Το νέο μακελειό των Ισραηλινών έχει ξεκάθαρο πολιτικό στόχο

Το νέο μακελειό των Ισραηλινών έχει ξεκάθαρο πολιτικό στόχο

Το ένστικτο της επιβίωσης είναι αδύνατο να το υποτάξεις. Όσες βόμβες και να ρίξει κανείς, όσο τρόμο κι αν σπείρει, αυτός που παραμένει ζωντανός δεν έχει άλλη επιλογή από το να παλέψει για να ανασάνει. Και τα περιβόητα τούνελ που διατρέχουν τη Λωρίδα της Γάζας υπογείως αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Είναι προφανές πως εν καιρώ πολέμου, οι Παλαιστίνιοι, που ζουν από το 2007 παγιδευμένοι σαν τα ποντίκια στη Γάζα, θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που διαθέτουν για να αντιμετωπίσουν έναν στρατιωτικά ασύγκριτα ανώτερο εχθρό. Τα «μέσα» αυτά δεν είναι πολλά. Βασικά, είναι ελάχιστα, και, ανάμεσα σε αυτά, κομβικό ρόλο παίζουν οι υπόγειες σήραγγες.

Αυτές θα χρησιμοποιήσουν για να διεξαγάγουν αιφνιδιαστικές επιθέσεις, αυτές θα χρησιμοποιήσουν για να μεταφέρουν όπλα, αυτές θα λειτουργήσουν ως επιχειρησιακό κέντρο, εκεί θα βρουν καταφύγιο την ώρα των εναέριων βομβαρδισμών.

Και πράγματι, είναι εξαιρετικά δύσκολο για το Ισραήλ να καταστρέψει την υπόγεια πόλη κάτω από την πόλη. Το «εύκολο» είναι να εντοπίσει τις εισόδους/εξόδους των τούνελ, αλλά για να μπορέσει να εξουδετερώσει ολόκληρο το δαιδαλώδες δίκτυο θα πρέπει να καταφέρει να το χαρτογραφήσει πρώτα και ύστερα να τοποθετήσει σε 500 μέτρα βάθος και καθ’ όλη τη διαδρομή του εκάστοτε τούνελ εκατοντάδες τόνους εκρηκτικών.

Η μάχη των τούνελ

Το Τελ Αβίβ όμως δεν μπορεί να προσποιείται ούτε πως το εξαιρετικά εξελιγμένο –πλέον– σύστημα των τούνελ δημιουργήθηκε για να «απειλήσει» το Ισραήλ ούτε πως η καταστροφή του αποτελεί «ρεαλιστικό στόχο» της νέας στρατιωτικής επιχείρησης που εξαπέλυσε κατά της Γάζας.

Πρώτον, μια πρόχειρη ματιά στην ιστορία των τούνελ αρκεί για να διαπιστώσει κανείς πως η δημιουργία τους αποσκοπούσε σε ένα και μοναδικό πράγμα: την επιβίωση των πολιορκημένων της Γάζας. Γι’ αυτό και η πλειονότητα των τούνελ συγκεντρώνονται στα σύνορα Γάζας-Αιγύπτου. Αντιμέτωποι με ένα σκληρό εμπάργκο –το οποίο απαγόρευε κατά διαστήματα την εισαγωγή ακόμη και προϊόντων, όπως τα μακαρόνια ή οι κονσέρβες–, οι Παλαιστίνιοι άρχισαν να σκάβουν. Χάρη στα τούνελ, επί της ουσίας κατάφεραν να επιβιώσουν σχεδόν 2 εκατ. άνθρωποι από το 2007 έως σήμερα.

Η επιμονή του Ισραήλ στο εμπάργκο και οι διαδοχικές στρατιωτικές επιδρομές (τέσσερις πολεμικές επιχειρήσεις από το 2007 μέχρι σήμερα και εκατοντάδες μικρότερης εμβέλειας επιδρομές) με στόχο «τα τούνελ» είχαν ως αποτέλεσμα οι Παλαιστίνιοι να γίνουν σπεσιαλίστες στην κατασκευή τους, και πλέον όχι μόνο είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταστραφεί ολόκληρο το δίκτυο αλλά όσοι επιζήσουν της νέας σφαγής είναι βέβαιο ότι θα καταφέρουν να το κατασκευάσουν εκ νέου μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων.

Γι’ αυτό και πληθαίνουν οι φωνές που εκφράζουν ανησυχία πως, εάν το Ισραήλ θέτει όντως ως «απόλυτο στόχο» της επιχείρησης την καταστροφή των τούνελ, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την ανακατάληψη της Γάζας. Βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε, όσες αφορμές κι αν βρει για να δικαιολογήσει το νέο μακελειό, το Τελ Αβίβ δεν μπορεί να κρύψει αυτό που όλοι βλέπουν: ότι ο νέος πόλεμος έχει ξεκάθαρο «πολιτικό στόχο» που ουδεμία σχέση έχει με τις σήραγγες…

Η νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή της Φατάχ και της Χαμάς, που ανακοινώθηκε λίγες ημέρες πριν από τη νέα αιματοχυσία, δεν είναι μια αποδεκτή εξέλιξη για το Ισραήλ. Άσχετα φυσικά εάν το Τελ Αβίβ αρνείται να διαπραγματευτεί τόσο καιρό με την Παλαιστινιακή Αρχή, διότι «δεν εκπροσωπεί τη Χαμάς», και την ίδια στιγμή αρνείται να συνομιλήσει με τη Χαμάς διότι «είναι τρομοκράτες». Αυτά είναι ψιλά γράμματα. ..