Ασπίδα προστασίας για τους κρατικούς φορείς η απελευθέρωση του ενεργειακού κόστους

Ασπίδα προστασίας για τους κρατικούς φορείς η απελευθέρωση του ενεργειακού κόστους

Σε… δουλειά να βρισκόμαστε με την υπόθεση του ενεργειακού κόστους, αφού, παρά τις εξαγγελίες που έχουν γίνει κατά καιρούς (με επίκεντρο το ενεργειακό πακέτο μέτρων, ύψους 70-100 εκατ. ευρώ, που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση τον περασμένο Φεβρουάριο), μια σειρά εκκρεμότητες καθυστερούν την ουσιαστική εφαρμογή του.

Την ίδια ώρα η απελευθέρωση της αγοράς συνεχίζει να πηγαίνει με το… πλάι, λειτουργώντας πάλι ως ασπίδα προστασίας των κρατικών φορέων και όχι των καταναλωτών, που θεωρητικά θα έπρεπε να προασπίζει. Τι συμβαίνει;

Το σχέδιο για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου προβλέπει την πλήρη αλλαγή του μοντέλου λειτουργίας της λιανικής αγοράς για να δρομολογηθεί και η απελευθέρωση. Έτσι καταργείται το μονοπώλιο προμήθειας που έχουν οι ΕΠΑ στις περιοχές Αττικής, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας (κάτι για το οποίο πίεσε έντονα η τρόικα), ενώ παρατείνεται κατά 20 χρόνια η άδεια προμήθειας, η οποία έληγε κανονικά το 2030.

Τα δίκτυα διανομής που είχαν κατασκευαστεί από τις ΕΠΑ θα τα διαχειρίζονται ξεχωριστές νομικές οντότητες, ενώ τα τέλη χρήσης θα προσδιορίζονται από τη ΡΑΕ, με βάση τον υπολογισμό απόδοσης των επενδυμένων κεφαλαίων.

Ο διαχωρισμός, όμως, έχει και την άλλη όψη. Ως αποζημίωση προς τη ΔΕΠΑ και τις ΕΠΑ που χάνουν το μονοπώλιο θεσμοθετείται η αύξηση της χρέωσης δικτύου από 1 στα 4 ευρώ για κάθε μεγαβατώρα φυσικού αερίου. Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα ότι η αποζημίωση μεταφέρεται στους πελάτες, που τελικά θα πληρώνουν ίσως και περισσότερο από πριν. Ιδιαίτερα για τη βιομηχανία το κόστος που προκύπτει είναι τεράστιο εάν συνυπολογιστούν οι ποσότητες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή.

Με δυο λόγια: Ο διαχωρισμός των δραστηριοτήτων προμήθειας και μεταφοράς του αερίου οδηγεί τελικά σε οικονομική επιβάρυνση των νοικοκυριών και των βιομηχανιών εξανεμίζοντας το όφελος από την έκπτωση στην τιμή εισαγωγής που είχε επιτευχθεί κατά τις διαπραγματεύσεις με τους Ρώσους την περασμένη άνοιξη.

Την ίδια στιγμή, τη βιομηχανία απασχολεί και το πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση των ρυθμίσεων για τη λεγόμενη αντιστάθμιση, που, εάν δεν ολοκληρωθεί, θα «αφαιρέσει» οφέλη 20 εκατ. ευρώ από το ενεργειακό πακέτο υπέρ της βιομηχανίας.

Πράσινο φως

Το θέμα έφερε πριν από μερικές ημέρες ξανά στο φως η ΕΒΙΚΕΝ και αφορά το μέτρο της αντιστάθμισης του κόστους έμμεσων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο δίνει τη δυνατότητα επιστροφής στην ενεργοβόρο βιομηχανία ποσοστού μέχρι και 80% του κόστους που καταβάλλει για ρύπους στους ηλεκτροπαραγωγούς. Η σχετική υπουργική απόφαση, που έχει λάβει το πράσινο φως από την Κομισιόν και την υπογραφή των υπουργείων Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης, αναμένει τη συγκατάθεση του υπουργείου Οικονομικών.

Η νομοθεσία προβλέπει ότι η σχετική εκκαθάριση πρέπει να γίνει έως τις 31 Δεκεμβρίου, ώστε να έχει δοθεί το ποσό της αντιστάθμισης της προηγούμενης χρονιάς. Σε αντίθετη περίπτωση αρχίζει να μετρά η επόμενη χρονιά και το όποιο όφελος χάνεται…

Αν και φαίνεται πως υπάρχει χρόνος, το πρόβλημα είναι ότι και να δοθεί το πράσινο φως, θα χρειαστεί μια σειρά από χρονοβόρες ενέργειες μέχρι την τελική εφαρμογή. Γι’ αυτό στη βιομηχανία επικρατεί μεγάλο άγχος ώστε να μη χαθεί αυτό το μεγάλο όφελος, που αντιστοιχεί και στο 25% του πακέτου.

Στην ουρά αναμένει η βιομηχανία και για την υπόθεση των δημοπρασιών ρεύματος προς ιδιώτες (NOME). Όπως είναι γνωστό, οι βιομηχανίες (μέσω της ΕΒΙΚΕΝ) ζητούν την εφαρμογή του γαλλικού μοντέλου και κόστος ρεύματος αντίστοιχο με αυτό άλλων ευρωπαϊκών βιομηχανιών, δηλαδή στο επίπεδο των περίπου 40 ευρώ ανά MW.

Η ΔEH, από την πλευρά της, «βλέπει» ένα κόστος ρεύματος περίπου στα 60 ευρώ ανά MW ως ασφάλεια, αφού με τις δημοπρασίες θα χάνει κάποιους πελάτες της.

Δύο αιτήματα

Μέχρι να βρεθεί οριστική λύση, η κυβέρνηση φαίνεται να δέχεται δύο από τα αιτήματα της βιομηχανίας:

1 Να μπορεί να μεταπωλεί το ρεύμα που προμηθεύεται, εφόσον αυτό δεν έχει καταναλωθεί.

2 Να υπολογίζονται τα δικαιώματα των πελατών με βάση το καταναλωτικό προφίλ τους και συγκεκριμένα με βάση τη μέγιστη ισχύ της νυχτερινής χρέωσης / κατανάλωσης.

Τη βιομηχανία απασχολεί και το κατά πόσον θα παραταθεί και για το 2015 η ισχύς των μειωμένων τιμολογίων της ΔEH για τους πελάτες με υψηλό προφίλ κατανάλωσης. H συμφωνία που βρίσκεται σε ισχύ και λήγει φέτος αφορά μειωμένες χρεώσεις για δύο κατηγορίες:

♦ Την υψηλή τάση, με την παρεχόμενη έκπτωση να κυμαίνεται μεσοσταθμικά στο επίπεδο του 20% (οι βιομηχανίες που καταναλώνουν μεγάλα φορτία τη νύχτα παίρνουν ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά έκπτωσης).

♦ Τη μέση τάση με αντίστοιχες αναλογικά χρεώσεις. Παρ’ όλα αυτά η μέση τάση βρίσκεται πολύ υψηλότερα της ενεργοβόρου βιομηχανίας, ενώ συνολικά η βιομηχανία συνεχίζει να βρίσκεται αρκετά πάνω από τον μέσο όρο της Ευρώπης.

Θα τους κάνουν το χατίρι των μειωμένων τιμολογίων για άλλη μία χρονιά; Οι ενδείξεις τουλάχιστον λένε πως μάλλον αυτό θα συμβεί…