Στρατηγικός στόχος της Κουμουνδούρου είναι οι προσεχείς ευρωεκλογές να εξελιχθούν τρόπον τινά σε «μονομαχία» μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα, μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό την πόλωση και την αποτροπή φαινομένων διάχυσης της ψήφου, κάτι που αποτελεί όρο επιβίωσης για τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.

Στρατηγικός στόχος της Κουμουνδούρου είναι οι προσεχείς ευρωεκλογές να εξελιχθούν τρόπον τινά σε «μονομαχία» μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα, μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό την πόλωση και την αποτροπή φαινομένων διάχυσης της ψήφου, κάτι που αποτελεί όρο επιβίωσης για τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.

Άλλωστε για την Κουμουνδούρου η επιδιωκόμενη πόλωση εδράζεται σε πραγματικούς όρους στον ήδη διαμορφωμένο διπολισμό μεταξύ αυτών που επιβάλλουν την τρέχουσα εξοντωτική πολιτική και σε αυτούς που αντιστέκονται.

Σχετικά μηνύματα έστειλε από την Κομοτηνή την περασμένη Παρασκευή ο Αλέξης Τσίπρας λέγοντας σε αδρές γραμμές ότι οι ευρωεκλογές «είναι μάχη κρίσιμη, αποφασιστική για τον δρόμο στον οποίο θα πορευτεί η Ευρώπη» και όχι χαλαρή αναμέτρηση εν είδει «πανεθνικής δημοσκόπησης», όπως αντιμετωπίζονταν έως σήμερα.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ βασική επιδίωξη, σύμφωνα με πληροφορίες, αποτελεί η πρωτιά με ποσοστά μεταξύ των εκλογών του Ιουνίου 2012 και του 30% και με άνοιγμα της ψαλίδας μη διαχειρίσιμο από τη Ν.Δ., ώστε να δημιουργείται έρεισμα ανανέωσης του αιτήματος για εθνικές εκλογές εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ.

Το σχέδιο

 Με αυτά ως δεδομένα, ο ΣΥΡΙΖΑ κλιμακώνει την προεκλογική του εκστρατεία σηκώνοντας τους τόνους κατά του μνημονίου και επιχειρώντας να αποτυπώσει την πραγματικότητα κόντρα στην προπαγάνδα περί success story, αλλά και να διατυπώσει τις βασικές παραμέτρους του δικού του σχεδίου. Εν ολίγοις, σε αυτό το πλαίσιο θα κινηθούν τα – κατά τον ΣΥΡΙΖΑ – επίδικα, στα οποία θα προσπαθήσει να επικεντρώσει την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τον Σαμαρά.

Πιο αναλυτικά, τα ζητήματα γύρω από τα οποία η Κουμουνδούρου θα επιχειρήσει να διαμορφώσει πεδίο σύγκρουσης με τη Ν.Δ. είναι:

1.Το μνημόνιο και γενικότερα τα δύο διαφορετικά σχέδια που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ συγκρούονται εντός της χώρας αλλά και στο ευρωπαϊκό επίπεδο: το γερμανικό σχέδιο πανευρωπαϊκής λιτότητας που εκπορεύεται από το στρατόπεδο της Μέρκελ, στο οποίο εντάσσεται και ο Σαμαράς – «ο Σαμαράς είναι το μνημόνιο» τόνισε ο Τσίπρας στη δήλωση με την οποία σχολίασε τη συμφωνία τρόικας – κυβέρνησης –, σε αντιδιαστολή με το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και των ευρωπαϊκών δυνάμεων της Αριστεράς για τερματισμό της λιτότητας, ευρωπαϊκή συμφωνία για τη διαγραφή μέρους των χρεών των χωρών του Νότου και διαμόρφωση όρων ανάπτυξης.

Όσο για το ερώτημα που θέτουν πολλοί προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για το αν παύει να υφίσταται η διαχωριστική γραμμή μνημόνιο – αντιμνημόνιο, εφόσον αυτό «τελειώνει», ο Αλέξης Τσίπρας απαντά («Real News») πως «δεν πρόκειται για μια σύμβαση περιορισμένου χρόνου», αλλά «συγκεκριμένα μέτρα που καταστρέφουν τους ανθρώπους και ξεχαρβαλώνουν την κοινωνία». «Πώς τελειώνει το μνημόνιο όταν έχει πίσω του εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους που αποτελειώνουν την κοινωνία;» ρωτά στην ίδια συνέντευξη.

