Παίρνουν πίσω κεφάλαια φοβούμενοι την κυβερνητική διαχείριση των επόμενων μηνών

Παίρνουν πίσω κεφάλαια φοβούμενοι την κυβερνητική διαχείριση των επόμενων μηνών

«Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες» λέει μια σοφή παροιμία και αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτήν την περίοδο με την πολιτική της κυβέρνησης στην οικονομία.

Ύστατη προσπάθεια της παρέας του Σαμαρά να «γυρίσει» τις πολιτικές εντυπώσεις με τις βιαστικές εξαγγελίες περί αποχώρησης του ΔΝΤ και έξοδο της Ελλάδας στις αγορές προκαλεί ήδη την «Τέλεια Καταιγίδα» σε χρηματιστήριο και αγορές που πέφτουν ολοένα και πιο κάτω. Και βέβαια, όπως έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει, οι αγορές δεν πέφτουν επειδή οι ξένοι πωλητές φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επειδή φοβούνται τη σημερινή κυβέρνηση.

Σαν κερασάκι στην τούρτα ήρθε τις τελευταίες ημέρες η έξοδος και των Αμερικανών επενδυτών που μας είχε «μοσχοπουλήσει» η κυβέρνηση, η οποία, όταν ολοκληρωθεί, θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την εικόνα.

Η εικόνα που διαμορφώνεται για το φθινόπωρο του 2014 μιλά από μόνη της.

Ο γενικός δείκτης του χρηματιστηρίου έχει υποχωρήσει 15% τον τελευταίο μήνα, 18% το τελευταίο τρίμηνο, ενώ στις αρχές της εβδομάδας το ψυχολογικό όριο των 1.000 μονάδων τέθηκε σε δοκιμασία. Κι όλα αυτά ενώ στις αρχές Σεπτεμβρίου κάποιοι αναλυτές έβλεπαν τις… 1.280 μονάδες!

Η κατρακύλα των τελευταίων ημερών οδήγησε πολύ πίσω μετοχές που πρωταγωνιστούσαν καθ’ όλη τη θερινή περίοδο. Έτσι, στον απολογισμό του τριμήνου (για τον δείκτη υψηλής κεφαλαιοποίησης πλην κρατικόχαρτων, για τα οποία μιλήσαμε την περασμένη εβδομάδα), η ΔΕΗ έχει υποχωρήσει 21%, η MIG 38%, τα ΕΛΠΕ 20%, η Intralot 24%, ο Ελλάκτωρ 22%, τα Jumbo 18%, τα Follie 12% και ο Τιτάν 16%.

Υπό σκληρή πίεση βρίσκονται και τα ομόλογα. Τον περασμένο μήνα το δεκαετές ομόλογο (των 2,97 δισ. ευρώ) υποχώρησε κατά 5,9%. Ειδικότερα, στις αρχές Σεπτεμβρίου το ομόλογο του Δημοσίου με λήξη τον Φεβρουάριο 2024 βρισκόταν στο 84,36% της ονομαστικής του αξίας (με απόδοση στη λήξη του στο 5,51%). Στο τέλος του μήνα το ίδιο ομόλογο βρισκόταν στο 79,40% της αξίας του, με την απόδοσή του να έχει ανέβει στο 6,32%. Την ίδια ώρα, το ομόλογο με λήξη τον Φεβρουάριο του 2036 σκαρφάλωνε σε απόδοση στο 7,1%.

Αντίστοιχη συμπεριφορά παρουσιάζουν όμως και τα ομόλογα που εκδόθηκαν από το ελληνικό Δημόσιο τον περασμένο Απρίλιο και Ιούλιο.

Στο περιβάλλον αυτό δεν μπορούμε όμως να μην παρατηρήσουμε την εξαιρετική συμπεριφορά δύο μετοχών που αντέχουν στις πιέσεις (του ΟΤΕ και του Μυτιληναίου με απώλειες μόλις 6%) όπως και του τίτλου της Eurobank Properties που είχε σχεδόν μηδενικές απώλειες το ίδιο διάστημα. Το κοινό μυστικό και για τις τρεις, η υψηλή εμπιστοσύνη Ελλήνων και ξένων μετόχων για τη μελλοντική πορεία των επιχειρήσεων.

Για όλους τους άλλους είναι αυτονόητο το ερώτημα «τις πταίει». Και βέβαια, για τους περισσότερους δεν φταίνε τα αποτελέσματα, οι πωλήσεις ή το κακό μάνατζμεντ, αλλά τα παιχνιδάκια της κυβέρνησης Σαμαρά.

