Με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης θα εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ο 69χρονος μαέστρος αλλά εισιτήριο δεν υπάρχει, πλέον, ούτε ένα

Με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης θα εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ο 69χρονος μαέστρος αλλά εισιτήριο δεν υπάρχει, πλέον, ούτε ένα

Τον Νοέμβριο του 2008, η συναυλία της φημισμένης ορχήστρας Φιλαρμόνια του Λονδίνου υπό τον Ρικάρντο Μούτι, στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, είχε προβληθεί από καιρό ως η κορυφαία εκδήλωση των λαμπρών εορτασμών για τα 60^α γενέθλια του Πρίγκιπα Καρόλου. Η είδηση της ματαίωσής της έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία όχι μόνο στους 450 προσεκτικά επιλεγμένους προσκεκλημένους – γαλαζοαίματους, αρχηγούς κρατών κι εξέχοντα μέλη του διεθνούς τζετ σετ, αλλά και στον βρετανικό και παγκόσμιο Τύπο. Τι είχε συμβεί; Το Παλάτι θεώρησε το πρόγραμμα που είχε επιλέξει ο σούπερ σταρ Ιταλός αρχιμουσικός –τον οποίο, ας σημειωθεί, η ίδια η Βασίλισσα Ελισάβετ είχε στο παρελθόν τιμήσει με τις ύψιστες διακρίσεις του βρετανικού κράτους– ως «εξαιρετικά μεγάλο» και «ακατάλληλο» για τη γενέθλια εκδήλωση και του είχε ζητήσει να το τροποποιήσει. Αντ΄αυτού ο Μούτι αποφάσισε ν΄ακυρώσει την εμφάνισή του αρνούμενος να περιοριστεί σε ρόλο, λίγο ως πολύ, διακοσμητικό. Χαρακτηριστική τού όλου κλίματος ήταν η δήλωση του εκπροσώπου των Ανακτόρων σύμφωνα με τον οποίο «ο μαέστρος είναι αμετάπειστος. Ούτε η ίδια η Βασίλισσα είναι σε θέση να του αλλάξει γνώμη…». Για όσους παρακολουθούν την καριέρα του Μούτι στο διάστημα των 40 και πλέον τελευταίων χρόνων, η αντίδρασή του αυτή μάλλον δεν αποτέλεσε έκπληξη. Είναι γνωστό πως ο μαέστρος –για τον οποίο είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς πως σε λίγο συμπληρώνει τα 69 του χρόνια αφού η εμφάνισή του παραμένει εντυπωσιακά νεανική– δεν διστάζει να έρθει σε ρήξεις προκειμένου να προασπίσει τα πιστεύω του. Κάποιοι θεωρούν μια τέτοια συμπεριφορά «περίσσευμα» ταμπεραμέντου ή αλαζονεία, όσοι όμως τον γνωρίζουν καλά προσωπικά, βεβαιώνουν πως δεν πρόκειται παρά για εμμονή στην τελειότητα και στην «ιερότητα» της μουσικής. Γι’ αυτό και δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι με τους οποίους έχει κατά καιρούς διαφωνήσει -και δη σε υψηλούς τόνους- κι ωστόσο εξακολούθησαν να μοιράζονται μαζί του σχέσεις βαθειάς αλληλοεκτίμησης… Γεννημένος στις 28 Ιουλίου 1941 στη Νάπολη, ο Μούτι είναι αναμφίβολα ένας πραγματικός σταρ η φήμη του οποίου υπερβαίνει σταθερά τα όρια του κόσμου της κλασικής μουσικής. Πολυβραβευμένος ανά τον κόσμο, επίτιμος διδάκτορας σειράς φημισμένων Πανεπιστημίων στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, κάτοχος επίζηλων διακρίσεων και ταυτόχρονα κοινωνικά ευαισθητοποιημένος, σε προσωπικό επίπεδο αντιπαθεί τις κοσμικότητες κι ουδέποτε έχει προκαλέσει με την ιδιωτική του ζωή. Αγαπά με πάθος τα μέρη που μεγάλωσε στην Νότια Ιταλία ενώ ταυτόχρονα είναι και θερμός φιλέλληνας. Ονειρεύεται, μάλιστα, την ημέρα που το βαρύ του πρόγραμμα θα του επιτρέψει την «πολυτέλεια» των διακοπών στη χώρα μας την οποία έχει επισκεφθεί επανειλημμένως για λόγους επαγγελματικούς. Την πρώτη του θέση ως μουσικός διευθυντής -στον φημισμένο Μουσικό Φλωρεντινό Μάιο- ο Ρικάρντο Μούτι την ανέλαβε το 1968 σε ηλικία 27, μόλις, ετών. Έκτοτε ακολούθησε η Φιλαρμόνια του Λονδίνου -όπου τα τελευταία χρόνια επιστρέφει τακτικά ως προσκεκλημένος αρχιμουσικός-, η Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ όπου η θητεία του εξακολουθεί ν’ αποτελεί σημείο αναφοράς και, φυσικά, η Σκάλα του Μιλάνου απ’ όπου αποχώρησε, εν μέσω τρικυμίας, τον Απρίλιο του 2005 μετά από 19 ολόκληρα χρόνια. Ύστερα από ένα μικρό διάστημα «ελευθερίας» ως συνεργαζόμενος αρχιμουσικός -με την αγαπημένη του Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης, την Ορχήστρα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, την Εθνική Ορχήστρα της Γαλλίας και, φυσικά, τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης όπου δύο φορές απέρριψε την πρόταση να αναλάβει τα ηνία της-, το 2008 υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με την περίφημη Συμφωνική Ορχήστρα του Σικάγου, τη σημαντικότερη ορχήστρα των ΗΠΑ. Η θητεία του αρχίζει τον προσεχή Σεπτέμβριο και η πρώτη σεζόν περιλαμβάνει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει εμφανίσεις ακόμη και σε φυλακές ανηλίκων της πόλης. Παράλληλα, εκρεμμεί και η απόφασή του ως προς το αν θ’ αναλάβει, τελικά, τη διεύθυνση της Όπερας της Ρώμης. Στην περίπτωση που το κάνει, πάντως, η φιλοδοξία του είναι μία και μόνη: να την εκτοξεύσει στην κορυφή…

