search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 16:35
MENU CLOSE

Θέατρο: Ωραίο το φουστάνι σου, Βασίλη μου

19.07.2010 10:44
Θέατρο: Ωραίο το φουστάνι σου, Βασίλη μου  - Media

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος θα υποδυθεί τη Λυσιστράτη που ανεβάζει ο Γιάννης Κακλέας στην Επίδαυρο εστιάζοντας στον αιώνιο πόλεμο ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος θα υποδυθεί τη Λυσιστράτη που ανεβάζει ο Γιάννης Κακλέας στην Επίδαυρο εστιάζοντας στον αιώνιο πόλεμο ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα

Όταν το 411 π.Χ. παρουσιάζεται για πρώτη φορά η Λυσιστράτη, η Αθήνα περνάει τη μεγαλύτερη κρίση από την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου. Η τεταμένη κατάσταση που επικρατούσε στην εξωτερική πολιτική επιδεινώνεται μετά τη στρατιωτική ήττα των Αθηναίων στη Σικελία και οι ολιγαρχικοί επωφελούνται για να επιβάλουν μία συντηρητική μεταπολίτευση. Στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Γιάννης Κακλέας για το Εθνικό Θέατρο, η Λυσιστράτη, η διασημότερη ηρωίδα στον αριστοφανικό λόγο, πραγματεύεται το θέμα του πολέμου συνδυάζοντας τον πολιτικό προβληματισμό με τον έρωτα και τη σάτιρα. Με το σκεπτικό πως η ολέθρια κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πόλη βαραίνει αποκλειστικά τους άνδρες, ο Αριστοφάνης κάνει μια ακόμη προσπάθεια να πείσει τους συμπολίτες του για την ανάγκη μιας συνετής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Οι αποφάσεις της πόλης πρέπει να βασίζονται στη λογική, την αμοιβαιότητα και την κατανόηση, τομείς στους οποίους θεωρεί ότι οι γυναίκες τα καταφέρνουν καλύτερα. Μόνο που στην παράσταση που θα παρακολουθήσουμε στις 16 και 17 Ιουλίου στην Επίδαυρο, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος φορά το φουστάνι της επαναστάτριας Λυσιστράτης και άντρες ηθοποιοί υποδύονται τους γυναικείους ρόλους. «Αυτή είναι η καινοτομία της σκηνοθετικής πρότασης. Υπάρχει μια ανδρική ομάδα ηθοποιών που παίζει τις γυναίκες σε μια προσπάθεια εξερεύνησης της θηλυκότητας και του γυναικείου φύλλου. Γιατί εκεί βρίσκεται ο πόλεμος σε μεγάλο βαθμό, αυτό συμβολίζει και ο ποιητής· τον αέναο πόλεμο μεταξύ αρσενικού και θηλυκού που έχει σχέση με την ίδια τη φύση και τον άνθρωπο» εξηγεί ο Γιάννης Κακλέας. «Η γυναικεία παρουσία υπάρχει στην παράσταση -γιατί δεν υπάρχουν μόνον άντρες- ως η ενσάρκωση της επιθυμίας, της φαντασίωσης. Οι γυναίκες λειτουργούν σε δεύτερο, φαντασιωσικό, επίπεδο το οποίο κινεί μυστικά την παράσταση. Εμφανίζονται στα χορικά για να μας πουν μια άλλη ιστορία. Υπάρχουν δηλαδή οι άντρες που υποδύονται τις γυναίκες και βιώνουν μια εμπειρία και ταυτόχρονα υπάρχει η αλήθεια που είναι η γυναικεία φύση, η οποία βιώνει με τον τρόπο της την έλλειψη και την επιθυμία για τον έρωτα». Η προσέγγιση της γυναικείας ψυχολογίας μέσα από το ανδρικό σώμα είναι ένα εγχείρημα που μπορεί να έχει τη σοβαρή πλευρά του («έχει ενδιαφέρον να αποφασίσει ένα ανδρικό σώμα να επιχειρήσει ένα ταξίδι και στο σώμα αλλά και στην ψυχοσύνθεση της γυναίκας»), δεν παύει όμως να έχει και την αστεία, την γκροτέσκα πλευρά του. Μήπως αυτό είναι ένα ζητούμενο για να κερδίσει το γέλιο; «Το να παιχτεί η Λυσιστράτη από άντρα έχει ξαναγίνει και με επιτυχία. Άρα… Φυσικά και έχει πλάκα το όλον. Γίνεται επί σκηνής ένα μάθημα· πώς να είσαι γυναίκα και πώς να είσαι άντρας… Οι άντρες ντύνονται, σωματοποιούν, προσπαθούν να παίξουν μέσα από το παιχνίδι της γυναίκας για να κατανοήσουν και να μπουν βαθύτερα σε αυτό που λείπει, σε αυτό που νιώθουν ότι χάνουν, ότι πρέπει να συμπληρωθεί. Πρόκειται για μια τέτοια απόπειρα κατανόησης της θηλυκής πλευράς των πραγμάτων κι όχι μόνο της γυναίκας. Επίσης το έργο διαπερνάει μια ρήξη, ένας καυγάς και μια διάθεση συμφιλίωσης ενός σύγχρονου ερωτικού ζευγαριού, σημερινού, μέσα από το οποίο παρακολουθούμε και την πορεία της Λυσιστράτης. Έχουμε τέτοια παράβαση μέσα στο κείμενο». Πόσο το σήμερα συναντά τον αριστοφανικό λόγο; «Μία από τις ευκολίες που έχει κανείς ανεβάζοντας Αριστοφάνη είναι να τον μεταθέσει σε μια άλλη εποχή. Η δυσκολία και η ουσιαστική πρόκληση ή τουλάχιστον όπως εγώ ανακαλύπτω, είναι το πόσο μας αφορά σήμερα, πόσο σύγχρονος είναι σήμερα ο Αριστοφάνης». Η παράσταση έχει να κάνει με το «τώρα, με μια εποχή σημερινή, όπου αντιμετωπίζουμε το θέμα της σύγκρουσης του άντρα και της γυναίκας, του πολέμου, της παρακμής, της βίας, του εξοστρακισμού του ερωτισμού, κι όλα αυτά τα θέματα που ο ποιητής βάζει στο παιχνίδι. Αλλά χωρίς τίποτε το επικαιρικό. Δεν το έχει ανάγκη ο Αριστοφάνης». Η «Λυσιστράτη», καταλήγει ο Γιάννης Κακλέας, «είναι μια κωμωδία που θέλει το γέλιο, τη διασκέδαση, το χρώμα, το αστείο αλλά και από την άλλη θέλει και το βάθος. Γιατί το θέμα της είναι ο πόλεμος. Κι αυτό δεν είναι αστείο. Είναι πολύ σοβαρό».

* «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, από το «Εθνικό Θέατρο». Μετάφραση: Κ. Χ. Μύρης. Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας, Εύα Σαραγά. Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας. Σκηνικά: Μανώλης Παντελιδάκης. Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου. Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος. Χορογραφία: Κυριάκος Κοσμίδης. Πρωταγωνιστούν: Β. Χαραλαμπόπουλος, Γ. Χρυσοστόμου, Μ. Παπαδημητρίου, Λ. Μαλκότσης, Χρ. Χατζηπαναγιώτης, Θ. Πάνου, Στ. Μαυρίδης, Ελ. Κοκκίδου. Παραστάσεις: Επίδαυρος, 16 και 17 Ιουλίου.

Χαρά Αργυρίου

 

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 16:35