Είναι νέοι, ελπιδοφόροι και πεισματάρηδες. Αγωνίζονται να πετύχουν στον χώρο της τέχνης, συγκεκριμένα της μουσικής – ο καθένας με τον δικό του τρόπο. 

Είναι νέοι, ελπιδοφόροι και πεισματάρηδες. Αγωνίζονται να πετύχουν στον χώρο της τέχνης, συγκεκριμένα της μουσικής – ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Οι Δημήτρης Κογιάννης και Δημήτρης Παπαχαραλάμπους  έχουν ήδη κάνει τα πρώτα τους βήματα στη δισκογραφία. Και όλα δείχνουν πως έπεται συνέχεια…

Πέρα από τους ήδη καταξιωμένους και προσφιλείς καλλιτέχνες και δημιουργούς, αυτούς που γεμίζουν ασφυκτικά τα μαγαζιά και τους χώρους συναυλιών και βρίσκονται συνεχώς στο στόμα του μουσικόφιλου κοινού, υπάρχουν και κρυφές… ανερχόμενες δυνάμεις. Νέα φυντάνια, που προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους στην τέχνη. Πρόκειται για πρόσωπα που επιχειρούν να κάνουν το μεγάλο άλμα στη μουσική και να κερδίσουν το προσωπικό τους στοίχημα. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το μέλλον τους. Αν ήρθαν για να μείνουν. Ο χρόνος θα δείξει. Εμείς, πάντως, τους παρουσιάζουμε.

Τα ονόματα που ανήκουν στον κύκλο των νέων μουσικών είναι πολλά. Συχνά μας απασχολεί και ένα καινούργιο συγκρότημα, ένας νέος σόλο καλλιτέχνης, τον οποίο έχει εντάξει στο πρόγραμμά του ο τάδε τραγουδιστής και διαθέτει μια απίστευτη φωνή. Ένας πολλά υποσχόμενος συνθέτης ή στιχουργός.

«Μ' ενθουσιάζει η ποίηση»

Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Δημήτρης Κογιάννης. Ο 25χρονος μας είχε απασχολήσει για ένα διάστημα με τον δίσκο «Aldebaran» και μας σύστησε τον κόσμο της ποίησης με έναν τρόπο που δεν είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Θα έλεγε κανείς, πιο προσιτό στο ευρύ κοινό. Παράδειγμα; Η ποίηση της Μαρίας Πολυδούρη και του Κώστα Ουράνη ζωντανεύει μέσα από ένα… ζεϊμπέκικο, ενώ ο μελαγχολικός και «βαρύς» ποιητικός λόγος του Κώστα Καρυωτάκη συνοδεύεται από post-punk ήχους. Ο νεαρός δημιουργός άφησε τα αγαπημένα του ντραμς και επέλεξε ένα εναλλακτικό μονοπάτι για τη μελοποιημένη ποίηση, αναμειγνύοντας στίχους σπουδαίων ποιητών με balkan ήχους, reggae μελωδίες, υπο-είδη της ροκ καθώς και παραδοσιακά τσιφτετέλια, νησιώτικα και ζεϊμπέκικα. Το «Aldebaran» αναμφισβήτητα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η γεφύρωση δύο γενεών. «Ως άνθρωπο με ενθουσιάζει η ποίηση και προφανώς δεν τη θεωρώ κάτι αποστειρωμένο, κάτι παλιομοδίτικο. Ήθελα να συνδυάσω την αγάπη τού να παίζω διάφορα είδη μουσικής με την ιδιαίτερη σχέση που έχω με αυτό το λογοτεχνικό είδος. Μέσα από αυτό το… πάντρεμα, γεννήθηκε αυτός ο δίσκος» αναφέρει σχετικά ο Δημήτρης Κογιάννης. Το άλμπουμ, που κυκλοφορεί ως βιβλίο – cd, περιέχει εκτός άλλων και μελοποιημένα ποιήματα των Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Κώστα Βάρναλη, Ρώμου Φιλύρα, Βύρωνα Λεοντάρη και Κλείτου Κύρου. Ο Δημήτρης Κογιάννης ποτέ δεν συμφωνούσε με τον τρόπο που διδάσκεται και παρουσιάζεται η ποίηση στα σχολεία, και όχι μόνο. «Αντιλαμβάνεσαι πως κάθε ποίημα αποτελεί μια ιστορία και σου γεννά διαφορετικά συναισθήματα. Δεν μπορείς να περιορίσεις το άτομο στο πώς ερμηνεύει και κατανοεί τους στίχους των ποιητών. Κάθε μελοποιημένο ποίημα, λοιπόν, εναρμονίζεται και με ένα διαφορετικό είδος μουσικής, πάντα σύμφωνα με τη δική μου ματιά» ισχυρίζεται ο μουσικός, ο οποίος σχεδιάζει να γράψει έναν δίσκο μόνο με μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Ουράνη. Τρέφει, όμως, ιδιαίτερη συμπάθεια για τη Μαρία Πολυδούρη, την οποία θεωρεί «επαναστάτρια της εποχής της».

