search
ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 14:22
MENU CLOSE

Η «άλλη» Μεσόγειος…

05.07.2014 21:00
Η «άλλη» Μεσόγειος... - Media

Ένας από τους συγγραφείς που εκτιμώ ιδιαίτερα είναι ο Γαλλομαροκινός δημοσιογράφος Ταχάρ Μπεν Τζελούν. 

Ένας από τους συγγραφείς που εκτιμώ ιδιαίτερα είναι ο Γαλλομαροκινός δημοσιογράφος Ταχάρ Μπεν Τζελούν. Γράφει χρόνια στην εφημερίδα «Μοντ» και το βιβλίο του «Η πρώτη αγάπη είναι πάντα η τελευταία», που κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τον Λιβάνη, είναι από τα ωραιότερα που έχω διαβάσει. Πριν από λίγο καιρό είχε δημοσιεύσει ένα – διαχρονικό – άρθρο για τη Μεσόγειο με τίτλο «Δυο όχθες, μια κουλτούρα, ιδού η ομορφιά της», από το οποίο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τα κύρια σημεία του, γιατί οι αλήθειες του είναι εκκωφαντικές.

«Γνωρίζω μια Μεσόγειο, πλούσια και λιγότερο κατοικημένη στον Βορρά και μια άλλη στον Νότο, φτωχή και πυκνοκατοικημένη, που κοιτάζονται καχύποπτα. Και μια άλλη ακόμα, ουτοπική και εικονική, της φαντασίας και της νοσταλγίας.

»Η Μεσόγειος έγινε φανατική, συνώνυμη ενός αλαζονικού και αδιάντροπου φανατισμού. Οι ακροδεξιές τάσεις είναι πλέον σε άνοδο και φυσάνε τη φωτιά της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού.

»Σήμερα, η Μεσόγειος που προτιμώ είναι εκείνη των ποιητών όπως ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Σεντίντ, ο Γκασπάρ, ο Σανγκουινέτι, ο Νταρβίς και τόσοι άλλοι. Είναι όμορφη και ανθρώπινη, αλληλέγγυα και γενναιόδωρη, χωρίς σύνορα, χωρίς τελωνεία, χωρίς γραφειοκρατία. Είναι ποίηση. Είναι αυτή που κληροδοτούμε στα παιδιά μας.

»Πριν θεωρηθεί τόπος εμπορίου, η Μεσόγειος είναι πρώτα μία κουλτούρα, ένα σύμπλεγμα παραδόσεων και συμπεριφορών, όπου η άδολη δωρεά, να χαρίζεις σε κάποιον κάτι, είναι πράγμα φυσιολογικό. Όπου οι σχέσεις είναι συχνά παθιασμένες και καταλήγουν εύκολα σε τραγωδίες. Είναι το ψαροχώρι όπου οι ψαράδες μοιράζονται την ψαριά της ημέρας. Είναι η ταράτσα όπου οι γυναίκες συναντιούνται για να μιλήσουν για τους καημούς τους, τις απογοητεύσεις τους… Είναι ένας δρόμος με αδιέξοδο, όπου όλοι γνωρίζονται, όπου οι ζήλειες και οι φθόνοι αναμοχλεύονται και φουντώνουν. Η Μεσόγειος είναι το κορμί της γυναίκας που περπατάει με συστολή, μα που από ένα μικρό σχίσιμο του φορέματος γεννιέται ο πόθος.

»Πόσο μας λείπει η Μεσόγειος όταν ταξιδεύουμε στις χώρες του Βορρά, όπου ο ουρανός κατεβαίνει μέχρι το επίπεδο της στέγης των σπιτιών, εκεί όπου οι μέρες είναι τόσο μικρές, που τρώνε βραδινό στις 6 το απόγευμα. Εκεί όπου οι άνθρωποι δεν αγγίζονται. Εκεί όπου ο σεβασμός στον κανόνα είναι κάτι φυσιολογικό.

»Τότε, συνειδητοποιούμε ότι η μεσογειακή αταξία είναι συνώνυμη της ζωής, ανεξάρτητα από τη σκόνη, τη φασαρία, τη διαφθορά, το οργανωμένο έγκλημα, τα πιο παράλογα πάθη. Η ζωή με τις αδυναμίες αλλά και τις ομορφιές της, τους σπαραγμούς και τους ενθουσιασμούς της, η ζωή που ουρλιάζει και τραγουδάει, που σπάει τους συμβιβασμούς και καταργεί την αυστηρότητα των κανόνων, που μειώνει τη δημοκρατία και κάνει συμφωνίες με όλους ακόμα και με τον θάνατο».

(Τα αποσπάσματα είναι από την αναδημοσίευση της «Ρεπούμπλικα» και η μετάφραση από τα ιταλικά του φίλου Στέλιου Λογοθέτη, που τον ευχαριστώ…)

 

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 14:21