Η ΕΝΑΡΞΗ.  Μια εξέδρα επικλινής, στην κορυφή ένα μικρό κτίσμα. Δυο κορδέλες τεράστιες φτάνουν ως τα ψηλά  δέντρα δεξιά κι αριστερά της σκηνής. Ο Χορός, δεκατρείς μαυροντυμένοι ‘’Πέρσες’’, με λευκά μαλλιά και πρόσωπα, κρατούν ένα ύφασμα που φωτίζεται και περιμένουν τα νέα από την Ελλάδα. 

 
Η ΕΝΑΡΞΗ.  Μια εξέδρα επικλινής, στην κορυφή ένα μικρό κτίσμα. Δυο κορδέλες τεράστιες φτάνουν ως τα ψηλά  δέντρα δεξιά κι αριστερά της σκηνής. Ο Χορός, δεκατρείς μαυροντυμένοι ‘’Πέρσες’’, με λευκά μαλλιά και πρόσωπα, κρατούν ένα ύφασμα που φωτίζεται και περιμένουν τα νέα από την Ελλάδα. Τρεις γυναίκες –οι μοναδικές- ντυμένες στα λευκά-  γράφουν με μαύρη μπογιά πάνω στην εξέδρα  λέξεις  όπως «Σούσα», «Μαρδόνιος» κ.α. . Εμφανίζεται η Άτοσσα, η μητέρα του Ξέρξη και γυναίκα του Δαρείου, που κι αυτή αγωνιά για την έκβαση της ναυμαχίας και την τύχη του γιου της. Όταν φτάνει ο εξαθλιωμένος αγγελιοφόρος, η καταστροφή μιας βάρβαρης αυτοκρατορίας της εποχής γίνεται γεγονός, οι γέροντες πενθούν, η βασίλισσα αγωνιά για το παιδί της. Σπαθιά καρφώνονται στη σκηνή κάθε φορά που ακούγεται το όνομα ενός νεκρού στρατηγού, ο πόνος φτάνει στον ουρανό, η έκπληξη της ήττας του ισχυρού από τον αδύναμο είναι σπαρακτική. «Πως»;

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Όλα θα εξελιχθούν  με μια λιτή γραμμή, χωρίς η υπερβολή να αδικεί τα σκηνοθετικά ευρήματα . Η εμφάνιση του Δαρείου, η άφιξη του κατακρεουργημένου  γυμνού Ξέρξη, ο οδυρμός και το ανάθεμα στον πόλεμο, την ήττα, τον επεκτατισμό, έφτασαν στην ψυχή των θεατών.

Η ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ: Μέσα από τους καπνούς, ο Δαρρείος-Φέρτης ανεβαίνει από τον κάτω κόσμο, μέσα στο χρυσό κοστούμι του νεκρού βασιλιά που φοράει ένας άντρας που τον αγκαλιάζει.

Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ. Η Νικαίτη Κοντούρη, εκτός από τη σωστή διανομή ρόλων,  πέτυχε να αναδείξει τον λόγο του Αισχύλου χωρίς την κατάχρηση εξωτερικών μέσων και την υπερβολή στην κίνηση των ηρώων. 

Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ο λόγος του Πάνου Μουλλά άμεσος, δυνατός,  καθηλωτικός. Μόνο μια παρατήρηση- απορία: Οι ίδιοι οι «Πέρσες» μπορούν να αυτοαποκαλούνται «βάρβαροι»;

ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ. Επιβεβαιώθηκε αυτό που κατά κόρον είχε γραφτεί για τον Άκη Σακελαρίου, στον ρόλο της Άτοσσας, ότι ήταν η ερμηνευτική έκπληξη αυτού του καλοκαιριού. Ένας λαμπρός ηθοποιός πέτυχε σε έναν γυναικείο ρόλο, χρησιμοποιώντας σωστά τη φωνή και την κίνηση του, κάτι που θύμιζε τεχνική του ιαπωνικού «Νο». Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος ήταν συγκλονιστικός αγγελιοφόρος, ο Φέρτης επιβλητικός Δαρρείος, ένας ηθοποιός που μόνο με την ακινησία και τον λόγο καθηλώνει τον θεατή, θυμίζοντάς μας μεγάλες ερμηνευτικές στιγμές του θεάτρου.    Ο νεώτερος Κολοβός άρπαξε την ευκαιρία του Ξέρξη για να δείξει το μεγάλο ταλέντο του. Οι τρεις κυρίες της παράστασης- Λαμπρινή Αγγελίδου, Μομώ Βλάχου και Κλειώ Δανάη Οθωναίου-  έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη, συνεπικουρώντας έναν αξιοθαύμαστο στιβαρό Χορό που στήριζε την παράσταση. Σπουδαίοι ηθοποιοί όλοι τους , που ήταν οι κρυφοί πρωταγωνιστές…

Η ΜΟΥΣΙΚΗ. Ξεκινάω από το «κλειδί¨ της παράστασης, την υπέροχη μουσική της Σοφίας Καμαγιάννη, «μετρ» της  χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών και μουσικών οργάνων, που «έντυσε» αρμονικά  και ανέδειξε τον λόγο. Ένας «έξτρα» ρόλος μέσα στην τραγωδία,  που κορύφωνε τη δραματικότητα. Η παρουσία του τσελίστα  Θοδ. Παπαδημητρίου στη σκηνή συμπλήρωνε αρμονικά την  ηχογράφηση.  

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ-ΦΩΤΙΣΜΟΙ. Πάτσας, Μετζικώφ και Παυλόπουλος, με την πολύχρονη δημιουργική  πείρα τους, συνέβαλαν στην επιτυχία της παράστασης. Εγγύηση για ένα σκηνοθέτη…

ΟΙ ΘΕΑΤΕΣ. Παρά την αργία του Δεκαπενταύγουστου και τον καύσωνα,  περισσότεροι από 5.500 θεατές χειροκρότησαν με ενθουσιασμό και θέρμη τους συντελεστές των «Περσών», καλώντας τους ξανά και ξανά στη σκηνή. Οι  «οικοδεσπότες» Γιάννης Βούρος , καλλιτεχνικός διευθυντής και Μένη Λυσσαρίδου, πρόεδρος του ΚΘΒΕ, μαζί με τον διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών  Γιώργο Λούκο, είχαν υποδεχτεί τον υπουργό Πολιτισμού Κ. Τασούλα και τον υφυπουργό Γιαν. Ανδριανό , που  ήρθαν για να δουν  την τελευταία παραγωγή  των φετινών «Επιδαυρίων» . Παρακολούθησα την παράσταση συντροφιά με τον σπουδαίο Έλληνα ποιητή Τίτο Πατρίκιο, που δεν έκρυψε   τον ενθουσιασμό του για το αποτέλεσμα. Ήταν εκεί πολλοί άνθρωποι της Τέχνης, όπως ο εικαστικός Διονύσης Φωτόπουλος, ο γλύπτης Κώστας Βαρώτσος, η σκηνοθέτης Λυδία Κονιόρδου, οι ηθοποιοί Κοραλία Καράντη, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Κατερίνα Διδασκάλου, Γιαν. Ροζάκης, Γ. Κυριακίδης,  ο παραγωγός Μάκης Μάτσας, οι  συνθέτες Δημ. Μαραμής και Κ. Βόμβολος κ.α.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΥΧΗ…  Αν δεν είδατε τους «Πέρσες», μην τους χάσετε. Η περιοδεία τους συνεχίζεται και η παράσταση θα σας αποζημιώσει…