Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Καθώς πλησίαζαν οι στρατοί, φάνηκαν καθαρά ο Δαρείος και οι γύρω του άνδρες, οι μηλοφόροι Πέρσες, οι Ινδοί, οι Αλβανοί, οι «μετοικισμένοι» Κάρες και οι Μάρδοι τοξότες, που είχαν παραταχτεί απέναντι από τον Αλέξανδρο και τη βασιλική ίλη.
Καθώς πλησίαζαν οι στρατοί, φάνηκαν καθαρά ο Δαρείος και οι γύρω του άνδρες, οι μηλοφόροι Πέρσες, οι Ινδοί, οι Αλβανοί, οι «μετοικισμένοι» Κάρες και οι Μάρδοι τοξότες, που είχαν παραταχτεί απέναντι από τον Αλέξανδρο και τη βασιλική ίλη. Ο Αλέξανδρος οδηγούσε το στρατό μάλλον προς τα δεξιά του, κι οι Πέρσες κινήθηκαν ανάλογα, οπότε το αριστερό τους εκτεινόταν τώρα πολύ πιο πέρα από τους Μακεδόνες. Ήδη οι Σκύθες ιππείς, που κινήθηκαν παράλληλα προς τους Μακεδόνες, ήρθαν σ’ επαφή με τους άνδρες που είχαν τοποθετηθεί μπροστά από το κυρίως σώμα του στρατού του Αλέξανδρου· αυτός όμως εξακολούθησε να προχωρεί προς τα δεξιά και κόντευε να βγει από τον χώρο που είχαν ισοπεδώσει οι Πέρσες. Τότε ο Δαρείος, επειδή φοβήθηκε μήπως οι Μακεδόνες προχωρήσουν στο ανώμαλο έδαφος, οπότε θα αχρηστεύονταν τα άρματά του, πρόσταξε τους ιππείς που είχαν παραταχτεί μπροστά στο αριστερό του κέρας να κυκλώσουν το δεξιό των Μακεδόνων που το οδηγούσε ο Αλέξανδρος, για να μην μπορούν οι Μακεδόνες να επεκτείνουν κι άλλο την πτέρυγά τους. Μόλις έγινε αυτό, ο Αλέξανδρος πρόσταξε να τους επιτεθούν οι μισθοφόροι ιππείς, που είχαν αρχηγό τον Μενίδα. Αμέσως οι Σκύθες ιππείς και οι Βάκτριοι, που ήταν μαζί τους, αντεπιτέθηκαν και τους έτρεψαν σε φυγή, αφού οι μισθοφόροι ήταν λίγοι κι εκείνοι πολλοί. Τότε ο Αλέξανδρος πρόσταξε τους άνδρες του Αρέτη, τους Παίονες και τους μισθοφόρους να επιτεθούν στους Σκύθες· έτσι οι βάρβαροι υποχώρησαν. Αλλά οι υπόλοιποι Βάκτριοι πλησίασαν τους Παίονες και τους μισθοφόρους κι ανάγκασαν τους δικούς τους, που ήδη υποχωρούσαν, να γυρίσουν και να πολεμήσουν πάλι κι έτσι προκάλεσαν μάχη ιππικού. Περισσότερους νεκρούς είχαν οι άνδρες του Αλέξανδρου, επειδή τους πίεζε το πλήθος των βαρβάρων και επιπλέον επειδή οι ίδιοι οι Σκύθες και τα άλογά τους προστατεύονταν από καλύτερη αμυντική θωράκιση. Μολαταύτα οι Μακεδόνες αντιμετώπισαν τις επιθέσεις τους κι έκαναν επιθέσεις η μία ίλη πίσω από την άλλη και έσπαζαν τις γραμμές τους.
Στο μεταξύ οι βάρβαροι εξαπέλυσαν τα δρεπανηφόρα άρματά τους εναντίον του ίδιου του Αλέξανδρου για να προκαλέσουν αναστάτωση στη φάλαγγά του. Και σ’ αυτό απέτυχαν οικτρά. Γιατί άλλα απ’ αυτά, μόλις πλησίαζαν, τα χτυπούσαν με τα ακόντια οι Αγριάνες και οι ακοντιστές του Βαλάκρου, που είχαν παραταχτεί μπροστά από το ιππικό των εταίρων. Άλλα πάλι, τα άρπαζαν από τα χαλινάρια των αλόγων, τραβούσαν κάτω τους αναβάτες κι έσφαζαν τα άλογα, αφού τα περικύκλωναν. Υπήρξαν και μερικά άρματα που πέρασαν μέσα από τις γραμμές, επειδή οι Μακεδόνες, υπακούοντας στις διαταγές που τους είχαν δώσει, άνοιγαν στα δυο όποτε εφορμούσαν τα άρματα. Κι έτσι έγινε τα άρματα αυτά να περάσουν άθικτα μέσα από την παράταξη, χωρίς να προξενήσουν απώλειες. Πάντως κι αυτά μετά έπεσαν στα χέρια των ιπποκόμων της στρατιάς του Αλέξανδρου και των υπασπιστών του βασιλιά.