«Πουλάνε» τα… μεροκάματα

Ο στιχουργός Δημήτρης Παπαχαραλάμπους έχει κερδίσει κάτι πολύ σημαντικό: τη συμπάθεια του κοινού. Αλλά έχει ήδη και μια τιμητική διάκριση. Στους πρόσφατους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών απέσπασε το βραβείο κοινού για το τραγούδι «Τα μεροκάματα», μαζί με τους Πάνο Παπαϊωάννου και Χρυσόστομο Καραντωνίου. «Η απήχηση του τραγουδιού φάνηκε αμέσως με την πολύ θερμή ανταπόκριση στο πρώτο κιόλας άκουσμά του, και αυτό ξεπέρασε και τις δικές μας προσδοκίες» αναφέρει ο στιχουργός του τραγουδιού. Και συμπληρώνει: «Η αποδοχή που συνεχίζει να γνωρίζει το τραγούδι στο ραδιόφωνο και στο Διαδίκτυο ίσως να σημαίνει ότι καταφέρνει να ανοίξει έναν διάλογο με τον ακροατή, που σε κάθε περίπτωση έχει έναν προσωπικό και μοναδικό χαρακτήρα».

Αν και η στιχουργική τον έχει κερδίσει, προσπαθεί να μοιράσει τον χρόνο του, καθώς δουλεύει και ως καθηγητής σε λύκειο για μαθητές με αναπηρία και ταυτόχρονα είναι συνεργάτης του τμήματος Ε-ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Και τα δύο με γεμίζουν δημιουργικά και συναισθηματικά, ωστόσο θα έλεγα ότι είναι μάλλον δύσκολο να εντοπίσω τι είναι αυτό που γεννά την έμπνευση».

Τον εμπιστεύτηκε ο Μάλαμας

Όποια και αν είναι η έμπνευση, αυτή πηγάζει ακατάπαυστα από τον Δημήτρη Παπαχαραλάμπους και μετουσιώνεται σε στίχους. Στίχους τους οποίους μέχρι και ο Σωκράτης Μάλαμας εμπιστεύτηκε για τα τραγούδια του. «Είχα στείλει – χωρίς ιδιαίτερες ελπίδες – κάποιους στίχους στον “Σταυρό του Νότου”, όπου εμφανιζόταν (ο Μάλαμας) και έπειτα από δύο περίπου εβδομάδες δέχομαι ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα από τον Σωκράτη, που μου έλεγε πως είχε κιόλας έτοιμα κάποια τραγούδια» μας λέει ο Δημήτρης Παπαχαραλάμπους, που εξεπλάγη ιδιαίτερα όταν πληροφορήθηκε πως και η Χάρις Αλεξίου ερμήνευσε τρία κομμάτια με δικούς του στίχους.

Στον Μάλαμα όμως χρωστά πολλά, όπως λέει, καθώς «είναι αυτός ο οποίος άνοιξε τον δρόμο που θα οδηγούσε στη συνέχεια στη συνάντησή μου με τον Νίκο Παραουλάκη και τον Χρυσόστομο Καραντωνίου».

Η συνεργασία με τον μουσικό Νίκο Παραουλάκη, μάλιστα, ευδοκίμησε μέσα από την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ του μουσικού με τίτλο «Από το φως στο σκοτάδι», με τους στίχους των τραγουδιών να υπογράφει ο Δημήτρης Παπαχαραλάμπους. «Ο δίσκος είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης προσπάθειας, κυρίως από τη μεριά του Νίκου, που έφτιαξε ένα θαυμαστό χειροποίητο στούντιο, έπαιξε πολλά όργανα, κάλεσε φοβερούς φίλους μουσικούς, ενώ ανέλαβε και την ηχογράφηση. Είμαστε πολύ τυχεροί: καταξιωμένοι τραγουδιστές (Αλκίνοος Ιωαννίδης, Μανώλης Λιδάκης κ.ά.) τραγούδησαν με θέρμη και αφοσίωση» συμπληρώνει ο Δημήτρης Παπαχαραλάμπους, που σιγά – σιγά βλέπει τους στίχους του να αποκτούν φωνή μέσα από τα τραγούδια σπουδαίων και ταλαντούχων ερμηνευτών. Βασιζόμενος στις ικανότητες και τη θέλησή του μόνο.