Τα δίνει όλα για να «ξεπλύνει» την εικόνα του «ακροδεξιού» ο Αντώνης Σαμαράς επιδιώκοντας με απανωτές κινήσεις να «δείξει» ότι δεν έχει σχέση με την εικόνα που του… φιλοτέχνησε ο Τάκης Μπαλτάκος.

Τα δίνει όλα για να «ξεπλύνει» την εικόνα του «ακροδεξιού» ο Αντώνης Σαμαράς επιδιώκοντας με απανωτές κινήσεις να «δείξει» ότι δεν έχει σχέση με την εικόνα που του… φιλοτέχνησε ο Τάκης Μπαλτάκος.

Σπεύδει σήμερα να φέρει στη Βουλή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο επί τετράμηνο η κυβέρνηση κρατούσε κλειδωμένο στα συρτάρια επειδή ο Μπαλτάκος διατύπωνε ενστάσεις. Το νομοσχέδιο είχε εγκριθεί σε πρώτη ανάγνωση από την επιτροπή και τώρα μπαίνει σε δεύτερη ανάγνωση, ενώ στη συνέχεια θα προωθηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής για υπερψήφιση.

Η ουσία είναι ότι το επιτελείο Σαμαρά, πανικόβλητο, είδε να καταρρέουν τα ποσοστά της Ν.Δ. και η «αποκρουστική» συνομιλία Μπαλτάκου – Κασιδιάρη να αφυπνίζει τα δημοκρατικά ανακλαστικά όσων είχαν, λόγω οικονομικών συμφερόντων, συνταχθεί με το γαλάζιο στρατόπεδο. Οι ποιοτικές αναλύσεις έδειξαν ότι όλη η προσπάθεια του Σαμαρά να κρατηθεί στον αφρό θα κατέρρεε εν μια νυκτί και πως η τάση εν όψει ευρωεκλογών έδειχνε εκλογική πανωλεθρία.

Το σενάριο για το success story που είχε σκηνοθετήσει, με την έξοδο στις αγορές, επισκιάστηκε από την ακροδεξιά πρακτική και λογική που ξεπρόβαλε μετά την ανατριχιαστική συνομιλία Μπαλτάκου – Κασιδιάρη. Ο Σαμαράς είδε ότι αφενός κινδύνευε η κυβερνητική σταθερότητα, αφού ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στους δικούς του, ενώ πρόσωπα όπως ο Φαήλος Κρανιδιώτης είχαν αποκτήσει μεγάλο αρνητικό συμβολισμό.

Θέλει χρόνο

Εν όψει των ευρωεκλογών ο Σαμαράς θα επιχειρήσει να κόψει οποιαδήποτε συζήτηση για τις σχέσεις με την Ακροδεξιά και γι’ αυτό θέλει να αφήσει να περάσει ο χρόνος. Πάει προς τα πίσω – στις… ελληνικές καλένδες – την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή που ζήτησε ο Τσίπρας ελπίζοντας να έχει ξεχαστεί όσο μπορεί η υπόθεση Μπαλτάκου, ενώ θεωρεί ότι η Χρυσή Αυγή θα έχει «ξεδοντιαστεί» ώστε να μην κινδυνεύει από «ανάρμοστες» συζητήσεις.
Άλλωστε η προληπτική λογοκρισία, που επιβλήθηκε μέσω της απειλής του αυτοφώρου για κακουργηματική πράξη, ελπίζει ότι μπορεί να ενισχύσει την απόπειρα φίμωσης που επιθυμεί το Μαξίμου.

Στο διάστημα μέχρι τις ευρωεκλογές, με καραμέλα την «έξοδο στις αγορές» και τη διανομή του πεντακοσάρικου, θα επιχειρήσει να προχωρήσει στην υλοποίηση της επόμενης φάσης του σχεδίου, που είναι η μετατόπιση προς το Κέντρο, αφού πλέον το ΠΑΣΟΚ έχει αφήσει κενό.

Το πρόβλημα για τον Σαμαρά είναι πως έχει στο… DNA του, όπως και οι περισσότεροι συνεργάτες του, την… καραδεξιά πρακτική και ρητορική, ενώ και οι περισσότεροι βουλευτές έχουν γαλουχηθεί με αυτήν τη λογική.

