Και τώρα ο ιδιωτικός τομέας… Εντείνονται οι πιέσεις της τρόικας προς την κυβέρνηση και της κυβέρνησης προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ώστε να περάσουν οι αλλαγές – σοκ και στα εργασιακά. Κάθε μέρα ξημερώνει με νέες εκπλήξεις (αυτήν τη φορά ήταν το τριετές πάγωμα μισθών στον ιδιωτικό τομέα), καθώς η κυβέρνηση δεν έχει άλλα περιθώρια και πρέπει να… εμφανίσει τα μέτρα που συμφώνησε με τους επιτηρητές μας. Την ίδια στιγμή η κρυφή ανεργία στην Ελλάδα καλπάζει και εκτιμάται ότι ξεπερνάει το 8%. Αν υπολογίσει κανείς ότι επισήμως έφθασε το 11,7% το πρώτο τρίμηνο του 2010, σημαίνει ότι η ανεργία στην Ελλάδα αγγίζει το 20%!

Και τώρα ο ιδιωτικός τομέας… Εντείνονται οι πιέσεις της τρόικας προς την κυβέρνηση και της κυβέρνησης προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ώστε να περάσουν οι αλλαγές – σοκ και στα εργασιακά. Κάθε μέρα ξημερώνει με νέες εκπλήξεις (αυτήν τη φορά ήταν το τριετές πάγωμα μισθών στον ιδιωτικό τομέα), καθώς η κυβέρνηση δεν έχει άλλα περιθώρια και πρέπει να… εμφανίσει τα μέτρα που συμφώνησε με τους επιτηρητές μας. Την ίδια στιγμή η κρυφή ανεργία στην Ελλάδα καλπάζει και εκτιμάται ότι ξεπερνάει το 8%. Αν υπολογίσει κανείς ότι επισήμως έφθασε το 11,7% το πρώτο τρίμηνο του 2010, σημαίνει ότι η ανεργία στην Ελλάδα αγγίζει το 20%!

 

Η πλήρης χαλάρωση των εργασιακών σχέσεων ανοίγει το παράθυρο για μαζικές απολύσεις. Η ανεργία ωστόσο αναμένεται να δείξει αξιοσημείωτη… πτώση! Και αυτό διότι η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία και όλες τις εθνικές υπηρεσίες είναι τέτοια ώστε να… κρύβει ανέργους.

 

Η τρόικα έχει θέσει εξαρχής ως βασική προϋπόθεση τη δραστική μείωση του κόστους εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι αρμοδιότητα των επιτηρητών.

Στην έκθεση αξιολόγησης η τρόικα αναμένεται να υπογραμμίσει ότι η καλπάζουσα ανεργία στη χώρα μας και η μηδαμινή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με την ευέλικτη εργασία. Βεβαίως αυτό σημαίνει και επίπονες αλλαγές, όπως η κατάργηση της συλλογικής σύμβασης και οι μισθοί πείνας σε νέους κάτω των 25 χωρίς ασφάλιση, τα τετραήμερα, τα υποχρεωτικά ρεπό και τα ευέλικτα ωράρια.

Η αυστηρή γραμμή της τρόικας απέναντι στη χώρα μας φάνηκε και από τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου Γ. Πεταλωτή, που μόλις 24 ώρες πριν από την απεργία της Τρίτης ανακοίνωσε τριετές πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, το οποίο στην εσχάτη θα περάσει με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

 

Το συγκεκριμένο μέτρο όμως ήταν εξαρχής γνωστό στην κυβέρνηση, αφού στις συζητήσεις του Παπακωνσταντίνου με τους εταίρους του στην ευρωζώνη, με τον επίτροπο Όλι Ρεν αλλά και την ΕΚΤ (Τρισέ και Παπαδήμο) οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα ήταν πάντα ψηλά στην ατζέντα.

Ιδιαίτερα η ΕΚΤ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι το ύψος των μισθών στην Ελλάδα είναι δυσανάλογο με τον δείκτη ανταγωνιστικότητας και ζητούσε χρόνια τώρα περικοπές σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και ευθυγράμμιση των αποδοχών. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τους φόβους ότι η υπογραφή του μνημονίου δεν αφορά μόνο την εξυγίανση των δημοσιονομικών στοιχείων αλλά την κηδεμονία ολόκληρης της οικονομίας.

Ανεργία – μαϊμού

 

Οι Βρυξέλλες υποστηρίζουν ότι η ελαστική αγορά εργασίας θα φέρει και μείωση της ανεργίας και ευλογούν μέτρα όπως νομιμοποίηση της μαύρης εργασίας και αντικατάσταση της μόνιμης απασχόλησης με μερική. Όμως αυτό που δεν λένε (και οι ελληνικές κυβερνήσεις ανέκαθεν σιωπούσαν διότι τις βόλευε) είναι ότι ο τρόπος προσμέτρησης της ανεργίας από τη Γιούροστατ και συνεπώς από τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες παραμένει ο ίδιος από το 1998 και μπάζει νερά! Η μέθοδος δεν άλλαξε ούτε καν με την κρίση και την απόφαση της Συνόδου Κορυφής αρχηγών κρατών τον Οκτώβριο του 2009 για άνοιγμα της αγοράς εργασίας σε όλη την Ε.Ε. Στατιστικολόγοι αναφέρουν ότι η κρυφή ανεργία στην Ελλάδα ξεπερνά πλέον το 8% καθώς δεν «υπάρχουν» στο στατιστικό δείγμα πάνω από 500.000 άνεργοι. Ο λόγος είναι οι μεθοδολογικοί κανόνες μέτρησης που χρησιμοποιούνται από τις Βρυξέλλες και συνεπώς από την ΕΣΥΕ.

 

Για παράδειγμα, όποιος έχει εργαστεί έστω και μια ώρα την εβδομάδα πριν από αυτήν που πραγματοποιούνται οι έρευνες για την απασχόληση δεν θεωρείται άνεργος. Το ίδιο ισχύει και για όσους δεν εργάζονται, αλλά προσπαθούν να βρουν δουλειά μέσω αγγελιών, γραφείων ευρέσεως εργασίας κ.λπ. Όσοι δεν εργάζονται, αλλά παρακολουθούν προγράμματα κατάρτισης την ημέρα που συμπληρώνουν τα σχετικά ερωτηματολόγια επίσης δεν θεωρούνται άνεργοι.

 

Παρά τον πλασματικό δείκτη ανεργίας σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., κανείς δεν αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος να υπερψηφίσει αλλαγή της μεθοδολογίας. Η Κομισιόν σιωπηλά παραδέχεται ότι οι τρόποι μέτρησης της απασχόλησης είναι ελλιπείς και έχει κατά καιρούς κάνει μελέτες για την αλλαγή τους.

 

Παρ’ όλα αυτά οι μελέτες μένουν στα συρτάρια των Βρυξελλών, αφού για να αλλάξει η μεθοδολογία πρέπει να υπερψηφιστεί και από τους γενικούς γραμματείς των εθνικών στατιστικών υπηρεσιών όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς όμως καμία κυβέρνηση δεν θέλει εθελοντικά να δει το ποσοστό ανεργίας να αυξάνεται. Έτσι ας μην εκπλαγούμε αν δούμε στην Ελλάδα συντόμως το φαινόμενο των μαζικών απολύσεων και της ταυτόχρονης μείωσης της ανεργίας! Διότι αύξηση της απασχόλησης δεν θα σημαίνει απαραίτητα και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά μεθοδολογικά τρικ με τις ευλογίες της Κομισιόν…