Βγήκε στη σκηνή μια άλλη εκδοχή για τη χώρα της κρίσης από την ομάδα «Οι όπερες των ζητιάνων»

Βγήκε στη σκηνή μια άλλη εκδοχή για τη χώρα της κρίσης από την ομάδα «Οι όπερες των ζητιάνων»

Όλα άρχισαν το 2013, όταν η Ελλάδα «έκλεισε» ως χώρα – επιχείρηση. Αυτή η «ανώνυμη Εταιρεία του χάους» επανέρχεται στην αγορά με νέο «brand name» αποκηρύσσοντας το «ένδοξο παρελθόν» της!

«Καρναβαλικό οπερατικό όργιο» χαρακτηρίζουν το έργο τους ο Χαράλαμπος Γωγιός και η ομάδα «Οι όπερες των ζητιάνων». Η παράξενη και πρωτοποριακή αυτή παράσταση, σε ποίηση της Μαρίας Τοπάλη και του Δημ. Δημόπουλου, που ενθουσίασε τους θεατές στα 48α Δημήτρια της Θεσσαλονίκης και στην 4η Μπιενάλε της Αθήνας, παρουσιάζεται από τη Παρασκευή, και μόνο για έξι παραστάσεις, στο Θέατρο Τέχνης.

Πρόκειται για ένα λαϊκίστικο ορατόριο για την άνοδο και την πτώση του έθνους. Η «άσωτη Ελλάδα» του παρελθόντος που αφέθηκε στις οάσεις της ελεύθερης αγοράς και της κερδοσκοπίας θα καταρρεύσει. Η οικονομία πλέον έχει εφεύρει μεθόδους ανάκαμψης: η έκδοση των έξι «αποπληθωριστικών» χαρτονομισμάτων χαιρετίζεται ως μια σωτήρια και ευφυής καινοτομία. Σαν ιντερμέδιο παρεμβάλλεται η θλιβερή ιστορία ενός μικροαστικού ζευγαριού «παλιοΕλλήνων», που έζησαν και έδρασαν στην «παλιοΕλλάδα», των οποίων θα παρακολουθήσουμε την οικονομική άνοδο και πτώση. Θα ακολουθήσει επιτάφιος θρήνος, με μια ατελείωτη λίστα θυτών και θυμάτων εκείνης της αποφράδας εποχής. Το τέλος επιφυλάσσει μια έκπληξη: την ανατολή μιας τρομακτικής νέας ημέρας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Χρησιμοποιώντας τη συνταγή μιας εθνικής σχολικής εορτής – κάτι σαν 25η Μαρτίου ας πούμε – σε μετωπική διάταξη όσων συμμετέχουν και ένα απλό αφηγηματικό στυλ, «Οι όπερες των ζητιάνων» επιχειρούν ένα καυστικό σαρκαστικό σχόλιο, για να υπογραμμίσουν το μίζερο σήμερα που το καλλωπίζουμε με όρους γραφικού marketing.