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ

Η σχέση του Ρικάρντο Μούτι με την περίφημη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης είναι μακρόχρονη και ιδιαιτέρως στενή. Λίγο μετά την κοινή τους εμφάνιση στην Αθήνα και το Μέγαρο Μουσικής στις 22 Ιουνίου (στην αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, στις 21.00) θα γιορτάσουν 40 χρόνια συνεργασίας στο διάσημο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ όπου ο μαέστρος εκλήθη για πρώτη φορά πολύ νέος ακόμη, το καλοκαίρι του 1971, από τον θρυλικό Χέρμπερτ φον Κάραγιαν. Ο Μούτι θυμάται με συγκίνηση και νοσταλγία την πρώτη φορά που στάθηκε στο πόντιουμ της Ορχήστρας με την οποία στο μέλλον θα τον ένωναν τόσα πολλά: αναρίθμητες συναυλίες και παραγωγές όπερας στην Αυστρία και αλλού, πάμπολλες περιοδείες σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ασία, τέσσερις Πρωτοχρονιάτικες Συναυλίες (1993, 1997, 2000, 2004) και λαμπρή δισκογραφική δραστηριότητα. Οι μουσικοί και η διοίκηση της Φιλαρμονικής της Βιέννης έχουν τιμήσει τον Μούτι όσο πραγματικά λίγους αρχιμουσικούς απονέμοντας του τις ύψιστες διακρίσεις. Ο ίδιος έχει επανειλημμένως αναφερθεί στον ιδιαίτερο ήχο της συγκεκριμένης ορχήστρας. Σ’ ό,τι αφορά την αθηναϊκή συναυλία περιλαμβάνει έργα που βρίσκονται στην «καρδιά» του κοινού τους ρεπερτορίου, δίνοντας στη βραδιά χαρακτήρα γιορτής: τη συναυλία του Λιντς του Μότσαρτ, τη Συμφωνία αρ. 8 (γνωστή ως «Ημιτελή») του Σούμπερτ και τη Συμφωνία αρ. 6 («Παθητική») του Τσαϊκόφσκι. Τα εισιτήρια εξαφανίστηκαν κυριολεκτικά τις πρώτες κιόλας ώρες της διάθεσής τους. Όσοι κατάφεραν να εξασφαλίσουν το «μαγικό χαρτάκι» είναι πραγματικά τυχεροί. Όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να παρακολουθήσουν τη συναυλία δωρεάν, σε ζωντανή μετάδοση, μέσω γιγαντοοθόνης από τον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Τόνια Μιχαήλ