Οι ικανότητες των Ελλήνων καραβοκύρηδων να βγάζουν χρήμα σε κάθε περίπτωση και με κάθε τρόπο είναι ιστορικά πασίγνωστες, καθώς πολλάκις έχουν αναλάβει πετυχημένα ρίσκα…

Οι ικανότητες των Ελλήνων καραβοκύρηδων να βγάζουν χρήμα σε κάθε περίπτωση και με κάθε τρόπο είναι ιστορικά πασίγνωστες, καθώς πολλάκις έχουν αναλάβει πετυχημένα ρίσκα, εξασφαλίζοντας μεγάλα ανταλλάγματα, σαν αυτά που υποθέτουμε θα εξασφαλίσει η ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία που φόρτωσε δύο δεξαμενόπλοιά της με πετρέλαιο του Κουρδιστάν…

Το πρόβλημα (και το ρίσκο) στην προκειμένη περίπτωση είναι πρώτα και κύρια νομικό, το οποίο μάλιστα άπτεται του Διεθνούς Δικαίου. Κι αυτό γιατί το πετρέλαιο που έχει φορτωθεί στα τάνκερ της ελληνικής Marine Management Services δεν ανήκει στο Κουρδιστάν. Το Κουρδιστάν θα πρέπει να σημειώσουμε και να υπογραμμίσουμε ότι μπορεί να απολαύει της αμερικανικής προστασίας (προτεκτοράτο), αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται στο πλαίσιο του κράτους του Ιράκ.

Με πιο απλά λόγια, το πετρέλαιο (πάνω από δύο εκατομμύρια βαρέλια) με το οποίο είναι φορτωμένα τα δύο τάνκερ της ελληνικής ναυτιλιακής θα μπορούσε από νομικής άποψης να χαρακτηριστεί κλεμμένο.

Σύμφωνα με δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ στο Reuters, την περασμένη Πέμπτη ολοκληρώθηκε η φόρτωση ενός εκατομμυρίου βαρελιών αργού πετρελαίου από το Κουρδιστάν. Όπως λένε οι πληροφορίες, το πλοίο που φόρτωσε το πετρέλαιο είναι το United Leadership.

Σύμφωνα με το διεθνές νηολόγιο, το εν λόγω τάνκερ άφησε το τουρκικό λιμάνι Τσεϊχάν την περασμένη Πέμπτη το βράδυ με κατεύθυνση προς Πειραιά.

Το πλοίο, όπως είπαμε, ανήκει στον στόλο της Marine Management Services. Αυτός που είναι ακόμη άγνωστος είναι ο αγοραστής του φορτίου, ο οποίος θα πρέπει να αντιμετωπίσει την οργή (αλλά και τα μέτρα που θα λάβει) της κυβέρνησης του Ιράκ, η οποία εξακολουθεί να υπεραμύνεται της κυριότητας του συνόλου του πετρελαίου της χώρας ενάντια στην προσπάθεια οικονομικής ανεξαρτητοποίησης των κουρδικών περιοχών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από την περασμένη Πέμπτη η κρατική εταιρεία πετρελαίου του Ιράκ (State Oil Marketing Organization – SOMO) εξέδωσε ανακοίνωση αποκαλώντας τη φόρτωση πετρελαίου από το Τσεϊχάν «παράνομη πράξη των τουρκικών αρχών (…) διατηρούμε το δικαίωμα να λάβουμε όλα τα νομικά μέτρα κατά οποιασδήποτε εταιρείας ή οντότητας που φορτώνει ιρακινό αργό από το Τσεϊχάν χωρίς την έγκριση της Βαγδάτης».

Δεύτερη αποστολή

Σύμφωνα με τον εξειδικευμένο ελληνικό ναυτιλιακό ιστότοπο e-nautilia.gr, ένα ακόμη ελληνικό τάνκερ της Marine Management Services (MMS) θα είναι αυτό που θα εκτελέσει και τη δεύτερη αποστολή κουρδικής παραγωγής αργού πετρελαίου από το Ιράκ, σε μια κίνηση που ενδέχεται να προκαλέσει δικαστικές διώξεις από την πλευρά του ιρακινού κράτους.

Όπως αναφέρει το e-nautilia.gr, «το φορτίο είναι το δεύτερο σε διάστημα ενός μήνα και δείχνει ότι οι Κούρδοι του Ιράκ δεν παραιτούνται των φιλοδοξιών τους για εξαγωγή πετρελαίου δίχως τη σύμφωνη γνώμη της κεντρικής κυβέρνησης της χώρας».

Από την πλευρά της η ιρακινή κυβέρνηση, έχοντας να αντιμετωπίσει και την επίθεση των ακραίων σουνιτών του ISIS, οι οποίοι περικυκλώνουν την πρωτεύουσα Βαγδάτη, εμφανίζεται να αντιδρά σε χαμηλούς όμως τόνους: «Αυτό που συνέβη κατά τη γνώμη μου ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έχει γίνει από τους Κούρδους και τους Τούρκους… και η ιρακινή κυβέρνηση θα λάβει αυστηρά μέτρα», δήλωσε η Ιρακινή υπουργός Πετρελαίου Αbdul Kareem Luaibi σε συνέντευξη Τύπου στη Βιέννη.

Η κυβέρνηση σκοπεύει να μηνύσει το τουρκικό κράτος και την τουρκική κρατική εταιρεία διαχείρισης του αγωγού Botas.

Βέβαια οι όποιες αντιδράσεις της κυβέρνησης της Βαγδάτης έχουν να κάνουν με την ισχύ και την κυριαρχία που είναι σε θέση να εκδηλώσει έναντι των πλούσιων σε πετρέλαιο εδαφών του Κιρκούκ. Δεν θα πρέπει να μας διαφύγει ότι οι εν λόγω περιοχές προστατεύονται από τα όπλα των Κούρδων, οι οποίοι μάλιστα απέκρουσαν και την επίθεση των ισλαμιστών του ISIS στο Κιρκούκ.

Πάνω απ’ όλα, βέβαια, η περιοχή του Κουρδιστάν προστατεύεται από τις ΗΠΑ, οι οποίες προς το παρόν δεν έχουν δείξει να δυσφορούν από την αγοραπωλησία του κουρδικού αργού πετρελαίου χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Βαγδάτης.

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ο τρόπος με τον οποίο το γνωστό αμερικανικό think tank Stratfor ξεκινά την ανάλυσή του για αυτό το θέμα:

«Η προσπάθεια εξαγωγής πετρελαίου ενάντια στη βούληση της Βαγδάτης αποτελεί ένα τολμηρό βήμα από την αυτόνομη κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν, το οποίο πιθανότατα είχε υπολογιστεί προσεκτικά από την Άγκυρα και την Αρμπίλ (ιρακινό Κουρδιστάν). Η Τουρκία θέλει οι Κούρδοι και η σιιτική κυβέρνηση του Ιράκ να επιλύσουν τις διαφορές τους ώστε το αργό πετρέλαιο από το βόρειο Ιράκ να εξάγεται από τα εδάφη της. Η Άγκυρα θέλει επίσης να ενισχύσει την επιρροή της στη γειτονική της χώρα.

Για να το επιτύχει, η Άγκυρα προσπαθεί να βάλει στο παιχνίδι ως μεσολαβητή τις ΗΠΑ. Καθώς κλιμακώνεται η ένταση, η Ουάσιγκτον θα καταβάλει προσπάθειες για να διατηρήσει τις ισορροπίες στην περιοχή, ώστε να καταφέρει να απεμπλακεί από τη Μέση Ανατολή και να επικεντρωθεί σε άλλες στρατηγικές προτεραιότητες».