Να επανακτά τις δυνάμεις που έχασε στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 δείχνει το ΚΚΕ…

Να επανακτά τις δυνάμεις που έχασε στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012 δείχνει το ΚΚΕ. Τουλάχιστον αυτή την τάση καταγράφει για τον Φεβρουάριο το μηνιαίο βαρόμετρο της Metron Analysis («Έθνος της Κυριακής» 2/3), το οποίο «δίνει» στο ΚΚΕ 8,7%, αρκετά πιο πάνω από την περιοχή του 5 – 6% όπου είχε σταθεροποιηθεί εδώ και αρκετούς μήνες.

Είναι νωρίς για να πει κανείς αν είναι η τακτική του κόμματος έναντι, κυρίως, του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποδίδει αποτελέσματα, ή αν πρόκειται για μια συγκυριακή τάση. Όπως έχουμε ξαναπεί, ο εκλογικός και πολιτικός στόχος του Περισσού είναι όχι μόνο να συγκρατηθεί σε απόσταση ασφαλείας από το κοινοβουλευτικό όριο και να εξασφαλίσει την κοινοβουλευτική του παρουσία στην επόμενη Βουλή, αλλά και να ανακτήσει μέρος ή το σύνολο των δυνάμεων που έχασε το 2012, ώστε να καταδείξει ότι η γραμμή που ακολούθησε κι επικύρωσε στο πρόσφατο συνέδριο πριν από έναν χρόνο ήταν σωστή και με τον καιρό επιβεβαιώνεται.

Περαιτέρω, στόχος για τον Περισσό είναι να «γυρίσει πίσω» ψηφοφόρους του που το 2012 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, επιλέγοντας – κατά το ΚΚΕ – «κυβερνητική διαχείριση», αλλά και να κεφαλαιοποιήσει το αντι-Ε.Ε. κλίμα, είτε αυτό έχει και αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά είτε όχι.

Μάλιστα, αν τελικά ο ευρύτερος χώρος της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (που ασκεί στο ΚΚΕ κριτική για απομονωτισμό αλλά και μαξιμαλισμό αναφορικά με την πρόταση διεξόδου του, ότι δηλαδή εξισώνει περίπου τη διέξοδο από την κρίση με τη στρατηγική για τον σοσιαλισμό) δεν καταφέρει να συγκροτηθεί τελικά σε ένα μετωπικό σχήμα, ενδέχεται το ΚΚΕ να επωφεληθεί προσελκύοντας αντι-Ε.Ε. ψήφους, που μπορούν να κατευθυνθούν και σε αυτό τον χώρο. Αν ο χώρος αυτός προχωρήσει προς τις εκλογές κερματισμένος, το ΚΚΕ μπορεί με τη λογική της «χαμένης ψήφου» να διεκδικήσει μερίδιο ψήφων.

Σε κάθε περίπτωση προς το παρόν ο Περισσός παίρνει μια ανάσα, καθώς διαφαίνεται ότι μπορεί να αισιοδοξεί αναφορικά με την πίεση της πόλωσης στις ευρωεκλογές και κυρίως στις βουλευτικές από το κεντρικό δίπολο των Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ, όποτε και αν αυτές γίνουν. Η ηγεσία, άλλωστε, εκτιμά ότι οι εθνικές εκλογές δεν εξαρτώνται από εσωτερικούς παράγοντες και από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. «Εξαρτώνται κυρίως από τις όποιες εξελίξεις έχουμε στην Ε.Ε., γενικότερα στην Ευρωζώνη, εξελίξεις που συνδέονται και με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους», σημειώνει ο Δημήτρης Κουτσούμπας στην εφημερίδα «Ελευθερία» της Καλαμάτας.

Καταδίκη Ε.Ε., ΗΠΑ, ΝΑΤΟ

Μάλιστα έντονη είναι η καταδίκη της Ε.Ε. από το κόμμα – όχι μόνο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου – με αφορμή τα γεγονότα στην Ουκρανία. Ο γ.γ. της Κ.Ε. Δημήτρης Κουτσούμπας τόνισε πως «δεν πρέπει να υπάρχει καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς ΗΠΑ – Ε.Ε. στην Ουκρανία» και μίλησε για τον αντιδραστικό χαρακτήρα της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, που επεμβαίνουν στα εσωτερικά της Ουκρανίας στηρίζοντας ακόμη και ναζιστικά κόμματα.

Παράλληλα, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Γιώργος Τούσσας και Μπάμπης Αγγουράκης, με επιστολή τους προς την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ε.Ε. για τα θέματα Εξωτερικής Πολιτικής Κάθριν Άστον αλλά και τους Μπαρόζο, Βαν Ρομπάι, Σουλτς και Βενιζέλο, καταδικάζουν «τις επεμβάσεις της Ε.Ε., των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων τους στα εσωτερικά της Ουκρανίας, στη διαπάλη με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας αυτής της χώρας και γενικότερα τη γεωπολιτική επιρροή, δημιουργώντας επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής».
Επίσης, στην επιστολή τους σημειώνουν ότι Ε.Ε., ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στηρίζουν τις ένοπλες ναζιστικές – φασιστικές ομάδες στην Ουκρανία που πρωταγωνιστούν στην αντικομμουνιστική και αντισοσιαλιστική εκστρατεία και στην προσπάθεια απαγόρευσης του Κ.Κ. Ουκρανίας. Επισημαίνουν ότι η επέμβαση είχε «την πλήρη στήριξη του Ευρωκοινοβουλίου με Κοινό Ψήφισμα που υπογράφηκε και ψηφίστηκε στις 27.2.2014 από το Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθερους, Πράσινους, την Ομάδα Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, το οποίο κατήγγειλε και καταψήφισε το ΚΚΕ».

Αν και εκφράζουν τη θέση ότι ο ουκρανικός λαός πρέπει να πάρει την τύχη του στα χέρια του και να μη χύσει το αίμα του κάτω από ξένες ιμπεριαλιστικές σημαίες, συμπεριλαμβάνοντας προφανώς και τη Ρωσία, η καταδίκη της Ε.Ε., των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην επιστολή τους είναι απόλυτη και σε πρώτο πλάνο.