Σιωπή από το Κρεμλίνο στις πιέσεις για την κατάρριψη του Μπόινγκ

Σιωπή από το Κρεμλίνο στις πιέσεις για την κατάρριψη του Μπόινγκ

Το μπαλάκι της ουκρανικής κρίσης βρίσκεται στο γήπεδο της Ρωσίας… Η διεθνής πίεση μετά την κατάρριψη του Μπόινγκ των Μαλαισιανών Αερογραμμών αυξάνεται και, εκεί που βρισκόμασταν στο παρά πέντε μιας έξωθεν «επιτηρούμενης» λύσης, οι ισορροπίες κινδυνεύουν πάλι να ανατραπούν.

Η αεροπορική τραγωδία δίνει στη Ουάσιγκτον – και στη Δύση γενικότερα – την ευκαιρία να στήσει τη Μόσχα στον τοίχο (ή έστω να το προσπαθήσει), την ώρα που το Κρεμλίνο δίνει μάχη με τον χρόνο προκειμένου να μη χάσει τα όσα πλεονεκτήματα είχε αποκτήσει για να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα μίλησε πριν από λίγα 24ωρα και «απαίτησε» από τη Μόσχα να ασκήσει την επιρροή της στους φιλορώσους αυτονομιστές προς μια αποκλιμάκωση, ούτως ώστε «να διεξαχθεί έρευνα για την κατάρρευση του αεροπλάνου».

Στο «κατηγορώ» του, ο Ομπάμα μπορεί να μη στράφηκε άμεσα προς το Κρεμλίνο… όμως ξεκαθάρισε ότι σε περίπτωση «μη συνεργασίας» θα πολλαπλασιαστούν οι κυρώσεις και θα πάνε στον κουβά όσες προσπάθειες προσέγγισης είχαν γίνει μέχρι πρότινος. Από την ομιλία του Ομπάμα ήταν ξεκάθαρο πως στόχος των ΗΠΑ είναι να αδράξουν την ευκαιρία που τους δίνει η κατάρριψη του Μπόινγκ για να τελειώσει μια και καλή η λεγόμενη ουκρανική κρίση με… σαφώς καλύτερους όρους από αυτούς που είχαν διαμορφωθεί μέχρι πριν από λίγες ημέρες.

Νέο πεδίο «μάχης»

Το θέμα είναι… τι θα αποφασίσει να κάνει ο Βλαντίμιρ Πούτιν; Θα επιλέξει να αποδεχτεί την κατάσταση έτσι όπως διαμορφώνεται (με ό,τι συνεπάγεται για τις διαπραγματεύσεις η στοχοποίηση της Μόσχας ως ηθικού αυτουργού στον θάνατο των 298 επιβατών) ή θα περάσει σε ευρεία αντεπίθεση ασκώντας πίεση σε όσα μέτωπα μπορεί;…

Ένα από αυτά τα «μέτωπα», σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, είναι και η Μολδαβία… Ίσως ο αμέσως επόμενος «πιο αδύναμος κρίκος» στην πρώην (που μόνο «πρώην» δεν είναι τελικά) σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Μια γεύση από τη… συγκρουσιακή δυναμική που υποβόσκει στο ζήτημα της Μολδαβίας πήραμε τον τελευταίο μήνα, μετά την υπογραφή στις 27 Ιουνίου του συμφώνου ελεύθερου εμπορίου και σύνδεσης ανάμεσα στην Ε.Ε. και την Ουκρανία, τη Γεωργία και τη Μολδαβία.

Παρά το γεγονός ότι η συμφωνία αυτή καθεαυτήν έχει μεγαλύτερο συμβολικό παρά πρακτικό βάρος, το Κρεμλίνο έδειξε ευθύς εξ αρχής πως η κίνηση δεν θα μείνει αναπάντητη… Το μόνο που μένει να δούμε, είναι το είδος και το εύρος της απάντησης.

Η Μολδαβία

Στις περιπτώσεις της Ουκρανίας και της Γεωργίας, η Μόσχα απέδειξε πως θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο προκειμένου να στείλει το μήνυμά της. Η Μολδαβία… προσφέρει άλλο ένα εύφορο πεδίο «μάχης». Ήδη, τον τελευταίο μήνα, η Μόσχα έχει ενεργοποιήσει τα πρώτα μέτρα – αντίποινα κατά του Κισινάου, τα οποία αφορούν κυρίως το εμπάργκο αγροτικών προϊόντων.

Η «μαύρη λίστα» των προϊόντων μολδαβικής προέλευσης που βρίσκουν πόρτα στα σύνορα της Ρωσίας διευρύνθηκε σημαντικά μετά τις 27 Ιουνίου σε σχέση με ό,τι ίσχυε από το 2009 που η «φιλοδυτική» κυβέρνηση επέλεξε να ευθυγραμμιστεί με το Κίεβο της Πορτοκαλί Επανάστασης…

Όπως τονίζουν οι αναλυτές, πρόκειται για «προειδοποιητικές βολές» από πλευράς Κρεμλίνου που, ναι μεν δεν είναι ικανές να τινάξουν στον αέρα την οικονομία της χώρας, αλλά αυξάνουν την πίεση προς το Κισινάου. Σε περίπτωση που η μολδαβική κυβέρνηση δείξει να μην πτοείται, η Μόσχα διατηρεί τη δυνατότητα πίεσης μέσω – τι άλλο; – του ενεργειακού τομέα, στον οποίο η πρώην σοβιετική δημοκρατία είναι (όπως η πλειονότητά τους) σχεδόν απολύτως εξαρτημένη από τη Ρωσία. Όμως… το ισχυρότερο χαρτί του Κρεμλίνου στη Μολδαβία (όπως εξάλλου και στις υπόλοιπες χώρες της ρωσικής περιφέρειας) βρίσκεται εντός συνόρων.

Από τη μια πλευρά, η ρωσόφωνη περιοχή της Τρανσδνειστερίας – η οποία έχει κηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία της ύστερα από έναν σύντομο πόλεμο στις αρχές της δεκαετίας του ’90 – ζητάει επίμονα την προσάρτησή της στη Ρωσία (φωνές που ενισχύθηκαν μετά τις εξελίξεις στην Κριμαία) την ώρα που η Μόσχα έχει αυξήσει σημαντικά τις στρατιωτικές της δυνάμεις στην περιοχή. Από την άλλη πλευρά, η – κατά πλειονότητα – ρωσόφωνη περιοχή της Γκαγκαουζίας βρίσκεται σε αναβρασμό μετά την υπογραφή του Συμφώνου με την Ε.Ε., προβαίνοντας μάλιστα σε διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο οποίο το 98% του πληθυσμού δήλωσε αντίθετο με τη συγκεκριμένη εξέλιξη και ζητάει πλέον «κατά το ελάχιστο» την παραχώρηση ευρύτερης αυτονομίας από το Κισινάου.

Το πώς θα χρησιμοποιήσει η Μόσχα την κατάσταση στη Μολδαβία μένει να φανεί… Το μόνο σίγουρο είναι ότι το «οπλοστάσιο» που έχει στη διάθεσή της για να κάνει το γεωπολιτικό παιχνίδι της είναι μεγάλο και οι συνέπειες της χρήσης του απρόβλεπτες…