Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το τελευταίο διάστημα, ακόμη και στη συζήτηση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, να «έπαιξε» το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ως ισχυρό χαρτί για την ενίσχυση της δυναμικής του…

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το τελευταίο διάστημα, ακόμη και στη συζήτηση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, να «έπαιξε» το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ως ισχυρό χαρτί για την ενίσχυση της δυναμικής του, ωστόσο συμπληρωματικά σε αυτό επιλέγει την τακτική της πόλωσης με την κυβέρνηση και της διαμόρφωσης ισχυρών διλημμάτων γύρω από το ζήτημα της προεδρικής εκλογής, που απευθύνονται κυρίως στους βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των ανεξάρτητων βουλευτών.

Η ψήφος εμπιστοσύνης κατέγραψε την αδυναμία της κυβέρνησης να αποκομίσει κέρδη πέρα από το «μάντρωμα» των δικών της βουλευτών. Με άλλα λόγια, κατέγραψε την αποτυχία της να δημιουργήσει την αίσθηση ότι μπορεί να προσεγγίσει την αριθμητική της προεδροεκλογής (180) και να εκπέμψει το σήμα – προς τα έξω και προς τα μέσα – ότι είναι σε θέση να ανακτήσει τις δυνάμεις της και να παρατείνει το βίο της.

Ωστόσο, δηλώσεις βουλευτών ότι η στάση τους στην ψήφο εμπιστοσύνης δεν συνδέεται με τη στάση που θα κρατήσουν στις ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ή ελιγμοί, όπως η πρόταση για «κυβέρνηση ειδικού σκοπού», έδωσαν στο ηγετικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ το έναυσμα να εντείνει την πολιτική πίεση προς την πλευρά τους ταυτίζοντας την ψήφο για την εκλογή ΠτΔ με ψήφο στην κυβέρνηση και τη μνημονιακή πολιτική.

Δύο άξονες

Το σφυροκόπημα του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση στην ψήφο εμπιστοσύνης και γενικότερα κινείται σε δύο άξονες που συμπυκνώνουν την επιχειρηματολογία του κατά το τελευταίο διάστημα:

◆ Αφενός παρουσιάζει την εικόνα μιας κυβέρνησης αποσταθεροποιημένης, η οποία, τόσο λόγω απώλειας της κοινωνικής στήριξης όσο και λόγω εσωτερικής αμφισβήτησης, δεν νομιμοποιείται πολιτικά να χειριστεί τα κρίσιμα ζητήματα της χώρας, με πρώτο το κομβικό ζήτημα του χρέους, για το οποίο άλλωστε η κυβέρνηση δείχνει να συμπλέει με τις επιθυμίες της Μέρκελ δηλώνοντας ότι αυτό είναι βιώσιμο.

◆ Αφετέρου την παρουσίασε ως μια κυβέρνηση που, αποσταθεροποιημένη αλλά γαντζωμένη στην εξουσία, καταφεύγει σε παρασκηνιακές μεθοδεύσεις προκειμένου να εκβιάσει την εκλογή Προέδρου και να παρατείνει έτσι τεχνητά τον βίο της. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δεν έχει παρά ένα τετράμηνο ζωής, οπότε η μη προσφυγή στις κάλπες ισοδυναμεί με εγκλωβισμό της χώρας σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και συντήρηση του κλίματος πολιτικής αστάθειας που βλάπτει τα συμφέροντα της χώρας.

Παράλληλα, η Κουμουνδούρου επιχειρεί μια συνολική αποδόμηση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού στο ηθικό πεδίο βάζοντας στο επίκεντρο τα ζητήματα της διαπλοκής και της διαφθοράς, της αδιαφάνειας, των παραθεσμικών πολιτικών πρακτικών εις βάρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ.λπ., όπως καταδεικνύουν οι δηλώσεις των τελευταίων ημερών:

Παραδείγματος χάριν, η αναφορά του Γιάννη Δραγασάκη στη «διαχρονική λειτουργία του συστήματος», όπου διάφοροι «ισχυροί» μπορούν να ακυρώσουν έναν νόμο μ’ ένα τηλεφώνημα στον πρωθυπουργό, η δήλωση Τσίπρα για πρακτικές που παραπέμπουν στο ’65, ο Σκουρλέτης που αναφέρθηκε ανοιχτά σε υπόνοιες για χρηματισμό βουλευτών και ο Νίκος Βούτσης που έβαλε ζήτημα δανεισμού της Ν.Δ. χωρίς να εξυπηρετεί τα χρέη της.

