Το μέσο κοινοτικό όρο στην κατανάλωση αλκοόλ τον έχουμε προ πολλού ξεπεράσει. Το 90% του πληθυσμού στη χώρα μας υπερκαταναλώνει κατά διαστήματα οινόπνευμα και οι τάσεις είναι γενικώς αυξητικές και επεκτατικές. Παρόλα αυτά, απέχουμε πολύ από το να πλησιάσουμε σε επιδόσεις τους μπεκρούλιακες Ιρλανδούς που πέφτουν από μωρά στη μαρμίτα και παραμένουν ισοβίως πίτα… ή τους Γερμανούς που –παρά την υψηλή τους παραγωγικότητα και την αήττητή τους ανταγωνιστικότητα- το πνίγουν το κουνέλι στα ξίδια και ουχί για να το κάνουν στιφάδο…

Το μέσο κοινοτικό όρο στην κατανάλωση αλκοόλ τον έχουμε προ πολλού ξεπεράσει. Το 90% του πληθυσμού στη χώρα μας υπερκαταναλώνει κατά διαστήματα οινόπνευμα και οι τάσεις είναι γενικώς αυξητικές και επεκτατικές. Παρόλα αυτά, απέχουμε πολύ από το να πλησιάσουμε σε επιδόσεις τους μπεκρούλιακες Ιρλανδούς που πέφτουν από μωρά στη μαρμίτα και παραμένουν ισοβίως πίτα… ή τους Γερμανούς που –παρά την υψηλή τους παραγωγικότητα και την αήττητή τους ανταγωνιστικότητα- το πνίγουν το κουνέλι στα ξίδια και ουχί για να το κάνουν στιφάδο…

Κι επειδή, όπως δείχνουν όλες οι μετρήσεις, όπου χηρεύει μία θέση εργασίας, ανοίγει μία θέση σε κάποιο μπαρ ή κάποια παμπ (επί το βρετανικότερο), τα τελευταία δύο χρόνια, η πώληση αλκοολούχων ως μπίζνα, τείνει να ανταγωνιστεί σε κέρδη τη βαριά βιομηχανία. Εξ ου και οι παροτρύνσεις κάποιων μυστικοσυμβούλων για επενδύσεις σε βαρέλια ουίσκι…

Και ποιο είναι το πιο παράδοξο απ’ όλα; Ότι το ίδιο σύστημα που διευκολύνει την πρόσβασή μας στο θολό βασίλειο του «σουρώματος», μας εξασφαλίζει και τα αντίδοτα…Να πληρώνουμε δηλαδή για το αλκοόλ, να πληρώνουμε και για το ξενέρωμα. Πίκρα σε stereo dolby surround …

Ορίστε λοιπόν, ποια είναι η είδηση: Κυκλοφόρησε στην Ευρώπη (όπως και στην Αμερική), ένα αεριούχο ποτό που έχει γίνει ήδη περιζήτητο επειδή μειώνει, εφόσον χρειαστεί, τα επίπεδα της αλκοόλης στο αίμα. Λέγεται Outox, μοιάζει στη γεύση με τις κοινές τενεκεδένιες πορτοκαλάδες και όποιος το πίνει μετά την κραιπάλη, γλυτώνει τις δευτερογενείς παρενέργειες. Αυτές που έρχονται όταν απέρχεται το κέφι…Οι εμπνευστές του το περιγράφουν ως φυσικό κι ωφέλιμο. Οι ανταγωνιστές του (διακινητές άλλων energy drinks)το αποκηρύττουν ως ύποπτο.

Το πρόβλημα με το Οutox είναι πως όσοι πίνουν για να ξεχάσουν, θα το καταναλώνουν και θα θυμούνται άμεσα. Κι όσοι πίνουν για να θυμούνται  θα επανέρχονται πρόωρα στην πραγματικότητα.

Τέλος πάντων. Τόσο η χρήση των ουσιών όσο και των αντίδοτων βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια του κατόχου του βιολογικού σώματος. Το οποίο βιολογικό σώμα… θα γίνει το ταλαίπωρο ακορντεόν… Σαν τον Εύριπο. Μια άμπωτη, μια παλίρροια…

Ας υπήρχε τουλάχιστον Outox για όλες τις τοξικές επιθέσεις που υφιστάμεθα. Για τα πάσης φύσεως συλλογικά σουφρώματα.. Κι όχι μόνο για τα ατομικά σουρώματα.