Έπειτα από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, η ΕΛΛ.ΘΕΑ. παύει να υφίσταται με τον τρόπο που ξέραμε. Τα θέατρα που έχει στην κατοχή της μοιράζονται στα δύο.

Έπειτα από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, η ΕΛΛ.ΘΕΑ. παύει να υφίσταται με τον τρόπο που ξέραμε. Τα θέατρα που έχει στην κατοχή της μοιράζονται στα δύο. Ο Διονύσης Παναγιωτάκης θα αναλάβει τις τύχες του «Παλλάς», του «Μικρού Παλλάς» και του Θεάτρου «Αλίκη», σκηνές που θα περάσουν στην εταιρεία παραγωγής του Αθηναϊκά Θέατρα Α.Ε. Ο Τάσος Παπανδρέου θα αποκτήσει ξανά έξι σκηνές. Υπενθυμίζουμε ότι το Μέγαρο Citylink που στεγάζει τα θέατρα «Παλλάς», «Μικρό Παλλάς» και «Αλίκη» ανήκει ως ιδιοκτησία στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού και λειτουργεί υπό τη διαχείριση του ομίλου Πειραιώς (μέσω της θυγρατρικής Picar) ,ε 50ετή σύμβαση παραχώρησης

Για 14 ολόκληρα χρόνια, από το 2000 έως το 2014 η αρχικά Γενική Θεαμάτων και στη συνέχεια (και ώς σήμερα) Ελληνική Θεαμάτων επικράτησε στον χώρο του λεγόμενου ελεύθερου θεάτρου. Οι πέντε σκηνές που διέθετε στην αρχή έφτασαν κάποια στιγμή και τις 13, ενώ την τρέχουσα σεζόν στην ΕΛΛ.ΘΕΑ. ανήκουν εννέα σκηνές, περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων και τη «ναυαρχίδα» των θεατρικών σκηνών, το θέατρο «Παλλάς». Η Ελληνική Θεαμάτων έγινε μέσα σε πολύ λίγο καιρό από τη δημιουργία της «βασικός παίκτης» στον θεατρικό χώρο, διαθέτοντας μια πληθώρα σκηνών αλλά και κεφάλαιο που συγκέντωνε μεγάλα εμπορικά – και καλλιτεχνικά – ονόματα. Δημιούργησε ένα νέου τύπου κοινό και καλές παραστάσεις (δεν έχουν λείψει φυσικά οι αποτυχίες), έκοψε εκατοντάδες χιλιάδες εισιτήρια και δημιούργησε το ρεύμα των μεγάλων θεαμάτων – λογικό όταν έχεις να διαχειριστείς το 1.500 θέσεων «Παλλάς» με τα τεράστια λειτουργικά έξοδα, το οποίο ωστόσο από τις 24 Νοεμβρίου του 2006, οπότε παραδόθηκε ανακαινισμένο, αποτελεί ένα βαρύτιμο πετράδι στο ελληνικό θέατρο.

Ταυτόχρονα με τη γιγάντωσή της όμως, συγκέντρωσε και «πυρά» από έτερους θεατρικούς παραγωγούς και ανθρώπους του θεατρικού χώρου με κατηγορίες ότι πρόκειται για έναν «εύπεπτο» καλλιτεχνικό προσανατολισμό, ότι γίνεται «περιθωριοποίηση» νέων καλλιτεχνών καθώς ήταν προτιμητέα η επένδυση σε στιβαρά ονόματα, ενώ ειδικά την «περίοδο Γιαννίκου» η σύνδεση (και στήριξη) της ΕΛΛ.ΘΕΑ. με το τηλεοπτικό κανάλι Alter (επίσης συμφερόντων Γιαννίκου) έκανε πολλούς να μιλούν για αθέμιτο ανταγωνισμό.

Στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας από 30 Ιουνίου…
Όπως και να ’χει, η Ελληνική Θεαμάτων, έτσι όπως την ξέραμε, σε λίγο καιρό θα ανήκει οριστικά στην Ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Η «σιδηρά κυρία» της εταιρείας, δικηγόρος στο επάγγελμα, Αρχοντούλα Παπαπαναγιώτου, αποφάσισε την οριστική αποχώρησή της από τον θεατρικό χώρο (σκέψεις πάνω σε αυτό έκανε εδώ και έναν χρόνο). Σύμφωνα με μια λιτή δήλωση που έκανε στο «Π», «ο κύκλος που ξεκίνησε το 2000, ολοκληρώνεται στις 30 Ιουνίου μετά από 14 χρόνια. Η Ελληνική Θεαμάτων ήταν όντως κάτι το διαφορετικό, άλλαξε τα θεατρικά πράγματα και είμαι πολύ περήφανη που είχα τη διεύθυνση όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι ευγνώμων στο προσωπικό και τα στελέχη της εταιρείας που συνέβαλαν στην εκτέλεση όλων αυτών των παραγωγών». Η κ. Παπαπαναγιώτου υπογράμμισε πως αποχωρεί σε μια ιδιαίτερα καλή χρονιά για την Ελληνική Θεαμάτων και εμπορικά, όσο και από πλευράς ρεπερτορίου, για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη δικηγορία, την οποία ασκεί ανελλιπώς. Η ΕΛΛ.ΘΕΑ. πέρασε στα χέρια της κ. Παπαπαναγιώτου 100% το 2011 – μετά τις οικονομικές και δικαστικές περιπέτειες του Κώστα Γιαννίκου…

Οι νέοι, όχι όμως και άγνωστοι, «παίκτες»…
Η ΕΛΛ.ΘΕΑ. λοιπόν θα σπάσει στα δύο, εν μέρει επιστρέφοντας στα αρχικά χέρια που την είχαν δημιουργήσει, αφού έξι σκηνές συζητάει να αναλάβει ο Τάσος Παπανδρέου. Ο Διονύσης Παναγιωτάκης είναι αυτός που θα αναλάβει τις τύχες του «Παλλάς», του «Μικρού Παλλάς» και του θεάτρου «Αλίκη», σκηνές που θα περάσουν στην εταιρεία παραγωγής που διαθέτει, Αθηναϊκά Θέατρα Α.Ε. Η συγκεκριμένη συμφωνία, όπως είπε στο «Π» ο κ. Παναγιωτάκης, είναι ολοκληρωμένη και επισφραγισμένη. Ήδη έχουν ξεκινήσει στα σχέδια και τα πλάνα για τη σεζόν 2014-15, τα οποία θα έχουν ολοκληρωθεί έως τα τέλη Μαΐου. Σε ερώτησή μας αν σκέφτεται την επανάληψη κάποιων παραστάσεων που φτιάχτηκαν με την ΕΛΛ.ΘΕΑ. (υπήρχαν σκέψεις, π.χ., η επόμενη σεζόν να ανοίξει με το «Αρσενικό και παλιά δαντέλα», που θα κάνει πρεμιέρα στις 26 Απριλίου στο «Παλλάς»), ο κ. Παναγιωτάκης μας απάντησε πως επανεξετάζονται και αξιολογούνται τα πάντα και οι πάντες. Μας προϊδέασε πάντως για «εκπλήξεις» και υπογράμμισε τη διάθεσή του «για ακόμη μεγαλύτερα πράγματα». Το «βαρύ πυροβολικό» της τριάδας που αναλαμβάνει, δεν είναι άλλο από το 57.600 μ. (και υψηλού λειτουργικού κόστους) «Παλλάς», ένα στολίδι που τραβάει τον θεατή σαν μαγνήτης και βρίσκεται σε κομβικό σημείο στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και μια σκηνή που, αν δεν τη φροντίσεις, μπορεί να σε «καταπιεί». Ο κ. Παναγιωτάκης, ωστόσο, αντιμετωπίζει το «Παλλάς» μόνο ως επένδυση. «Θέλει μια προσοχή, σίγουρα» επισημαίνει «ωστόσο δεν κάνουμε ποτέ καμία κίνηση χωρίς να έχει προηγηθεί μελέτη σε βάθος». Τόνισε παράλληλα πως πρόκειται για την επαναδραστηριοποίησή του ύστερα από έξι χρόνια απουσίας από τον θεατρικό χώρο.

Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε…
Τι σύμπτωση όμως… Περίπου ίδιο ήταν και το διάστημα απουσίας του παραγωγού Τάσου Παπανδρέου από τα θεατρικά πράγματα, στα οποία επέστρεψε φέτος με τις «Φόνισσες της Παπαδιαμάντη» στο θέατρο «Πειραιώς 131» – το αστείο είναι ότι το θέατρο είναι ιδιοκτησίας του, ενοικιασμένο ωστόσο μακροπρόθεσμα στην ΕΛΛ.ΘΕΑ., από την οποία το νοίκιασε ξανά για έναν χρόνο! Ο κ. Παπαδρέου υπήρξε εκ των ιδρυτών της Γενικής Θεαμάτων (μαζί με τον Δημοσθένη Βαρδινογιάννη και τον Κώστα Γιαννίκο είχαν από 30%, ενώ η κ. Παπαπαναγιώτου είχε ποσοστό 10%) το 2000. Η συμμαχία αυτή «έσπασε» το 2004. Ο Τάσος Παπανδρέου αποχώρησε, ο Δημοσθένης Βαρδινογιάννης έφτιαξε τη Θεατρική Εστία, αναλαμβάνοντας τα θέατρα «Ήβη» και «Μουσούρη». Ο Κώστας Γιαννίκος και η Αρχοντούλα Παπαπαναγιώτου ανέλαβαν, μέσω της Ελληνικής Θεαμάτων, πλέον τις σκηνές «Κιβωτός» (400 θέσεις), «Αποθήκη» (200 θέσεις), «131» (360), «Εμπορικόν» (360) και «Χορν» (400) καθώς και τα «Παλλάς» (1.489 θέσεις), «Μικρό Παλλάς» (340 θέςσεις) και «Αλίκη» (500 θέσεις) – σε αυτά έχει προστεθεί πλέον στις μέρες μας και το «Λαμπέτη», επίσης ιδιοκτησίας Παπανδρέου.
Ο έμπειρος παραγωγός – από το 1965 στον χώρο, δραστηριοποιήθηκε τηλεοπτικά και κινηματογραφικά πριν μπει στο θέατρο – ξεκαθαρίζει καταρχάς στο «Π» πως «η είδηση σε αυτό το στάδιο είναι πληροφορία» και πως «δεν έχουν πέσει υπογραφές» στις διαπραγματεύσεις του. Τα έξι θέατρα που συζητά να αναλάβει – «Κιβωτός», «Αποθήκη», «131», «Εμπορικόν», «Χορν» και «Λαμπέτη» –, όπως μας λέει, «τα έχω δουλέψει 15 χρόνια, τα ξέρω, κάποια από αυτά τα έχω χτίσει» και συμπληρώνει: «Αρκετά ξεκουράστηκα, ήρθε η ώρα να επιστρέψω». Εν καιρώ κρίσης, ωστόσο, και με τις διαπραγματεύσεις να έχουν καταληκτική ημερομηνία την 30ή Ιούνη, τι είδους επιστροφή σχεδιάζει; «Κάνω σχέδια, σημαίνει έχω θεάτρο και κλείνω έργο και θίασο. Εγώ δεν έχω θεάτρο. Και το να ξεκινήσεις την 1η Ιουλίου να βρεις συντελεστές και έργο είναι εξαιρετικά δύσκολο. Αλλά είμαι παλιά καραβάνα, αντέχω στα δύσκολα…». Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως, αν τα θέατρα περάσουν στη διαχείρισή του, θα επαναληφθούν οι – sold out για δεύτερη συνεχή σεζόν – «Άντρες με τα όλα τους» στο «Λαμπέτη». Εξάλλου ήταν αυτός που έκανε την παραγωγή της περσινής, καλοκαιρινής περιοδείας της παράστασης…

Νέα εποχή…
Όπως και να ’χει, το «Αρσενικό και παλιά δαντέλα», με τον Σταμάτη Φασουλή και τον Πέτρο Φιλιππίδη, θα αποτελέσει το «κύκνειο άσμα» της Ελληνικής Θεαμάτων. Η διάδοχη κατάσταση δεν συνδέεται, καθώς δεν υπάρχει κανένα ενδεχόμενο συνεργασίας μεταξύ των δύο ανδρών που αναλαμβάνουν τις σκηνές της εταιρείας. Καθείς θα τραβήξει τον δρόμο του. Το μόνο που μένει να δούμε, είναι τι δρόμο θα τραβήξουν οι ηθοποιοί. Δεν μπορώ παρά να μην αναρωτηθώ αυτό, π.χ., για τον Σταμάτη Φασουλή που έχει ως θεατρικό του «σπίτι» το «Χορν», αλλά έχει συνδεθεί με τις μεγάλες παραγωγές του «Παλλάς»…