«Μισές να είναι οι ώρες όλων σας» λέει το «Π» στην πρώτη του σελίδα, μεταφέροντας ένα σύνθημα από τοίχο. Αυτό λέει πια πολύς κόσμος ιδιωτικά και δημόσια. Την Τρίτη στην Ομόνοια ένας νεαρός φώναζε προς αστυνομικούς και τους «τα έχωνε». Όχι όμως επειδή είναι «μπάτσοι», όχι επειδή είναι όργανα καταστολής, αλλά επειδή: «Παίρνετε χίλια ευρώ για να φυλάτε κοπρίτες. Πού θα βρω εγώ, ρε, χίλια ευρώ;».

«Μισές να είναι οι ώρες όλων σας» λέει το «Π» στην πρώτη του σελίδα, μεταφέροντας ένα σύνθημα από τοίχο. Αυτό λέει πια πολύς κόσμος ιδιωτικά και δημόσια. Την Τρίτη στην Ομόνοια ένας νεαρός φώναζε προς αστυνομικούς και τους «τα έχωνε». Όχι όμως επειδή είναι «μπάτσοι», όχι επειδή είναι όργανα καταστολής, αλλά επειδή: «Παίρνετε χίλια ευρώ για να φυλάτε κοπρίτες. Πού θα βρω εγώ, ρε, χίλια ευρώ;».

Λίγο πριν, είχαν τελειώσει οι συγκεντρώσεις των συνδικάτων. Χωρίς επιτυχία, παρ’ ότι η επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα είναι πρωτοφανής και διαλύει κοινωνική συνοχή, θεσμικό πλαίσιο, νομικό πολιτισμό, αλλά κυρίως τις ζωές μας. Λίγοι διαδήλωσαν για τέτοια λαίλαπα. Πόσοι όμως δίνουν πια σημασία στον κρατικό, κυρίως, συνδικαλισμό, που έγινε νούμερο σατιρικών εκπομπών;

Στη Θεσσαλονίκη, πάλι, φώναζαν στη Διαμαντοπούλου και τον Βενιζέλο: «Ελικόπτερο και μπρος, δεν σας θέλει ο λαός».

Σκόρπια στιγμιότυπα από την πλημμυρίδα της απαξίωσης, όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά και της πολιτικής σκηνής γενικότερα. Με τα μαύρα σύννεφα να γίνονται όλο και πιο πυκνά, με τις εμπράγματες αποδείξεις της απαξίωσης της χρεοκοπημένης χώρας να έρχονται από κάθε γωνιά του πλανήτη, η παραζαλισμένη ελληνική κοινωνία αντιδρά απλώς οργισμένη. Χωρίς σκοπό. Χωρίς ακόμη να έχουμε δει τα χειρότερα.

Τριγύρω το πολιτικό σκηνικό αποσυντίθεται ραγδαία και κόμματα διασπώνται ή διαλύονται πριν ακόμη ξεσπάσει το αναμενόμενο φθινοπωρινό τσουνάμι. Επαρκείς απαντήσεις για την επιλογή του «μονόδρομου» και τους πρωτοφανείς όρους της επιτήρησης δεν δόθηκαν ποτέ. Αλλά και καμιά πειστική απάντηση από τα άλλα πολιτικά στρατόπεδα. Μόνο του το «όχι» δεν αρκεί κι αυτό ο κόσμος το βλέπει.

Λένε πολλοί πως τώρα είναι η εποχή της συνολικής αποδόμησης και πως η πρόταση διεξόδου αργεί. Μακάρι να έχουν άδικο…