«Οι όπερες των ζητιάνων» ιδρύθηκαν στην Αθήνα το 2002 από τον συνθέτη Χαράλαμπο Γωγιό, τον σκηνογράφο Κωνσταντίνο Ζαμάνη και την υπεύθυνη παραγωγής Γαβριέλλα Τριανταφύλλη με σκοπό την παραγωγή παραστάσεων όπερας και μουσικού θεάτρου χαμηλού κόστους και σύγχρονης αισθητικής. Όπως διακηρύσσουν τα μέλη τους, επιζητούν να απαλλάξουν την όπερα από το υπερβολικό κόστος και την τυπικότητα, χρησιμοποιώντας με εφευρετικότητα τα ευέλικτα «υλικά» της και αποκαλύπτοντας έτσι μια ουσιαστική εκδοχή της. Από το 2005 η ομάδα έχει παρουσιάσει 18 παραγωγές μουσικού θεάτρου, που εκτείνονται από σύγχρονες αναγνώσεις κλασικών έργων του ρεπερτορίου μέχρι πρώτες εκτελέσεις νέων έργων, και από το πειραματικό μουσικό θέατρο μέχρι την ελληνική οπερέτα και το μιούζικαλ. Το μοντέλο παραγωγής ποικίλλει ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε σχεδίου, έχοντας κυμανθεί από «ορθόδοξες» παραστάσεις με θεσμική υποστήριξη (σε συνεργασία με φορείς όπως το Φεστιβάλ Αθηνών, το Φεστιβάλ Δημητρίων, η Ορχήστρα των Χρωμάτων και το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) ώς «αιρετικά» underground δρώμενα σε συνεργασία με φορείς όπως το State of Sabotage και η Μπιενάλε της Αθήνας σε χώρους όπως το BIOS, η KnotGallery, το Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, το παλιό Χρηματιστήριο Αθηνών και η κατάληψη του θεάτρου «Εμπρός». Δίνοντας μεγάλη σημασία στο ιδανικό της συσπείρωσης των υγιών δυνάμεων, η εταιρεία «Οι όπερες των ζητιάνων» έχει συνεργαστεί με διάφορους μουσικούς και θεατρικούς οργανισμούς ανάλογης ιδεολογίας και βεληνεκούς, όπως η NeuköllnerOper, το dissonArtensemble, το ARTéfactsensemble, το σύνολο LatinitasNostra, η ομάδα vasistas κ.ά. Έχει, τέλος, συμμετάσχει σε δύο πλήρεις ηχογραφήσεις μουσικοθεατρικών έργων, της όπερας – παρωδίας του Χαράλαμπου Γωγιού «Η Κοκκινοσκουφίτσα και ο (καλός) λύκος» (κυκλοφορεί σε CD από την Ορχήστρα των Χρωμάτων) και του μιούζικαλ του Νίκου Κυπουργού «Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει».

«Οι όπερες των ζητιάνων» δεν διαθέτουν μόνιμη στέγη ούτε σταθερή πηγή χρηματοδότησης. Έχουν επιχορηγηθεί δύο φορές από το υπουργείο Πολιτισμού, για τις καλλιτεχνικές περιόδους 2009-2010 και 2011-2012.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός, Ρίχαρντ Βάγκνερ. Στίχοι: Μαρία Τοπάλη, Δημήτρης Δημόπουλος. Κείμενα: Αλέξανδρος Ευκλείδης, Χαράλαμπος Γωγιός. Δραματουργική συνεργασία: Κατερίνα Κωνσταντινάκου, Παναγιώτα Κωνσταντινάκου. Μουσική διεύθυνση, πλήκτρα, μελόντικα: Χαράλαμπος Γωγιός. Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης. Επιμέλεια χώρου – κοστουμιών: Κωνσταντίνος Ζαμάνης. Σχεδιασμός φωτισμών: Μελίνα Μάσχα. Εμφανίζονται οι μουσικοί: Λυδία Ζερβάνου (υψίφωνος, βιολοντσέλο), Ιωάννα Φόρτη (μεσόφωνος, μπαγλαμάς), Χρήστος Κεχρής (τενόρος, κιθάρα). Ηχογραφημένα τραγούδια: Φωνές: Αλέξανδρος Ευκλείδης, Φωτεινή Κωστοπούλου, Ιωάννα Φόρτη. Βαγγέλης Μαχαίρας: μπουζούκι, μπαγλαμάς, κιθάρα, μπάσο. Παίζουν: Αλέξανδρος Ευκλείδης, Λίνα Καλπαζίδου, Στέλιος Πιφέας. Ο Χορός της Μεσαίας Τάξης: Καλλιόπη Βασιλείου, Ξένια Γαργάλη, Κατερίνα Γεωργούση, Δημήτρης Γκογκόσης, Μικαέλα Δανά, Μαρία Ελευθεριάδη, Κατερίνα Θεοδοσίου, Καλλιόπη Κυριακού, Άννα Μαθιουδάκη, Πασχάλης Μηλιορέλλης, Λουκάς Πανουργιάς

INFO Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, Φρυνίχου 14, Πλάκα, 17, 18, 19, 20, 21 & 22 Οκτωβρίου .  Ώρα έναρξης: 9.15 μ.μ., διάρκεια 80’, εισιτήρια: 210-3222464, 210-3236732, www.theatro-technis.gr/eisitiria/