Όταν ο Δαρείος κίνησε πια ολόκληρη τη φάλαγγα, ο Αλέξανδρος πρόσταξε τον Αρέτη να επιτεθεί στους ιππείς, που επιχειρούσαν να κυκλώσουν το δεξιό του κέρας. Ο ίδιος οδηγούσε για λίγο τους άνδρες του τον ένα πίσω απ’ τον άλλον. Αλλά όταν οι Μακεδόνες ιππείς, που είχαν σταλεί να επιτεθούν εναντίον των Περσών που επιχειρούσαν να περικυκλώσουν το δεξιό κέρας των Μακεδόνων, πέτυχαν να δημιουργήσουν ρήγμα στην πρώτη γραμμή των βαρβάρων, ο Αλέξανδρος στράφηκε προς το ρήγμα και με το ιππικό των εταίρων και τη φάλαγγα που ήταν παραταγμένη εκεί, μπήκε σαν σφήνα και επιτέθηκε γρήγορα και με αλαλαγμούς στον ίδιο τον Δαρείο. Για λίγο έγινε μάχη σώμα με σώμα· όταν όμως οι ιππείς γύρω από τον Αλέξανδρο και ο ίδιος ο Αλέξανδρος έκαναν ορμητικές επιθέσεις απωθώντας με δύναμη τους Πέρσες και χτυπώντας τους με τα δόρατα στα πρόσωπα, ενώ ταυτόχρονα τους χτυπούσε και η μακεδονική φάλαγγα, συμπαγής και φοβερή με τις σάρισσές της, ο Δαρείος, όντας φοβισμένος από πριν και βλέποντας μόνο φοβερά πράγματα να γίνονται γύρω του, έκανε πρώτος στροφή και τράπηκε σε φυγή. Φοβήθηκαν και οι Πέρσες ιππείς, που προσπαθούσαν να κυκλώσουν το δεξιό κέρας των Μακεδόνων, μόλις τους επιτέθηκαν σθεναρά οι άνδρες του Αρέτη.
Πραγματικά στο μέρος αυτό η φυγή των Περσών ήταν γενική, και οι Μακεδόνες ακολουθούσαν αυτούς που υποχωρούσαν και τους έσφαζαν. Αλλά ο Σιμμίας με τους δικούς του και το τάγμα του δεν κατόρθωσαν να ακολουθήσουν τον Αλέξανδρο και να συμμετάσχουν στην καταδίωξη· σταμάτησαν τη φάλαγγα εκεί που βρίσκονταν κι εξακολουθούσαν να μάχονται, επειδή ακούστηκε ότι δεχόταν πίεση το αριστερό των Μακεδόνων. Στο σημείο αυτό σχηματίστηκε ρήγμα στην παράταξή τους, και μερικοί Ινδοί και Πέρσες ιππείς όρμησαν μέσα απ’ αυτό με στόχο τα σκευο-φόρα των Μακεδόνων. Κι εκεί έγινε σφοδρή μάχη. Επειδή οι Πέρσες ορμούσαν με θάρρος εναντίον των Μακεδόνων, που ήταν οι περισσότεροι άοπλοι και δεν φαντάζονταν ποτέ ότι θα μπορούσαν μερικοί να διασπάσουν τη διπλή φάλαγγα και να τους επιτεθούν, και οι αιχμάλωτοι βάρβαροι, μόλις όρμησαν οι Πέρσες, επιτέθηκαν κι αυτοί στους Μακεδόνες. Τότε οι αρχηγοί των ανδρών που είχαν παραταχτεί πίσω από την πρώτη φάλαγγα, μόλις έμαθαν τι γινόταν, έκαναν αμέσως μεταβολή σύμφωνα με τις διαταγές που είχαν πάρει εξαρχής και επιτέθηκαν στα νώτα των Περσών· σκότωσαν εκεί πολλούς απ’ αυτούς, που είχαν συνωστιστεί γύρω απ’ τα σκευοφόρα. Μερικοί πάντως Πέρσες έκαναν μεταβολή και τράπηκαν σε φυγή. Οι Πέρσες που βρίσκονταν στο δεξιό κέρας και δεν είχαν αντιληφθεί ακόμα τη φυγή του Δαρείου, πέρασαν με το ιππικό μπροστά από το αριστερό του Αλέξανδρου κι επιτέθηκαν από τα πλάγια στους άνδρες του Παρμενίωνα.