Επικίνδυνα παιχνίδια

Όσοι διατηρούν επαφές με μεγάλα χρηματιστηριακά γραφεία ή επενδυτικές εταιρείες γνωρίζουν ότι την περασμένη εβδομάδα τα τηλέφωνα είχαν ανάψει και οι τηλεδιασκέψεις έδιναν και έπαιρναν. Σε γενικές γραμμές, οι ξένοι, οι οποίοι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ελέγχουν το 70% της συναλλακτικής δραστηριότητας του χρηματιστηρίου, είναι ανήσυχοι για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Και βέβαια, όχι (όπως έχουμε εξηγήσει εδώ και δύο εβδομάδες) για το ενδεχόμενο έλευσης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για τις πιθανές επιπτώσεις των τελευταίων επιλογών της κυβέρνησης. Και συγκεκριμένα:

1 Η επιλογή της κυβέρνησης να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή θεωρείται από τους επενδυτές όχι ένα πολιτικό ανάχωμα για την πίεση προς τις πρόωρες εκλογές, αλλά μία επίδειξη πανικού, η οποία από τους ξένους τουλάχιστον εκλαμβάνεται ως ιδιαίτερα αρνητική για τη σταθερότητα του πολιτικού κλίματος. Οι ξένοι δηλαδή βλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν διστάζει να πολώσει το κλίμα, κάτι που βέβαια είναι επενδυτικά… αντενδεικτέο.

2 Οι ξένοι δεν βλέπουν με καλό μάτι την αποχώρηση του ΔΝΤ από το τρίο των δανειστών της Ελλάδας διότι θεωρούν ότι έτσι θα απουσιάσει ο «σκληρός πόλος» της τρόικας και ο μόνος που κατά τους ίδιους εγγυάται ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει την προσπάθεια να νοικοκυρέψει τα δημοσιονομικά της. Έτσι, άλλη μία πολιτική φωτοβολίδα έχει τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα…

3 Τους ξένους ανησύχησε επίσης η (κατά την κυβέρνηση επικείμενη) έξοδος από το μνημόνιο. Θεωρούν ότι πρόκειται για άλλο ένα πολιτικό πυροτέχνημα, που θα χαλαρώσει τις μεταρρυθμίσεις και θα αυξήσει τα ρίσκα για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας.

4 Και, τέλος, οι ξένοι διαχειριστές προβληματίζονται από τις οριακές σχέσεις της κυβέρνησης με την τρόικα και την πορεία των διαπραγματεύσεων για την διευθέτηση του δημοσίου χρέους.

Αντίθετα, οι ξένοι δεν προβληματίζονται κυρίως από το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, αλλά περισσότερο από το ενδεχόμενο της ακυβερνησίας που μπορεί να προκαλέσει μια τυχόν αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης. Με δυο λόγια, αυτό το οποίο προσπαθούν να φωνάξουν οι επενδυτές, που το τελευταίο διάστημα έχουν στηρίξει την πορεία της οικονομίας της χώρας, είναι: Ναι στη σταθερότητα, όχι στους πειραματισμούς.

Δεν είναι τυχαίο πως οι σοβαρότεροι από τους αναλυτές που τροφοδοτούν (με πληροφόρηση υψηλού επιπέδου) τα γραφεία των επενδυτικών οίκων έχουν αντιληφθεί και καταγράφουν στις εκθέσεις τους πως ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει αποδυναμωθεί αισθητά και εκφράζουν φόβους πως δεν θα διστάσει να πολώσει το κλίμα στα άκρα για να διασωθεί…

Παράγων αστάθειας

Η διαπίστωση αυτή, μαζί με τη συνεκτίμηση ότι χρησιμοποιούνται οικονομικά μέσα (η σχέση με το ΔΝΤ ή η έξοδος από το μνημόνιο) ως πολιτικά όπλα, ήταν αυτό που φόβισε περισσότερο τους ξένους και πυροδότησε το τελευταίο κύμα πωλήσεων στο χρηματιστήριο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, τόσο οι εντολές πώλησης σε ισχυρούς τίτλους μετοχών όσο και η συμπεριφορά των ομολόγων είναι απόδειξη του ότι οι ξένοι έχουν αρχίσει να παίρνουν πίσω τα κεφάλαιά τους από την Ελλάδα, φοβούμενοι την πολιτική διαχείριση των επόμενων μηνών από την κυβέρνηση Σαμαρά.

Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ότι το τρίτο τρίμηνο του 2014 δεν επενδύθηκαν στην Ελλάδα ούτε καν 500 εκατ. ευρώ, όταν την περίοδο Ιανουαρίου – Ιουνίου πραγματοποιήθηκαν επιχειρηματικές συμφωνίες που έφεραν στη χώρα κεφάλαια άνω των 12 δισ. ευρώ από το εξωτερικό. Ανάμεσά τους οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τεσσάρων συστημικών τραπεζών (2,5 δισ. για την Εθνική, 1,2 δισ. για την Alpha, 1,75 δισ. για την Πειραιώς και 2,864 δισ. για την Eurobank), όπως και τα ομολογιακά δάνεια της ΔΕΗ (700 εκατ.), της Intralot (450), της Coca Cola, των ΕΛΠΕ, του Τιτάνα, του ΟΤΕ κ.λπ., που έφεραν συνολικά 6 δισ. ευρώ.

