Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου μάς μεταφέρει με φαντασία και ταλέντο στην Αθήνα του 2088. Μέσα φυσικά από το έργο του «Μπετονένια Παραλία», μια κωμική και ρομαντική ματιά στο μέλλον της πόλης.

Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου μάς μεταφέρει με φαντασία και ταλέντο στην Αθήνα του 2088. Μέσα φυσικά από το έργο του «Μπετονένια Παραλία», μια κωμική και ρομαντική ματιά στο μέλλον της πόλης.

Με πολλή φαντασία και ταλέντο, με ελάχιστα χρήματα και σκληρή δουλειά, μια ομάδα νέων ανθρώπων έβαλε το μέλλον αυτής της πόλης σε μια θεατρική σκηνή. Η «Μπετονένια Παραλία» του Βασίλη Μαυρογεωργίου (με τον ίδιο και την ομάδα ηθοποιών που έχει στήσει) έχει κάνει το Θέατρο «Skrow» το σκηνικό της Αθήνας του 2088, όπου παρουσιάζεται σαν μια πόλη από τσιμέντο και μόνο, περικυκλωμένη από τείχη και ασφυκτικά καθηλωμένη από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Πήγα στο «Skrow» για να δω ένα «μαύρο» έργο, όπου το αύριό μας είναι «ζωγραφισμένο» με τα μελανότερα χρώματα.

Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου όμως έχει φτιάξει ένα έργο – και μια παράσταση υπό τη σκηνοθεσία του – που δεν σε «μαυρίζει». «Ο φουτουρισμός δεν κάνει προβλέψεις για το μέλλον, τραβάει από τα μαλλιά το τώρα και αποκαλύπτει αυτά που παραβλέπουμε. Κι αυτό που ζούμε είναι ένας συνεχόμενος έλεγχος του τρόπου ζωής αλλά και σκέψης μας. Είμαστε εξαιρετικά άβουλοι, κανείς δεν αντιδρά σε όλα όσα γίνονται. Έχουμε χάσει όχι μόνο τη βούλησή μας, αλλά κυρίως τη συνείδηση και την ουσιαστική σκέψη μας», εξηγεί ο ίδιος.

Ένα μικρό κωμικό θαυματάκι

Αυτή είναι και η αφετηρία του έργου και του ήρωα που ερμηνεύει ο ίδιος, σε μια πορεία που ξεκινά από την απόλυτα υπαγορευμένη και κλεισμένη σε στεγανά κουτιά συμπεριφορά για να φτάσει στην προσωπική επιλογή. Ενδιαμέσως, πολλές σκηνές διαδέχονται η μία την άλλη ταχύτατα και σχηματίζουν πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες, που περιλαμβάνουν φανταστικά ασανσέρ, τα οποία έχουν πολλαπλές κατευθύνσεις, καταδιώξεις με αυτοκίνητα και περιπλανήσεις σε υπόγειες στοές.

Προσωπική αγαπημένη σκηνή, η συνάντηση του ήρωα με τους γονείς του στην αγορά. Ένα μικρό κωμικό θαυματάκι πάνω στις οικογενειακές σχέσεις. Εξαιρετικά δοσμένες οι εικόνες και με άξιο συμπαραστάτη τη μουσική του Φοίβου Δεληβοριά, όσο κι αν είναι χρωματισμένες σε αποχρώσεις του γκρι (όπως και τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης), διέπονται από ένα υποδόριο χιούμορ αλλά και, αναπάντεχα, από έναν λεπτό ρομαντισμό.

«Το σήμερα είναι το τέλος μιας εποχής. Απαιτείται από τον άνθρωπο να ζει εντός ορίων και κανόνων. Κι αυτό είναι σκληρό. Αντιμετωπιζόμαστε απλά ως παραγωγικές μονάδες. Αν δεν είσαι παραγωγική μονάδα καταλήγεις στο πεζοδρόμιο. Είναι σκληρό να ζεις με το δίλημμα ‘‘ή παράγεις ή χάνεσαι’’. Ζούμε ήδη τον φασισμό και το μόνο που μας παρέχεται είναι μικρές δόσεις ναρκωτικών, υπό τη μορφή αγορών υλικών αγαθών ή μικρών χαρών που είναι σχεδόν πάντα συνδεδεμένες με το χρήμα.

Ακόμη και τα τηλεοπτικά σόου τύπου ‘‘Dancing with the stars” – ή ό,τι είναι στη μόδα τέλος πάντων, γιατί δεν βλέπω τηλεόραση – αποτελούν μικρές δόσεις ναρκωτικών. Αφού αυτοί χορεύουν, όλα πάνε καλά…» μας λέει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου. Πράγματι, στο έργο του περνά με «ψιλοβελονιά» το πώς τρώμε τις σάρκες μας σήμερα, τον φόβο μην χάσουμε τη βολή μας, το αίσθημα του μη ανήκειν πουθενά, όλα τους σφιχτοπλεγμένα στην πλοκή και τη ροή της παράστασης, όχι «φωναχτά» και κραυγαλέα, αλλά κρυμμένα σε κοινή θέα και έτοιμα να τα ανακαλύψεις. Ακόμη και η τεχνολογία, που (υποτίθεται;) μας ανοίγει νέα σύνορα, στο έργο ξεγυμνώνεται σε μια εξαιρετικά κωμική, σχεδόν κλοουνίστικη σκηνή, όπου η τεχνολογία του 2088 κάνει τη ζωή του ήρωα… δύσκολη!

Ο ρομαντισμός θα αλλάξει τον κόσμο

Και όλα αυτά τα διαπερνά ένας… σχεδόν αθεράπευτος ρομαντισμός. «Ναι, όντως. Για μένα ο ρομαντισμός είναι η αγνότερη μορφή αναρχίας. Μόνο από ρομαντικές ψυχές μπορεί να αλλάξει πραγματικά ο κόσμος, μόνο από την πίστη ότι υπάρχει κάτι καλύτερο. Με εντυπωσιάζει που η ανθρώπινη φύση βρίσκει τη δύναμη να πιστεύει σε κάτι ανώτερο.

Αυτή η πίστη είναι η πιο ισχυρή ανθρώπινη δύναμη και η πιο λεπταίσθητη ταυτόχρονα», εξηγεί ο δημιουργός της παράστασης και ψυχή του Θεάτρου «Skrow». Κι όταν τον ρωτάμε αν βλέπει γύρω του να υπάρχει ρομαντισμός σήμερα… «Δεν ξέρω… Τον βλέπω κάποιες στιγμές σε βλέμματα. Σίγουρα ο κόσμος αναγνωρίζει την έλλειψη και τον αναζητά, έστω και με λάθος τρόπους. Και ο φασίστας ακόμη αναζητά κάτι που του λείπει, ακόμη κι αν το κάνει με τον πλέον λάθος τρόπο. Όλοι μας αναγνωρίζουμε την έλλειψή του…».

INFO Skrow (Αρχελάου 5, Παγκράτι), Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.00, τιμές: 8 – 12 ευρώ, 210-7235842. Η παράσταση θα πάρει παράταση και μετά το Πάσχα