Έχει ανοίξει ο δρόμος για τον διαμελισμό της Ουκρανίας; Μετά την Κριμαία θα επιτραπεί η αυτοδιάθεση και των υπόλοιπων ανατολικών περιοχών της χώρας που κατοικούνται από ρωσόφωνους; Ή μήπως Ουάσιγκτον και Μόσχα έχουν ήδη συμφωνήσει να ελέγξουν την κατάσταση;

Έχει ανοίξει ο δρόμος για τον διαμελισμό της Ουκρανίας; Μετά την Κριμαία θα επιτραπεί η αυτοδιάθεση και των υπόλοιπων ανατολικών περιοχών της χώρας που κατοικούνται από ρωσόφωνους; Ή μήπως Ουάσιγκτον και Μόσχα – παρά τις δημόσιες διαφωνίες τους στο διπλωματικό παρασκήνιο – έχουν ήδη συμφωνήσει να ελέγξουν την κατάσταση;

Παρά το γεγονός ότι φιλορώσοι ακτιβιστές κατέλαβαν το κτήριο της Περιφέρειας του Ντόνετσκ, στην Ανατολική Ουκρανία, και διακήρυξαν τη δημιουργία μιας αυτόνομης «δημοκρατίας του Ντόνετσκ», τα μηνύματα που εκπέμπονται από την Ουάσιγκτον υποδηλώνουν ότι οι δύο άσπονδοι φίλοι λαμβάνουν υπόψη τους ο ένας τις «κόκκινες γραμμές» του άλλου.

Καταρχάς οι Ρώσοι γνωρίζουν πως οι Ουκρανοί είναι κατακερματισμένοι και πως οι Δυτικοί (κατά κύριο λόγο οι Γερμανοί), που υποκίνησαν την εξέγερση, δύσκολα μπορούν να διασφαλίσουν την ομαλή διακυβέρνηση της χώρας, η οποία μάλιστα τώρα οδηγείται στη χειρουργική κλίνη του ΔΝΤ και έχει να αντιμετωπίσει τις οικονομικές κυρώσεις της Μόσχας.

Κάτι που επίσης γνωρίζουν (και αναμένουν) οι Ρώσοι είναι πως λόγω της έντασης των οικονομικών δυσχερειών που πρόκειται να αντιμετωπίσουν οι Ουκρανοί πολίτες θα αντιδράσουν βίαια κατά της Δύσης. Υπό αυτήν την έννοια η εύκολη κατάληψη της Ανατολικής Ουκρανίας από τον ρωσικό στρατό ουσιαστικά θα υπονόμευε τις δυνατότητες της Μόσχας να ελέγξει τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Αντίθετα, αυτό που φαίνεται να επιθυμεί η Μόσχα είναι οι πολίτες της Ανατολικής Ουκρανίας να οικοδομήσουν μια ισχυρότατη αντιπολίτευση.

Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι οι Ρώσοι στρατιωτικά είναι ισχυρότεροι στην περιοχή και πως στην περίπτωση που η Μόσχα υποχρεωθεί να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική της ισχύ θα αποδειχτεί η αδυναμία της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ. Όπως χαρακτηριστικά γράφει το αμερικανικό Stratfor, «οι Αμερικάνοι δεν θέλουν οι Ρώσοι να ασκήσουν στρατιωτικές επιλογές, διότι θα αποκάλυπταν την ανικανότητα των ΗΠΑ να προχωρήσουν σε έγκαιρη απάντηση. Παράλληλα αυτό θα φανέρωνε τις αδυναμίες του ΝΑΤΟ».

Συμπέρασμα; Το παιχνίδι για τον έλεγχο της Ευρασίας μόλις ξεκίνησε με τις αναγνωριστικές κινήσεις των δύο μεγάλων αντιπάλων καθώς κανένας από τους δύο δεν εμφανίζεται βιαστικός ούτε διατεθειμένος να υποτιμήσει τον άλλο. Εν τω μεταξύ, εκατομμύρια άνθρωποι κινούνται ερήμην τους σαν πιόνια σ’ αυτήν τη μεγάλη σκακιέρα του παγκόσμιου παιχνιδιού ισχύος…