Αντίθετα, το τρίτο τρίμηνο η μόνο αξιόλογη επένδυση ήταν τα 40 εκατ. ευρώ που έριξε η EMMA Capital, ιδιοκτήτρια του ΟΠΑΠ, για την ανάληψη του ιπποδρομιακού Στοιχήματος. Και έτερον ουδέν, που λένε.

Στην οδό της σταδιακής φυγής των κεφαλαίων σήμερα πρωτοστατούν τα αμερικανικά funds, τα οποία όλη την προηγούμενη περίοδο όχι μόνο είχαν ρίξει το περισσότερο χρήμα, αλλά και έδειχναν επενδυτική σταθερότητα σε όλη τη θερινή περίοδο. Το περίεργο είναι ότι η φυγή αυτή έρχεται σε μια περίοδο που οι εκθέσεις των κρατικών υπηρεσιών των ΗΠΑ μιλούν για μια εξαιρετική σχέση με την Ελλάδα, τόσο σε διπλωματικό όσο και σε ενεργειακό επίπεδο, ενώ εξαίρουν και τη στάση της Αθήνας στην κρίση της Ουκρανίας.

Προφανώς λοιπόν είναι άλλα πράγματα που φοβούνται οι Αμερικανοί επενδυτές. Ή απλώς βλέπουν ότι με τα κολπάκια της κυβέρνησης δεν θα υπάρχουν βραχυπρόθεσμα κέρδη. Άλλωστε όλη η χαοτική εικόνα που προκαλούν το τελευταίο διάστημα οι κινήσεις των στελεχών του Σαμαρά έχει στοιχίσει στους περισσότερους όλα τα κέρδη της μετεκλογικής περιόδου…

Να σημειώσουμε εδώ πως οι αμερικανικές κρατικές υπηρεσίες προβλέπουν εκλογές μέχρι την επόμενη άνοιξη λόγω του Προέδρου, με πιθανότερο νικητή τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, παρ’ ότι συνεκτιμούν το ενδεχόμενο κυβερνητικής αστάθειας, δεν θεωρούν ότι είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο είναι η ανεργία ή ο φόβος για ένταση της κοινωνικής αναταραχής αν προχωρήσουν οι υποθέσεις των ελεύθερων πλειστηριασμών.

Οι Αμερικανοί επενδυτές φοβούνται βέβαια και την υποχώρηση του ευρώ, που συνεχίζει να κατρακυλά έναντι του αμερικανικού νομίσματος – μια κατρακύλα που εκτιμάται ότι έχει… μέλλον. Και βλέποντας την ελληνική οικονομία να πελαγοδρομεί προτιμούν να φύγουν έχοντας κατοχυρώσει κάποια κέρδη.

Ευρωπαίοι και Ασιάτες

Οι πληροφορίες από τις χρηματιστηριακές, πάντως, αναφέρουν ότι πωλητές τις ημέρες αυτές είναι και Ευρωπαίοι θεσμικοί, όπως και μεγάλα ασιατικά funds. Κάτι που εξελικτικά παρασύρει και τους λιγοστούς Έλληνες. Όλα αυτά φυσικά διαμορφώνουν ένα μεγάλο κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης, το οποίο άλλωστε αντανακλά και την πραγματικότητα…

Αντίστοιχα, οι πιέσεις στα ελληνικά ομόλογα αποδίδονται επίσης στις πωλήσεις από funds που εκτιμούν ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης προκαλούν αστάθεια για το επόμενο διάστημα, ενώ, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αποχώρηση του ΔΝΤ, φοβούνται για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Στην κακή συγκυρία βρέθηκε να πουλάει και η περιβόητη PIMCO (άγνωστο εάν οι πωλήσεις της οφείλονται στη φυγή του αφεντικού της Μπιλ Γκρος ή στις εκτιμήσεις για τα ελληνικά πράγματα ή και στα δύο). Το κακό όμως είναι ότι βλέποντας την PIMCO υπήρξαν και άλλα ξένα funds που πούλησαν ελληνικά ομόλογα.

Σε αυτό το σημείο εντοπίζεται και ένα κρίσιμο ποιοτικό χαρακτηριστικό της φυγής των ξένων. Η αποχώρηση κεφαλαίων δεν προέρχεται από κερδοσκοπικά κεφάλαια (hedge funds), που δημιουργούσαν κλίμα στην αγορά παίζοντας για μερικές ημέρες, αλλά από σημαντικούς οίκους που είχαν μπει μακροπρόθεσμα στην ελληνική αγορά.

Οι παρατηρητικοί είχαν σημειώσει ότι από την αρχή του 2014 το χρηματιστήριο είχε κάνει τρεις μεγάλες ανόδους και τρεις πτώσεις αντίστοιχα, που αποδόθηκαν σε κινήσεις κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Όμως αυτό που συμβαίνει αυτές τις ημέρες δεν είναι κάτι αντίστοιχο. Η αποχώρηση κεφαλαίων από σοβαρούς οίκους αντανακλά την έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση για τα μελλούμενα και δείχνει ότι η επικείμενη πολιτική αλλαγή δημιουργεί από τώρα το βάρος της αποκατάστασης του οικονομικού κλίματος…