Η πρώτη δοκιμασία θα είναι το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο περιλαμβάνεται στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, όπου η πραγματική εικόνα της Ν.Δ. θα αναδειχθεί τόσο από τη συζήτηση όσο και από πιθανή ψηφοφορία.

«Νόμος και τάξη»

Ο Σαμαράς έχει αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να «πουλήσει» δημοκρατική ευαισθησία μεγαλύτερη από τα κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, αλλά ούτε θέλει να γίνει ένα αδιαμφισβήτητα προοδευτικό κόμμα. Παρά τις πιέσεις διαφόρων κέντρων και… παράκεντρων να μετατοπιστεί περισσότερο, δεν μπορεί, όπως αναφέρουν συνεργάτες του, να εγκαταλείψει το δόγμα «Νόμος και Τάξη».

Μπορεί όμως να το «νερώσει» με ψήγματα δημοκρατικής ευαισθησίας και μια εικόνα σύγχρονου ευρωπαϊκού φιλελεύθερου κεντροδεξιού κόμματος. Για παράδειγμα, όπως αναφέρουν συνεργάτες του, «αποκαθηλώνοντας» τους σωφρονιστικούς που βασάνισαν έως θανάτου τον Αλβανό κρατούμενο μετά τη δολοφονία του σωφρονιστικού υπαλλήλου.

Όμως το συντηρητικό χαρακτηριστικό του κόμματος δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί. Η επιχείρηση «φτιασίδωμα» δεν σημαίνει ότι το κόμμα που θα φτιάξει ο Σαμαράς μετά τις ευρωεκλογές θα έχει αποκοπεί από τον συντηρητισμό. Θα αφήσει περισσότερο χώρο στον λαϊκισμό και τη δεξιά – ακροδεξιά ρητορική, αλλά δεν θα φύγει από τα στρατηγικά σημεία στα οποία έχει τοποθετηθεί από το 1974.

Το στίγμα του ακροδεξιού θέλει να αποτινάξει ο Σαμαράς, αλλά ταυτόχρονα να ενισχύσει την εικόνα του κεντροδεξιού, και πάνω σε αυτόν τον καμβά έχει δώσει οδηγίες να κινούνται οι αποφάσεις.

Εξάλλου ο Βενιζέλος έθεσε ως όρο για να συνεχίσει να στηρίζει την κυβέρνηση να εγκαταλειφθούν πρόσωπα και πρακτικές που την ταυτίζουν με ακραίες πολιτικές (Άδωνις, Βορίδης κ.ά.).

Η στρατηγική επιλογή του Σαμαρά να σηματοδοτήσει ότι η Ελλάδα αλλάζει σελίδα, σύμφωνα με τον σχεδιασμό των επιτελών του Μαξίμου, πολιτικά θα αναπτυχθεί μετά το φθινόπωρο και θα συνδυαστεί με τις αποφάσεις για την επόμενη αναδιάρθρωση του χρέους.

Η «Νέα Ελλάδα» θα αρχίσει να «τρέχει» και πολιτικά με την αλλαγή φυσιογνωμίας της Ν.Δ. – χωρίς όμως να έχει αποφασιστεί εάν θα αλλάξει και το όνομα του μητρικού κόμματος –, με τις αποφάσεις να προχωρήσει η συνταγματική αναθεώρηση και ουσιαστικά με την αποχώρηση της τρόικας.

Νωρίτερα θα έχουν προηγηθεί αλλαγές και στο πρωθυπουργικό επιτελείο, αλλά και στην κυβέρνηση. Με τον ανασχηματισμό μετά τις ευρωεκλογές ο Σαμαράς θα επιδιώξει να αποτυπώσει το νέο ξεκίνημα και να στηρίξει όσο μπορεί και τον Βενιζέλο, προκειμένου να συνεχίσουν να βρίσκονται στην εξουσία αναζητώντας την ώρα που θα τους φανεί ευκολότερο το να πάνε σε εθνικές εκλογές.