Η τελεία των αποστάσεων στα σημεία και η πρόταση εγκατέλειψε την καλοκαιρία. Μοναδικότητα των διακεκομμένων διαστημάτων, ενώ στα συναισθήματα περιπλέκονται οι αισθήσεις όταν στο ξεφύλλισμα οι σκέψεις καταφεύγουν στην επαιτεία των λέξεων.

 
◆ Η τελεία των αποστάσεων στα σημεία και η πρόταση εγκατέλειψε την καλοκαιρία. Μοναδικότητα των διακεκομμένων διαστημάτων, ενώ στα συναισθήματα περιπλέκονται οι αισθήσεις όταν στο ξεφύλλισμα οι σκέψεις καταφεύγουν στην επαιτεία των λέξεων.
 
◆ Δικαιολόγημα στην πολυσύλλαβη εκφορά των λεξημάτων.
 
◆ Στους επιμανείς βοριάδες το παραμιλητό και στα κύματα η παλιλλογία φαντάζεται την εικόνα του παραμυθιού.
 
◆ Κάπως έτσι το δυσνόητον καταφεύγει στη γοητεία των κρυμμένων νοημάτων.
 
◆ Στις πολιτείες του κόσμου οι προσδιορισμένες ανάγκες καρφωμένες στην ομοιότητα επαναλαμβάνονται και οι άνθρωποι, κουρδισμένα κατασκευάσματα, φτιάχνουν την υπόθεση της ζωής τους, αγνοώντας το αποτέλεσμα.
 
◆ Ανακοινώσεις του νεκρού επιμυθίου και στην αντίπραξη συνωστισμένα τα μυστικά κλαίνε στο χαμόγελο την αδιαφορία.
 
◆ Και ο καιρός τρώει στα σωθικά τον ενεστώτα περιορίζοντας το ρήμα στο όνειρο.
 
◆ Στις θάλασσες η εγκατάλειψη των βημάτων αποτυπώνει την κίνηση. Ιχνογραφία του πρωινού με τον ήλιο κρυμμένο στο περίεργο σχήμα του βαρυόργητου νεφελώματος.
 
◆ Γκρίζο με τη σαφήνεια της απουσίας!
 
◆ Γλάροι και βάρκες, εντύπωση της ωραιότητας με τις χαίτες στα νερά, καλολογικά στοιχεία, ποιήματα του ανέμου στην κατεβασιά, με το προηγούμενο χάδι πάνω στην πέτρα να κουβαλά την πρόταση του επόμενου.
 
◆ Ηχοβολήματα της γεννήσεως στο πρώτο δάκρυ.
 
◆ Στην προκυμαία η καθημερινότητα στο γέλιο φροντίζει να συναρμόζεται ψευδολογώντας με την ηλιοφάνεια. Βιαστικές συντομογραφίες καθιερωμένου τύπου στα περπατήματα και στα νεύματα το χαμόγελο καλωσορίζει τις διαθέσεις της σιωπής.
 
◆ Περαστικά σημειώματα του Αυγούστου, όπως οι μέρες τρέχουν να συναντήσουν τις μεγάλες νύχτες.
 
◆ Επί του τέλους της αυταπάτης.
 
◆ Τα πάθη ανομολόγητα στην ακολουθία του φθινοπώρου. Σφραγισμένα φωνήεντα στην προδοσία της εκφωνήσεως. Και στο λιμάνι ένα λευκό κεντημένο, κρυμμένος ψίθυρος της αναπνοής, φέρνει τη νοσταλγία στα δάχτυλα.
 
◆ Στο διάλειμμα του επιλόγου!

Εντύπωση
 
Σημεία
 
Στην άκρη του λιμένος
 
Επιφώνημα
 
Στο κόσμημα
 
Εφαπτομένη της προκυμαίας
 
Η λεπτομέρεια
 
Απρόσμενη
 
Στα πλευρά
 
Σαν άστρο
 
Μέσα στη γαληνότητα
 
Της λαμπρότητας «από πού έρχεσαι» στον μονόλογο το πάφλασμα «δεν μιλάς» στο παραμιλητό
 
Αντιλαμπύρισμα
 
Κι ο ήχος
 
Λέξεις ακατέργαστες
 
Στην αλμύρα

Μυογράφημα
 
Με την ανάσα να γυροφέρνει. Και τη ματιά να ξεχνιέται στο πέλαγος.
 
Όταν το σύννεφο μαύριζε στο νερό την υπόθεση της βροχής.
 
Χάραμα. Ο ήλιος μασούλαγε το πρωινό. Αργά.
 
Όπως η φωνή διώχνει την οξεία όταν χαμηλώνει.
 
Στην άμμο. Θαμμένο. Με το γυαλί μουντζουρωμένο. Σημάδια της πέτρας όταν ψιθυρίζει.
 
Με το χέρι στην πρόταση. Στο χάδι. Στο ξεκαθάρισμα.
 
Κι η εικόνα. Τυλιγμένες λέξεις. Αρχαία γράμματα.
 
Χωρίς τελείες. Κεφαλαία σχήματα. Δίχως διαστήματα. Βιαστικά. Όπως να φεύγει η θάλασσα. Και το κύμα να γράφει.
 
Την κόλαση.
 
Στο χαρτί. Με την υγρασία να ποτίζει. Και στα
μάτια. Η σημασία.
 
Στο σώμα. Το σκίρτημα. Ανάγνωση. Φωνή.
 
Σκιές. Η μια μετά την άλλη. Τα πρόσωπα. Τα
μάτια. Αχνά.
 
Όπως η μουσική. Στο ξεκίνημα. Χαμηλά.
 
Το πέλαγος απέραντο.
 
Μια μολυβιά. Δυο φράσεις. Μια στιγμή.
 
Η κίνηση. Ιεροτελεστία. Μυστικό.
 
Δίπλα στα στοιχειά.
 
Παρομοίωση η ευλογία της προσευχής.
 
Και τα δάχτυλα να αφήνουν στην αγκαλιά του νερού.
 
Την απάντηση.
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.