, των φαρμάκων, του βιβλίου και του άρτου.

Η μελέτη αξιολόγησης της ανταγωνιστικότητας του ΟΟΣΑ, που κόστισε στους Έλληνες φορολογούμενους 1 εκατ. ευρώ, πρότεινε βέβαια και άλλα τρελά, όπως για παράδειγμα οι εγχώριοι καταναλωτές να αγοράζουν χύμα βιταμίνες και παυσίπονα στα σούπερ μάρκετ, να ψωνίζουν και τις Κυριακές, ενώ συμπληρωματικά υποδεικνύει να μην απαιτείται για τα απορρυπαντικά άδεια από το Γενικό Χημείο του Κράτους. Προφανώς για να ρισκάρει η Ελληνίδα νοικοκυρά μια μεταθανάτια εμπειρία από κάποια τοξική χλωρίνη.
Όλες αυτές οι λύσεις, φυσικά, προτείνονται για να αρθούν οι στρεβλώσεις στην αγορά. Και οι οποίες υποτίθεται ότι θα μειώσουν τις τιμές των προϊόντων. Το «Ποντίκι» αποδέχεται τη φτήνια στα καταναλωτικά προϊόντα, αλλά, ρε παιδιά, σε συνθήκες ασφάλειας τουλάχιστον!!!
Και για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, έχουμε και λέμε:
Για το γάλα. Η πρόταση του υπ. Ανάπτυξης, με την οποία σημειωτέον διαφωνεί η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, είναι να δημιουργηθεί μία ξεχωριστή με ειδική σήμανση κατηγορία γάλακτος, αυτή της «μίας ημέρας». Σκοπός είναι να προστατευθούν οι κτηνοτρόφοι και οι μικρές συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Επίσης στις προτάσεις είναι η κατάργηση του όρου «φρέσκου» γάλακτος. Η δεύτερη κατηγορία θα είναι το γάλα «χαμηλής παστερίωσης» με διάρκεια ζωής όσο προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία και προσδιορίζει η κάθε βιομηχανία, ανάλογα με την τεχνολογία που χρησιμοποιεί. Από κει και πέρα, για το γάλα υψηλής παστερίωσης να συνεχίσει το καθεστώς που υπάρχει. Με το θέμα αυτό, η κυβέρνηση βρίσκεται ξανά κομμένη στα δύο και η αντιπολίτευση ακολουθεί τον χαβά της. Όμως η αντιπαράθεση εμφανίζει ξαφνικά κι άλλα χαρακτηριστικά. Οι «μεταρρυθμιστές» εμφανίζονται ως υπέρμαχοι των συμφερόντων των καταναλωτών και οι «κρατιστές» ως υπέρμαχοι των παραγωγών. Κι εδώ αρχίζουν πολλά τραγελαφικά. Oι «μεταρρυθμιστές» ισχυρίζονται ότι οι καταναλωτές θα προστατευτούν με την πλήρη απελευθέρωση των εισαγωγών γάλακτος, ώστε να κερδίσουν «κάποιες δεκάδες ευρώ ετησίως», ενώ οι «κρατιστές» επιμένουν ότι έτσι θα καταστραφεί ένας ολόκληρος παραγωγικός κλάδος, από τους ελάχιστους που απέμειναν στη χώρα.

