Τα ρεπορτάζ των ημερών χωρίς να το καταλαβαίνουν λένε την αλήθεια, κόντρα στην εικονική πραγματικότητα της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία τα δύσκολα είναι πίσω μας: «Στέγνωσε η αγορά» φωνάζουν οι τίτλοι στα δελτία των 8, εννοώντας τις ελλείψεις στα καύσιμα από την απεργία των βυτιοφορέων και τις αντιδράσεις των βενζινοπωλών.

Τα ρεπορτάζ των ημερών χωρίς να το καταλαβαίνουν λένε την αλήθεια, κόντρα στην εικονική πραγματικότητα της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία τα δύσκολα είναι πίσω μας: «Στέγνωσε η αγορά» φωνάζουν οι τίτλοι στα δελτία των 8, εννοώντας τις ελλείψεις στα καύσιμα από την απεργία των βυτιοφορέων και τις αντιδράσεις των βενζινοπωλών.

Αυτό το «στέγνωμα», όμως, άλλους συνειρμούς προκαλεί στον μέσο τηλεθεατή, ο οποίος άνεργος, υποαπασχολούμενος, υπό την απειλή απόλυσης ή μείωσης μισθού ή σύνταξης ή αναμένοντας δεδουλευμένα το ζει εδώ και μήνες από πρώτο χέρι. Στη μέση του καλοκαιριού άλλωστε ολοένα και περισσότεροι είναι εκείνοι που δεν μπορούν να οργανώσουν έστω μια μικρή θερινή απόδραση από τη βίαιη πραγματικότητα της εποχής ΔΝΤ όπου η υποτίμηση της οικονομίας, της εργασίας και κάθε είδους περιουσιακών αξιών προχωρεί με γρήγορους ρυθμούς μέρα με τη μέρα.

Όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που νιώθουν τον ανελέητο (οικονομικό και ψυχολογικό) εγκλωβισμό που προκαλεί η ομηρεία της χώρας από τους πιστωτές της. Κι ενώ μέσα στο λιοπύρι του αθηναϊκού καύσωνα προχωρά η πιο ανήκουστη για σύγχρονο κράτος κατεδάφιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων και οργανώνεται ολοκληρωτικό ξεπούλημα, η κυβέρνηση και τα υστερικά παπαγαλάκια της επιτίθενται σε κάθε αντίδραση και απεργία, προστάζοντας τους πάντες να σωφρονιστούν γιατί τα μέτρα τα ζητάει η τρόικα, λες και της αναγνώρισε κανείς δικαιοδοσία.

Οι ίδιοι που επέλεξαν την τουριστική περίοδο για να προχωρήσει η λεηλασία είναι εκείνοι που βαφτίζουν «συντεχνία» όποιον αντιδρά (πατώντας σε υπαρκτά και ανύπαρκτα συντεχνιακά συμφέροντα) και του προσάπτουν την κατηγορία ότι ζημιώνει τον τουρισμό και τη χώρα ολόκληρη. Κι ενώ βουλιάζουν τους πολίτες αυτής της χώρας στη φτώχεια – μέγιστο δείκτη ανελευθερίας όπου γης –, χύνουν ποτάμι τα δάκρυα για τους άμοιρους τουρίστες που ταλαιπωρούνται στα λιμάνια και τα αεροδρόμια…