Ενώ ο Εμμανουήλ αλλοτρόπως περιέπλεκε τα ενδύματα, ο Ιούνιος με τις αμαρτίες του καθήλωνε το καλοκαίρι στις καθιερωμένες προσδοκίες του σελιδοδείκτη.

◆ Ενώ ο Εμμανουήλ αλλοτρόπως περιέπλεκε τα ενδύματα, ο Ιούνιος με τις αμαρτίες του καθήλωνε το καλοκαίρι στις καθιερωμένες προσδοκίες του σελιδοδείκτη.
 
◆ Στα πολιτικά διαδραματιζόμενα το λόγιο αχώριστο μόριο των ημίσεων πραγμάτων αποχαρακτηρίζει την ακατάφραστη ανυπαρξία και στον σαρκασμό ανάμεσα, κρυπτόλεξον, αποσαφηνίζει πλήρως την κατάσταση των παρόντων χρόνων.
 
◆ Εκδήλωση γέλωτος και απέναντι η σοβαρότητα, συγκάλυμμα απαραιτήτου προσχήματος, βαθυστόχαστα αποφαίνεται εκ του άμβωνος προκαλώντας την απαγγελίαν μέρους γνωστού δημώδους, το οποίον αναφέρεται εις τα πτηνά του ουρανού τα καθήμενα εις οχύρωμα πολύφημου διακόνου.
 
◆ Γλώσσα με τα κοσμήματά σου παίζεις και περιπαίζεις τις κατευθύνσεις της σκέψεως.
 
◆ Και στους καινοφανείς σχηματισμούς τα χαμόγελα αντικαθιστούν τα μειδιάματα, ενώ στην από πίσω πλευρά των αλλαγών οι ματιές αφήνουν στα απεικονίσματα όλη την αληθοσύνη της απορρίψεως.
 
◆ Συνοικία των δακρύων με τους επιφανείς να παραμένουν στην κυριολεξία στο ουσιαστικό που τους ορίζει.
 
◆ Με τον ήλιο ψηλά στην αλαζονεία του υπερώου και την υγρασία να γίνεται ανυπόφορη ο χρόνος φροντίζει τις αυταπάτες.
 
◆ Συναπαντήματα των ψευδαισθήσεων στην απεραντολογία της ανεμελιάς.
 
◆ Στα έντονα γράμματα των εμμονών η επανάληψη επιμελώς αποκαλύπτει. Και στα ψιλά η παραπομπή φανερώνει την απελπισία των αποσαφηνίσεων.
 
◆ Απολογισμός των διαστημάτων του υπερσυντέλικου, παράπονα για να σέρνονται οι λεπτο- δείκτες και η ειρωνεία ένθεν κακείθεν να δίνει στα μυθεύματα των πανομοιότυπων δικαιολογημάτων τη γελοιότητα της αναλήθειας.
 
◆ Και οι μορφασμοί στον παρορμητισμό απομακρύνονται από το τοπίο.
 
◆ Πλαστουργήματα στο θαυμαστικό της αρνήσεως και τα μονοσύλλαβα κουβαλούν στην πλάτη τους την κατάφαση του επιλόγου.
 
◆ Και στα λιμάνια. Στις γραμμές της πολυφωνίας της ευτυχίας. Συνωστισμένες οι συλλαβές στην ασυναρτησία. Όνειρα. Στιγμές.
 
Μυογράφημα
 
Από τον έναν βράχο στον άλλον.
Να ράβει στη θάλασσα το πράσινο. Όπως το
νάζι.
 
Στην αρχή τα μεγάλα βότσαλα. Και μετά να φεύ-
γουν οι καταλήξεις. Στην άμμο. Σαν τις φωνές.
Δυνατά στην αρχή.
 
Και μετά να σβήνουν στον λαιμό.
 
Με την ντροπή να κοκκινίζει στο κόμπιασμα.
 
Στο αργό περπάτημα. Στα ίχνη. Βαθιά η αναπνοή.
Και δυο στάλες. Να στέκονται. Επιμένοντας. Στο
ίδιο σημείο.
 
Απέναντι η μεγάλη θάλασσα. Κάτω απ’ την πελε-
κημένη πέτρα. Να αγκαλιάζει.
 
Στη μέση. Το βλέμμα στα χαμηλά. Στο βούλιαγμα. Με τον ψίθυρο.
 
Παραμίλημα. Ασυναρτησία. Η μια πίσω απ’ την
άλλη.
 
Δίχως το σταμάτημα. Με ένα ρούφηγμα όλες οι
φράσεις.
 
Με ένα γράμμα.
 
Στο ξεφύσημα. Τα απόνερα ξεκαθάρισαν στην
αμμουδιά τα χαράγματα.
 
Με την αλμύρα να αφήνει τη λευκή γραμμή. Στο
ξεχώρισμα.
 
Και τα χέρια. Πίσω απ’ το κεφάλι. Στο κράτημα
της μοναξιάς.
 
Ησυχία.
 
Περιπλάνηση.
 
Να απομακρύνεται η εικόνα. Να φεύγει. Κι όλα
τόσο μικρά.
 
Ακόμα κι η θάλασσα.

Συμμετρία
 
Απουσία του έψιλον
Στη δεύτερη σειρά
Του κειμένου της αναρτήσεως
Συρραπτόμενη
Επιγραφή
στην ορθογραφία του
περιβάλλοντος
εμμετρία του υπονοούμενου
επιταγή της κυριολεξίας
(Λαμβάνω την τιμή να
αναφέρω)
θόρυβος
με το γέλιο
(Ευπειθώς )
Καθοδηγούμενος
Δίχως να σκέφτομαι
Με την κατεύθυνση να
προσανατολίζει

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.