Τιμές στα ύψη
Το θέμα είναι ότι σε μια αγορά όπου αρκετές αλυσίδες σούπερ μάρκετ κρατούν σε εξωφρενικά επίπεδα τις τιμές, κυρίως στα τρόφιμα, όπου οι δαπάνες των νοικοκυριών είναι ανελαστικές, κάποιοι κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος των καταναλωτών και καταστρέφουν πολλούς Έλληνες παραγωγούς, πληρώνοντάς τους ύστερα από οκτώ και δέκα μήνες. Σ’ αυτή την αγορά, όπου οι γνωστές «αλυσίδες» χρησιμοποιούν τα κόλπα των πιστωτικών σημειωμάτων, των «προσφορών» και των ενδοεταιρικών συναλλαγών για να πουλάνε τα όποια ελληνικά προϊόντα ακριβότερα απ’ ό,τι αυτά πωλούνται στην Ευρώπη και στην Αμερική, η κυβέρνηση βρήκε να ξεκινήσει τον «πόλεμο κατά της ακρίβειας» από το ελληνικό γάλα. Αλλά για να δούμε τι τελικά συμβαίνει;
Οι Έλληνες κτηνοτρόφοι πουλάνε το γάλα στις εταιρείες στην καλύτερη περίπτωση προς 40-45 λεπτά το λίτρο. Με κόστος παραγωγής γύρω στα 40 λεπτά το λίτρο. Πληρώνονται για το γάλα που παρέδωσαν στις εταιρείες τρεις μήνες μετά! Οι εταιρείες βέβαια το πουλάνε σε λίγες μέρες, παίρνουν τα λεφτά των παραγωγών και τα χρησιμοποιούν για τον εαυτό τους για τρεις μήνες. Σε περιόδους πιστωτικής ασφυξίας, αυτό είναι μια χαρά για τις εταιρείες, αλλά ένα δράμα για τους παραγωγούς. Γι’ αυτό το θέμα η κυβέρνηση σιωπά. Η «αγορά», βλέπετε, είναι ελεύθερη να τα ρυθμίζει όλα. Και οι παραγωγοί οφείλουν να γίνουν ανταγωνιστικοί, όπως λένε οι θιασώτες των αγορών. Σωστό, αλλά πώς να γίνουν όταν τους κλέβουν από χίλιες μεριές;
Ο καταναλωτής βρίσκει το γάλα στο ράφι από 1,20 έως 1,60 ευρώ το λίτρο! Τώρα με την αύξηση του χρόνου «φρεσκότητας» λόγω εισαγωγών, ποια τιμή θα πέσει; Η υψηλότερη ή η χαμηλότερη; Στην πραγματικότητα καμία. Κάποιοι παρατηρούν ότι μέσα σ’ αυτή τη βαβούρα περί το γάλα οι εταιρείες αυξάνουν σιωπηρά τις τιμές του λίτρου στα ράφια. Έτσι όταν απελευθερωθούν οι εισαγωγές, θα κατεβάσουν τις τιμές στο ύψος των τωρινών και θα πουν: «Είδατε; Να το κέρδος του καταναλωτή»!

Φάρμακα «παντού»
Για τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα ζητούν την απελευθέρωση της τιμολόγησης και της διακίνησης των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Το υπουργείο Ανάπτυξης σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας θα διαμορφώσουν λίστα με τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ), τα οποία θα τιμολογούνται ελεύθερα και θα μπορούν να πωλούνται και από τα σούπερ μάρκετ…
Για τα βιβλία η τρόικα δεν δέχεται τη θέση της κυβέρνησης, πως από την ενιαία τιμή του βιβλίου θα πρέπει να εξαιρεθούν (να απελευθερωθούν οι τιμές) μόνο τα βιβλία που προορίζονται για εκπαιδευτικούς λόγους. Η ηγεσία του υπουργείου πρότεινε επίσης την ενιαία τιμή για τα υπόλοιπα βιβλία μόνο για τις πρώτες εκδόσεις.