Τελική ευθεία

Μέσα σε αυτό το κλίμα προετοιμάζεται η επικείμενη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το Σαββατοκύριακο, όπου θα γίνει απολογισμός του διαστήματος από τις ευρωεκλογές έως σήμερα και προγραμματισμός του επόμενου κρίσιμου διαστήματος, που δείχνει να αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ την τελική ευθεία προς την κυβερνητική εξουσία.

Όσον αφορά τον σχεδιασμό του επόμενου διαστήματος η εισήγηση της πλειοψηφίας, σύμφωνα με πληροφορίες, επικεντρώνει:

◆ Στις περιφερειακές συνδιασκέψεις, όπου θα προβληθεί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά θα επιδιωχθεί και η ζύμωση με τις τοπικές κοινωνίες προκειμένου να αναδειχθούν και τα τοπικά ζητήματα.

◆ Στην ολοκλήρωση της επεξεργασίας του προγράμματος, ώστε δίπλα στις εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης, που αφορούν τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, να παρουσιαστεί ένα εκλογικό πρόγραμμα με ορίζοντα τετραετίας, που θα περιλαμβάνει τα ζητήματα της παραγωγικής και θεσμικής ανασυγκρότησης, του κράτους κ.λπ.

Ωστόσο, αναμένεται να τεθεί και το ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών – ενώ ανεπισήμως σε κλειστές συσκέψεις έχει ανοίξει και η συζήτηση για τη φυσιογνωμία των ψηφοδελτίων.

Εκ των πραγμάτων το ζήτημα των συμμαχιών τίθεται υπό την πίεση της προτεραιότητας που δίνει η ηγεσία στο ζήτημα της αποτροπής της προεδρικής εκλογής ώστε να προκληθούν εκλογές. Είναι χαρακτηριστική ως προς αυτό η δήλωση – προειδοποίηση του Νίκου Παππά πως «όποιος ψηφίσει ΠτΔ κόβει τις γέφυρες με τον ΣΥΡΙΖΑ», η οποία ερμηνεύτηκε ως ευρύ άνοιγμα των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ στους βουλευτές άλλων πολιτικών χώρων που δεν θα ψηφίσουν Πρόεδρο.

Παράλληλα, κλίμα συνεργασίας αναδίδει, σύμφωνα με ορισμένους, η συνάντηση Τσίπρα με τον Πάνο Καμμένο, αν και κατ’ άλλους αυτή δεν είναι απαραίτητο να παραπέμπει σε προεκλογική ή κυβερνητική συνεργασία.

Στο εσωτερικό του κόμματος, πάντως, πολλοί είναι εκείνοι που δεν συμφωνούν με αυτήν την οπτική, τόσο από την πλευρά της μειοψηφίας όσο και από την πλευρά της ομάδας των 53, η οποία δηλώνει παρούσα και διαψεύδει πληροφορίες ότι έχει επανενωθεί με την πλειοψηφία – έως την έναρξη της Κ.Ε. θα ζυγίσει το ενδεχόμενο, ανάλογα και με τις εισηγήσεις της πλειοψηφίας, για το αν θα κατεβάσει τροπολογίες στα ζητήματα των συμμαχιών.

Η μειοψηφία φέρεται διατεθειμένη να θίξει τα ζητήματα των συμμαχιών και της συγκρότησης των ψηφοδελτίων χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι «δεν βοηθάει εκλογικά το κόμμα να γίνουν τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ πλυντήριο» πολιτικών προσώπων πολιτικώς εκτεθειμένων για την πρότερη στήριξή τους στα μνημόνια.

◆ Η μειοψηφία της Αριστερής Πλατφόρμας δηλώνει αντίθετη στην προεκλογική σύναψη συμμαχιών, πόσω μάλλον στην ένταξη στα ψηφοδέλτια είτε προσώπων που στήριξαν τη μνημονιακή συγκυβέρνηση «χωρίς σήμερα να βγάζουν πολιτικά συμπεράσματα», δηλαδή χωρίς αυτοκριτική και παραδοχή ότι έκαναν λάθος, είτε προσώπων που εκλέχτηκαν το 2012 με τα ψηφοδέλτια του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ.

Η μειοψηφία υποστηρίζει ότι το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ, είτε αυτό αφορά συμμαχίες είτε ψηφοδέλτια είτε τις κομματικές οργανώσεις, πρέπει να γίνεται προς την κοινωνία και προς έναν κόσμο που δείχνει τη διάθεση να προσφέρει, και όχι προς παράγοντες του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος που επιδιώκουν την επανεκλογή τους μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Κριτική διάθεση φαίνεται να υπάρχει και για το θέμα της πόλωσης των τελευταίων ημερών, καθώς διατυπώνονται απόψεις ότι αυτή δεν βοηθάει όσο δεν αφορά τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας.