Ο Ζούλιο Σέζαρ είναι μεγάλος τερματοφύλακας, με λαμπρή καριέρα στη Φλαμένγκο, την Ίντερ, την Κιέβο Βερόνα, την ΚΠΡ, την Τορόντο και φυσικά με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας.

Ο Ζούλιο Σέζαρ είναι μεγάλος τερματοφύλακας, με λαμπρή καριέρα στη Φλαμένγκο, την Ίντερ, την Κιέβο Βερόνα, την ΚΠΡ, την Τορόντο και φυσικά με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Ο 34χρονος γκολκίπερ έδωσε το εισιτήριο για την προημιτελική φάση του Μουντιάλ στη «σελεσάο» αποκρούοντας δύο πέναλτι στον αγώνα με τη Χιλή και έγινε ένας από τους ήρωες του «Παγκοσμίου Κυπέλλου των τερματοφυλάκων».

Ήρθε όμως το παιχνίδι των λυγμών για 200 εκατομμύρια Βραζιλιάνους, με την ήττα 7-1 από τη Γερμανία, για να αποδειχθεί για μια ακόμα φορά πως το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι «11 εναντίον 11». Ο ήρωας του αγώνα με τη Χιλή κατέβηκε από το βάθρο του μαζεύοντας 7 φορές την μπάλα από τα δίχτυα του, έχοντας εις βάρος του κάθε «μαύρη» στατιστική που μπορεί να στιγματίσει έναν γκολκίπερ, όχι της Εθνικής Βραζιλίας, αλλά οποιασδήποτε ομάδας. Δέχτηκε 4 γκολ σε 6 λεπτά ή 3 σε 129 δευτερόλεπτα ή 5 στο ημίωρο.

Φυσικά ο καλός τερματοφύλακας Ζούλιο Σέζαρ δεν έγινε κακός από ένα ματς. Διότι απλά δεν έπαιζε μόνος. Είχε άλλους 10 συμπαίκτες μπροστά του, οι οποίοι δεν ήξεραν πού πατούσαν και πού βρίσκονταν.

Ο τερματοφύλακας έχει το πλεονέκτημα να μπορεί να παίξει με τα χέρια στη μεγάλη περιοχή και να μην μπορεί να τον αγγίξει αντίπαλος στη μικρή του περιοχή. Έχει όμως το μειονέκτημα να είναι το τελευταίο εμπόδιο πριν από τα δίχτυα για την αντίπαλη ομάδα και, αν κάνει λάθος, δεν μπορεί να το διορθώσει κανείς. Όχι πως κάθε γκολ προέρχεται από λάθος τερματοφύλακα. Αντίθετα έχουν καταγραφεί πολλές μικρές και μεγάλες στιγμές με απίθανες επεμβάσεις που έχουν μείνει στην ιστορία.

Τέσσερα αστέρια

Το Μουντιάλ της Βραζιλίας έχει όμορφες ιστορίες για τους ψηλούς τύπους που παίζουν κάτω από τα δοκάρια. Ο Τιμ Χάουαρντ των ΗΠΑ, ο Ραΐς Μ’ Μπολί της Αλγερίας, ο Βίνσεντ Ενιγιάμα της Νιγηρίας, ο Ντιέγκο Μπενάλιο της Ελβετίας, ο Κλαούντιο Μπράβο της Χιλής, ο Αλεξάντερ Ντομίνγκεζ του Εκουαδόρ, ο Νταβίντ Οσπίνα της Κολομβίας και ο Κέιλορ Νάβας της Κόστα Ρίκα είναι κάποιοι από τους ήρωες της διοργάνωσης.

Η σειρά δεν είναι τυχαία. Αφορά τις επιδόσεις τους έως και τη φάση των 16. Με βάση τη στατιστική είναι οι οκτώ καλύτεροι.

1 Ο Τιμ Χάουαρντ των ΗΠΑ δεν είναι… χθεσινός ούτε τυχαίος. Από τη Νέα Υόρκη βρέθηκε στο Ολντ Τράφορντ και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ως δεύτερος γκολκίπερ. Από κει πήγε στην Έβερτον και έγινε η βασική επιλογή κάτω από τα γκολπόστ. Σε 4 ματς στο Μουντιάλ σταμάτησε 29 φορές την μπάλα πριν από τη γραμμή της εστίας του. Στον αγώνα με το Βέλγιο έφτασε τις 15 επεμβάσεις, γεγονός που τον ανέδειξε κορυφαίο τερματοφύλακα της διοργάνωσης και ανάγκασε τον Μπάρακ Ομπάμα να του τηλεφωνήσει για να τον συγχαρεί. Ο Χάουαρντ είναι πλέον ένας ήρωας των σπορ για τους Αμερικανούς.

2 Ο Κέιλορ Νάβας, που πλήγωσε την Ελλάδα με την απόκρουση που έκανε στο πέναλτι του Φάνη Γκέκα, ήταν, τη σεζόν που πέρασε, ο κορυφαίος γκολκίπερ του ισπανικού πρωταθλήματος με τα χρώματα της Λεβάντε. Ο φύλακας της εστίας της Κόστα Ρίκα ήταν, μέχρι και τη λήξη του αγώνα με την Ελλάδα, στην 8η θέση των γκολκίπερ με τις περισσότερες αποκρούσεις, καθώς είχε φτάσει στις 15.
Έκανε μια εκπληκτική εμφάνιση κόντρα στην Ολλανδία (0-0) για 120 λεπτά, αλλά στη διαδικασία των πέναλτι είδε την μπάλα τέσσερις φορές στα δίχτυα του σε ισάριθμα σουτ των Ολλανδών.