Στο μεταξύ, επειδή στην αρχή οι Μακεδόνες βάλλονταν από δυο μεριές, ο Παρμενίων έστειλε γρήγορα αγγελιοφόρο στον Αλέξανδρο, για να του αναφέρει ότι οι άνδρες του βρίσκονταν σε απελπιστική κατάσταση και ότι είχαν ανάγκη από βοήθεια. Μόλις το άκουσε αυτό ο Αλέξανδρος, σταμάτησε την καταδίωξη, έκανε μεταβολή και με το ιππικό των εταίρων όρμησε γρήγορα εναντίον του δεξιού των βαρβάρων. Πρώτα χτύπησε τους ιππείς του εχθρού που υποχωρούσαν, δηλαδή τους Παρθυαίους, μερικούς Ινδούς και τους Πέρσες, που ήταν οι περισσότεροι και οι ισχυρότεροι. Κι έγινε τότε η πιο άγρια σύγκρουση ιππικού όλης της μάχης. Γιατί οι βάρβαροι, που είχαν παραταχτεί σε σχηματισμό βάθους με τη μια ίλη πίσω από την άλλη, έκαναν συνεχώς μεταβολή και συγκρούονταν κατά μέτωπο με τους άνδρες του Αλέξανδρου· δεν έριχναν πια ακόντια ούτε κι έκαναν ελιγμούς με τα άλογα, όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις συγκρούσεις αλλά ο καθένας νοιαζόταν να ξεφύγει ο ίδιος, σαν να ήταν αυτή η μοναδική σωτηρία του, και έσφαζαν και σφάζονταν αλύπητα, αφού δεν αγωνίζονταν πια για τη νίκη κάποιου άλλου, αλλά για να σωθούν οι ίδιοι. Σκοτώθηκαν εδώ περίπου εξήντα εταίροι του Αλέξανδρου και τραυματίστηκε ο ίδιος ο Ηφαιστίων, καθώς και οι Κοίνος και ο Μενίδας. Πάντως νίκησε και πάλι ο Αλέξανδρος.
Όσοι Πέρσες πέρασαν μέσα από τους άνδρες του Αλέξανδρου, έφευγαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, ενώ αυτός ήταν πια έτοιμος να συγκρουστεί με το δεξιό κέρας των εχθρών. Στο μεταξύ οι Θεσσαλοί ιππείς αγωνίστηκαν λαμπρά και δεν υστέρησαν από τον Αλέξανδρο σε κατορθώματα. Οι βάρβαροι από το δεξιό κέρας είχαν ήδη αρχίσει να φεύγουν, όταν συγκρούστηκε μαζί τους ο Αλέξανδρος, οπότε ο Αλέξανδρος άλλαξε πάλι κατεύθυνση και όρμηξε να καταδιώξει τον Δαρείο, όσο είχε ακόμα φως. Ακολουθούσαν οι άνδρες του Παρμενίωνα, που καταδίωκαν τους Πέρσες που είχαν απέναντί τους. Ο Αλέξανδρος όμως, αφού διάβηκε τον ποταμό Λύκο, στρατοπέδευσε εκεί, για να ξεκουράσει λίγο τους άνδρες και τα άλογα. Ο Παρμενίων κυρίευσε το στρατόπεδο των βαρβάρων, τα σκευοφόρα, τους ελέφαντες και τις καμήλες.
Ο Αλέξανδρος ξεκούρασε μέχρι τα μεσάνυχτα τους ιππείς που είχε μαζί του. Ύστερα προχώρησε πάλι γρήγορα προς τα Άρβηλα, με την ελπίδα να συλλάβει εκεί τον Δαρείο και τα χρήματα και τα υπόλοιπα πράγματα του βασιλιά. Έφτασε στα Άρβηλα την επόμενη μέρα, αφού διάνυσε συνολικά εξακόσια στάδια από το πεδίο της μάχης. Τον Δαρείο πάντως δεν τον συνέλαβε στα Άρβηλα, μια που εκείνος δεν είχε διακόψει στιγμή τη φυγή του. Ήλθαν όμως στην κατοχή του τα εγκαταλειμμένα εκεί χρήματα και όλα τα πράγματα του Δαρείου και για δεύτερη φορά το άρμα, η ασπίδα και τα τόξα του.
Σκοτώθηκαν από τους άνδρες του Αλέξανδρου πάνω από εκατό, άλογα πάνω από χίλια, από τα τραύματα και την ταλαιπωρία κατά την καταδίωξη, κι ανάμεσά τους τα μισά σχεδόν από το ιππικό των εταίρων. Οι νεκροί βάρβαροι λεγόταν πως ήταν τριακόσιες χιλιάδες· αιχμαλωτίστηκαν δε πολύ περισσότεροι από τους νεκρούς, καθώς και οι ελέφαντες και τα άρματα που δεν καταστράφηκαν στη μάχη.
Αυτό το τέλος είχε τούτη η μάχη, που έγινε τον μήνα Πυανεψιώνα, όταν στην Αθήνα ήταν επώνυμος άρχοντας ο Αριστοφάνης. Έτσι βγήκε αληθινή η μαντεία του Αρίστανδρου, ότι η μάχη και η νίκη του Αλέξανδρου θα γίνονταν τον ίδιο μήνα με την έκλειψη της σελήνης.
Πηγή: Αρριανός, Αλέξανδρου ανάβασις Μετάφραση: Σαρίκας Ζήσης Εκδόσεις: Εξάντας
Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.