Δυο – τρεις εκθέσεις, μερικές εκδόσεις, ένα – δυο συνέδρια, μερικές εκδηλώσεις και ομιλίες: κάπως έτσι έχουμε συνηθίσει να γιορτάζονται εδώ οι αφιερωμένες σε καλλιτέχνες χρονιές και έτσι να ολοκληρώνονται, χωρίς πολλές φορές να τις πολυπαίρνουμε είδηση, όπως συνέβη, π.χ., πέρσι με το Έτος Καβάφη.

Δυο – τρεις εκθέσεις, μερικές εκδόσεις, ένα – δυο συνέδρια, μερικές εκδηλώσεις και ομιλίες: κάπως έτσι έχουμε συνηθίσει να γιορτάζονται εδώ οι αφιερωμένες σε καλλιτέχνες χρονιές και έτσι να ολοκληρώνονται, χωρίς πολλές φορές να τις πολυπαίρνουμε είδηση, όπως συνέβη, π.χ., πέρσι με το Έτος Καβάφη.

Στην Ισπανία τους εορτασμούς για το Έτος Γκρέκο είναι αδύνατον να τους αγνοήσει κανείς. Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον συμβαίνει με θέμα τον μεγάλο ζωγράφο: στο Τολέδο, στη Μαδρίτη, στο Διαδίκτυο, σε ένα πολύ προσεγμένο πολύγλωσσο σάιτ με πλήθος πληροφορίες, σε άρθρα και σε καθημερινές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα βιβλιοπωλεία με εξαιρετικές εκδόσεις.

Το ενδιαφέρον, μεγάλο και αυτό φαίνεται και από τις «ουρές» που σχηματίζονται έξω από το Πράδο για την έκθεση «Η βιβλιοθήκη του Γκρέκο» που εγκαινιάστηκε πριν από λίγες μέρες και θα διαρκέσει έως το τέλος Ιουνίου. Με βάση τα 130 βιβλία που βρήκε στη βιβλιοθήκη του Γκρέκο ο γιος του, η έκθεση αναζητά, όπως γράφουν οι διοργανωτές της, τις πνευματικές επιρροές του ζωγράφου και τις συνδέει με τα έργα και τη ζωή του.

Χωρίζεται σε πέντε μέρη και ξεκινά με Όμηρο, Ξενοφώντα, Αριστοτέλη και πολλές ιστορίες για τον Μεγαλέξανδρο, βιβλία που, όπως τονίζεται στην έκθεση, αναδεικνύουν το πόσο περήφανος αισθανόταν ο Γκρέκο για την ελληνική καταγωγή του. Συνεχίζεται με έργα όπως οι κλασικοί «Βίοι εξαίρετων καλλιτεχνών» του Βασάρι, τα οποία συνδέονται με την παραμονή και τη μαθητεία του στην Ιταλία, με έναν μικρό αριθμό θρησκευτικών βιβλίων, τα οποία θεωρείται πως τον διευκόλυναν να γνωρίσει τους κανόνες της εποχής για την απεικόνιση βιβλικών προσώπων, και καταλήγει σε έργα τα οποία δείχνουν το ενδιαφέρον του για την αρχιτεκτονική, με ξεχωριστό ανάμεσά τους το «Περί αρχιτεκτονικής» του Βιτρούβιου.