2. Κεντρικό στοιχείο της αντιπαράθεσης παραμένει και η αποδόμηση του εγχώριου «success story», το οποίο κατά την Κουμουνδούρου έχει προεκλογική χρήση και μόνο. Σύμφωνα με το ηγετικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα από την εικόνα εξόδου από την κρίση που η κυβέρνηση επιχειρεί να διαμορφώσει, η κυβέρνηση αποτυγχάνει και στους τρεις διακηρυγμένους στόχους του μνημονίου: δημοσιονομική προσαρμογή, τραπεζική εξυγίανση και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Είναι ενδεικτικό το ανέβασμα των τόνων τις τελευταίες μέρες σχετικά με τα – προεκλογικά – σχέδια της κυβέρνησης: ο Τσίπρας την κατηγόρησε ότι ετοιμάζει «στημένη έξοδο στις αγορές» σε συμφωνία με την τρόικα και με «πρόθυμο οίκο» που κατέχει ήδη ελληνικά ομόλογα, για ένα μικρό ποσό με επιτόκιο λίγο κάτω από το 5%.
Όσο για το «πρωτογενές πλεόνασμα», η Κουμουνδούρου δεν σταματά να φωνάζει ότι αυτό προέρχεται από την αφαίμαξη του ελληνικού λαού, μέρος του επιστρέφει σε ψίχουλα σε λίγες μόνο κοινωνικές κατηγορίες και στο βάθος υπάρχει νέο, τρίτο μνημόνιο, το οποίο η κυβέρνηση αποκρύπτει.

3. Το ζήτημα του χρέους βρίσκεται και αυτό στην κορυφή της προεκλογικής ατζέντας του ΣΥΡΙΖΑ, με την ηγεσία να προβάλλει ως λύση την επίσημη θέση του κόμματος ότι χρειάζεται κούρεμα και μια συμφωνία στα πρότυπα της διάσκεψης του Λονδίνου για τη Γερμανία το 1953, με κούρεμα μεγάλου μέρους του ελληνικού δημόσιου χρέους και αναστολή πληρωμής τόκων με ρήτρα ανάπτυξης.

4.Το σχέδιο ανασυγκρότησης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει και αυτό στοιχείο της αντιπαράθεσης – μοιραία, αφού η Ν.Δ. θα επιχειρεί να αποδομεί τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ –, το οποίο εκκινεί από βασικές εξαγγελίες, όπως αυτές για τερματισμό της ανθρωπιστικής κρίσης, αποκατάσταση του κατώτατου μισθού και της κατώτατης σύνταξης «στα προ μνημονίου επίπεδα», αποκατάσταση του εργασιακού καθεστώτος, στήριξη της κοινωνικής ασφάλισης και του εθνικού συστήματος υγείας και φτάνει έως τη συζήτηση για την ανάγκη ή μη των ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικών πυλώνων της οικονομίας – π.χ. ενέργεια –, την ανάγκη ύπαρξης ενός δημόσιου στρατηγικού πυλώνα κ.λπ.

Σε αυτά προστίθεται και το ζήτημα του κατοχικού δανείου, το οποίο για την Κουμουνδούρου βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα, εφόσον υπογραμμίζει γλαφυρά την υποτέλεια της κυβέρνησης, αλλά και το θέμα της διαφθοράς – διαπλοκής, με τα κορυφαία στελέχη το τελευταίο διάστημα να επαναλαμβάνουν ότι όλες οι συμβάσεις του Δημοσίου θα επανεξεταστούν όταν αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Προηγείται σταθερά ο ΣΥΡΙΖΑ

Στη δημοσκόπηση της Pulse RC για το «Π», ΣΥΡΙΖΑ προηγείται σταθερά, καταγράφοντας όμως μικρή κάμψη στην πρόθεση ψήφου, ενώ στο πεδίο της καταλληλότητας φαίνεται να ξανανοίγει η ψαλίδα μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα.

Ειδικότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται της Ν.Δ. με 23% (από 25,5% σε μέτρηση της ίδιας εταιρείας τον Ιανουάριο) έναντι 21,5% (από 22,5%), με την ψαλίδα να μειώνεται από τις 3 μονάδες σε 1,5.

Στο πεδίο της καταλληλότητας ο Αλέξης Τσίπρας συγκεντρώνει 23% (από 25%) έναντι 31% (από 29%) του Σαμαρά. Όσον αφορά το Ποτάμι, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται στην τρίτη θέση αυτών που το «αιμοδοτούν» (10%) μετά τη ΔΗΜΑΡ (27,5%) και το ΠΑΣΟΚ (16,5%).

Στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 19% έναντι 17% της Ν.Δ., βρίσκεται επομένως μακριά από τον στόχο τον οποίο ατύπως έχει θέσει η Κουμουνδούρου που φαίνεται να τοποθετεί τον πήχη τουλάχιστον στο ποσοστό των εθνικών εκλογών του Ιουνίου 2012 – προς το παρόν όμως δεν έχει ζεσταθεί καν η προεκλογική περίοδος.

Σημαντικά είναι πάντως τα ευρήματα για τους αναποφάσιστους, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τέταρτη επιλογή με 4%, με πρώτη τη Ν.Δ. (19%), δεύτερο το Ποτάμι με 5,5% και τρίτο το ΚΚΕ με 4,5%. Οι περισσότεροι πάντως (41%) και πάλι δεν τοποθετούνται.

Τέλος, οι αναποφάσιστοι κλίνουν προς τον Σαμαρά ως προς την καταλληλότητα, με συντριπτική διαφορά έναντι του Τσίπρα (31% έναντι 4%). Παρόμοια είναι τα ευρήματα αναφορικά με τους αναποφάσιστους των ευρωεκλογών.