Πάντως το ότι η Κόστα Ρίκα έφτασε έως τους 8 του Μουντιάλ και γύρισε πίσω αήττητη (τα πέναλτι δεν λογίζονται ως αγώνας) οφείλεται στην πολύ καλή αμυντική της λειτουργία και φυσικά στον Νάβας.

3 Ο Γκιγιέρμο Οτσόα του Μεξικού ήταν εκπληκτικός στον αγώνα της φάσης των ομίλων με τη Βραζιλία και με την απόδοση που είχε συνέβαλε σε ικανό βαθμό να περάσει η ομάδα του στην επόμενη φάση. Ούτε αυτός αποκαλύφθηκε στο Μουντιάλ ως ποδοσφαιριστής. Κάνει μεγάλη καριέρα στην Αζαξιό, στη Γαλλία. Μάλιστα ένας φίλος της ομάδας έβγαλε το σπίτι του «στο σφυρί» για να βρεθούν τα χρήματα, ώστε να καλυφθούν οι απαιτήσεις του Οτσόα, του οποίου το συμβόλαιο με την Αζαξιό τέλειωσε στο τέλος του Ιουνίου.

4 Ο Βίνσεντ Ενιγιάμα της Νιγηρίας, με 22 αποκρούσεις, παίζει στη Λιλ και έκανε τα πρώτα επαγγελματικά του βήματα στο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και συγκεκριμένα με τον Παναιτωλικό στη Γ’ Εθνική.

Ομαδική υπόθεση

Ο κοινός τόπος αυτών των ηρώων στο Μουντιάλ είναι πως όλοι έχουν γυρίσει στο σπίτι. Με το κεφάλι ψηλά μεν, με χειροκροτήματα και επαίνους, αλλά… με ομαδικό ταβάνι τη φάση των 16 ή των 8.

«Χαμένος» εκεί στη 12η θέση με βάση τα στατιστικά στοιχεία είναι ο Μάνουελ Νόιερ. Ο αναμφισβήτητα καλύτερος τερματοφύλακας του κόσμου, που σε αρκετά παιχνίδια έδειξε πως ξέρει να παίζει πολύ καλά με τα πόδια και μάλιστα έξω από τη μεγάλη του περιοχή. Ο Νόιερ είναι ήδη στον τελικό επειδή είναι ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής μέσα σε ένα σύνολο ίδιας ποιότητας παικτών. Στον αγώνα με τη Βραζιλία ο Νόιερ έκανε τρεις αποκρούσεις σε σουτ εντός εστίας. Ο Ζούλιο Σέζαρ έκανε τέσσερις. Ο Γερμανός δέχτηκε ένα γκολ και ο Βραζιλιάνος επτά. Η διαφορά απόδοσης ήταν ομαδική υπόθεση. Δεν αφορούσε τους δύο…

Κι επειδή ένας καλός τερματοφύλακας ποτέ δεν είναι αρκετός για μια ομάδα, η Μπάγερν Μονάχου ετοιμάζεται να δώσει 10 εκατ. ευρώ στη Λεβάντε για να πάρει τον Νάβας για να τον έχει πίσω από τον Νόιερ. Αν δεχτεί ο Κοσταρικανός…

Στις παράξενες ιστορίες αυτού του Μουντιάλ, είναι και αυτή των τερματοφυλάκων της Ολλανδίας. Ο Κρουλ έγινε ήρωας μπαίνοντας αλλαγή μόνο για τη διαδικασία των πέναλτι στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα. Απέκρουσε δυο και έστειλε την ομάδα του στον ημιτελικό. Ο Σίνεφελντ, ο βασικός τερματοφύλακας των «Οράνιε», που είχε εξαιρετικές επιδόσεις στα 3 ματς της φάσης των ομίλων, σε κείνη των «16» αλλά και στα 120 λεπτά του προημιτελικού, έμεινε να πανηγυρίζει την επίδοση του συμπαίκτη του. Έκαστος στο είδος του και ο Κρουλ στα πέναλτι…

Το Μουντιάλ της Βραζιλίας έφερε σε πρώτο πλάνο τους γκολκίπερ σε αρκετές περιπτώσεις. «Μουντιάλ των τερματοφυλάκων» όμως είναι μάλλον υπερβολικό να χαρακτηριστεί. Στην ημιτελική φάση έφτασαν οι δυνατές ομάδες, που εκτός των άλλων έχουν και εξαιρετικούς τερματοφύλακες, κάτι που απέδειξαν μάλιστα με πολύ εμφατικό τρόπο οι Γερμανοί στον αγώνα με τη Βραζιλία. Σε κάθε περίπτωση όμως ισχύει πάντα το αξίωμα: οι μεγάλες ομάδες ξεκινούν από τον «άσο». Αυτόν που είναι κάτω από τα δοκάρια και μπορεί να παίζει με τα χέρια.