Να εφαρμοστούν κατά γράμμα οι προτάσεις του ΟΟΣΑ ζητά η τρόικα
 
Όσο για το ψωμί; Η τρόικα ζητά την εφαρμογή όλων των προτάσεων του ΟΟΣΑ και όχι μόνο αυτές που αφορούν την πώληση με το ζύγι… Δηλαδή πώληση του άρτου και των αρτοσκευασμάτων βάσει της τιμής/κιλό και όχι βάσει προκαθορισμένων βαρών. Επίσης, προτείνεται η διάθεση ψωμιού και από καταστήματα που δεν πωλούν τρόφιμα. Προϋπόθεση, πάντως, είναι να διαχωρίζονται με ειδική σήμανση οι φούρνοι στους οποίους παρασκευάζεται ψωμί από τα άλλα σημεία πώλησης, όπου δεν γίνεται η διαδικασία της παρασκευής. Οι αρτοποιοί, όπως είναι φυσικότατο, έχουν ανέβει στα κάγκελα και τονίζουν ότι τα αρτοποιεία απειλούνται με αφανισμό. «Τα τελευταία χρόνια με το υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας υπό την ηγεσία του Κ. Χατζηδάκη έχουν γίνει δύο τροποποιήσεις στον νόμο της αρτοποιίας, με διατάξεις που τελικά ευνοούν το κατεψυγμένο ψωμί», επισημαίνει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδος Μιχάλης Μούσιος. Εκτίμησε δε ότι οι τελευταίες τροποποιήσεις που προωθούνται κρύβουν σκοπιμότητα προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στα bake off των πολυκαταστημάτων που ψήνουν κατεψυγμένο, εισαγόμενο προϊόν να ονομάζονται φούρνοι. «Με όλες αυτές τις αλλαγές που προωθούνται από το ΥΠΑΝ δίνονται αποκλειστικά προνόμια στους εισαγωγείς ψωμιού και μόνο», ανέφερε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας.
Ο Μ. Μούσιος τόνισε, εξάλλου, ότι σε κανένα σημείο της έκθεσης του ΟΟΣΑ δεν αναφέρεται ότι το ψωμί πρέπει να ζυγίζεται, υπογραμμίζοντας με έμφαση ότι στην Ελλάδα από το 1984 το ψωμί πωλείται ανά τεμάχιο και όχι ανά κιλό. Η Ομοσπονδία, σύμφωνα με τον Μούσιο, ζητεί το ζύγισμα των προϊόντων άρτου να μην περιοριστεί μόνο στα αρτοποιεία, αλλά να γίνεται σε όλα τα σημεία πώλησης άρτου και αρτοσκευασμάτων.
Ζητά επίσης την κατάργηση της υποχρέωσης καταχώρισης στο Γενικό Χημείο του Κράτους κάθε νέου κωδικού στην κατηγορία των απορρυπαντικών. Το κόστος για κάθε καταχώριση είναι 125 ευρώ. Ο έλεγχος της καταλληλότητας του προϊόντος θα γίνεται από τις αρμόδιες αρχές, ενώ εξετάζεται η πιθανότητα γνωστοποίησης ηλεκτρονικά. Η ρύθμιση αυτή εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών και θα ενισχύσει τις παράλληλες εισαγωγές.
Το πόσο τώρα ανήκουν στην ίδια κατηγορία κτηνοτρόφοι, ελαιοπαραγωγοί, φουρναραίοι, φαρμακοποιοί και βιβλιοπώλες, είναι συζητήσιμο. Και ακόμα πιο αμφιλεγόμενο, σε μια χώρα με πολλαπλές στρεβλώσεις και ιδιαιτερότητες, είναι αν αυτοί αποτελούν «κλειστά» ή «προστατευόμενα» επαγγέλματα, το άνοιγμα των οποίων θα αναζωογονήσει την οικονομία και θα ενισχύσει το ΑΕΠ.
Επί της ουσίας, όμως, πρόκειται για επιμονή των δανειστών για την εφαρμογή μέτρων ενίσχυσης δήθεν του ανταγωνισμού, σύμφωνα με την πάγια εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Μια συνταγή που προβλέπει υπεραισιόδοξα, ως προς τα προσδοκώμενα οφέλη, την απελευθέρωση τιμών και υπηρεσιών στα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, το ψωμί και τα βιβλία, πέραν του γάλακτος.
Εν τούτοις η κλισέ απάντηση εταίρων και δανειστών είναι ότι όλα αυτά θα τα διορθώσουν οι δυνάμεις της αγοράς, που δρουν αμείλικτα ακόμα και σε μια ετοιμόρροπη παράγκα. Το ότι αυτές δεν έχουν, μέχρι τώρα, απελευθερώσει κανέναν από την παγίδα των ανισοτήτων περνάει μάλλον απαρατήρητο από μια κυβέρνηση που υποδύεται ότι έχει βρει τη λύση στο πρόβλημα της ακρίβειας. Υπενθυμίζοντας, δυστυχώς, ότι σε ένα τοπίο στο οποίο οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους και οι έννοιες το περιεχόμενό τους δεν έχει πάρει καν χαμπάρι ότι «έσφιξαν τα γάλατα».