Σε «συναισθηματικό αναβρασμό» βρίσκονται οι Βέλγοι, σύμφωνα με κάποιους ακαδημαϊκούς των Βρυξελλών που πήραν τον λόγο στα έντυπα της χώρας προκειμένου να εξηγήσουν τις τελευταίες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις.

Σε «συναισθηματικό αναβρασμό» βρίσκονται οι Βέλγοι, σύμφωνα με κάποιους ακαδημαϊκούς των Βρυξελλών που πήραν τον λόγο στα έντυπα της χώρας προκειμένου να εξηγήσουν τις τελευταίες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις.

Μετά την πρωτοφανή για τα δεδομένα του Βελγίου μαζική διαδήλωση της περασμένης εβδομάδας, κατά την οποία βγήκαν στους δρόμους περισσότεροι από 120.000 πολίτες με συνθήματα κατά της λιτότητας, η οποία κατέληξε σε συγκρούσεις με την αστυνομία, φλεγόμενα αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και τραυματίες, πολιτικοί, κάθε λογής «ειδικοί» και επιστήμονες έχουν πάρει σβάρνα τα ΜΜΕ.

Αναμενόμενο, θα έλεγε κανείς. Τόσο η κοινωνική οργή μετά την εξαγγελία των περικοπών ύψους 11 δισ. ευρώ (προερχόμενα από αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης, μειώσεις μισθών και – φυσικά – περικοπές στην υγεία και την πρόνοια) όσο και η ταραχή της πολιτικής και επιχειρηματικής ελίτ μπροστά στο θέαμα των βίαιων συγκρούσεων στους δρόμους των Βρυξελλών.

Αυτό που ίσως να μην περίμεναν ορισμένοι είναι τα μονομερή «μέτρα» που λαμβάνουν κάποιοι επιχειρηματίες – καλοθελητές προκειμένου να κρατήσουν κλειστά τα στόματα των εργαζομένων τους αλλά και να μην… «χρωματιστούν» πολιτικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Μόνο… κούρεμα

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό που αποκάλυψε, προκαλώντας σοκ στους αναγνώστες της, η εφημερίδα «Het Nieuwsblad» για τη μεγάλη αλυσίδα κομμωτηρίων Olivier Dachkin. Σύμφωνα με έγγραφο που δημοσίευσε η εφημερίδα και το οποίο αποδίδεται σε «εσωτερική αλληλογραφία» της εταιρείας, η ιδιοκτησία των κομμωτηρίων απαγορεύει από εδώ και στο εξής στους υπαλλήλους της σε όλη τη χώρα «να συμμετέχουν σε συζητήσεις με πολιτικό ή θρησκευτικό περιεχόμενο με τους πελάτες». Η «εντολή» της διεύθυνσης άφησε άναυδους τους εργαζομένους, οι οποίοι, παρά το γεγονός ότι – όπως υποστήριξε ο πρόεδρος της ένωσης κομμωτών – «πάντα προσπαθούν να διατηρούν ψύχραιμη και διπλωματική στάση και κατά κανόνα δεν εμπλέκονται σε καυγάδες με πελάτες», έρχονται καθημερινά σε επαφή με δεκάδες πολίτες που είθισται να τους «λένε τον πόνο τους, αλλά και να θέλουν να σχολιάσουν την επικαιρότητα». Εξάλλου, όπως τονίζουν αρκετοί κομμωτές με ειρωνεία, «λεφτά για ψυχολόγους δεν υπάρχουν».