Καλούμαστε να απαντήσουμε επειγόντως στο αν επιθυμούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία με μια γνώμη, με μια αλήθεια, με μια εφημερίδα, με μια κυβέρνηση, με έναν Φύρερ, με μια ισοπεδωτικά εκμηδενισμένη ζωή

Καλούμαστε να απαντήσουμε επειγόντως στο αν επιθυμούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία με μια γνώμη, με μια αλήθεια, με μια εφημερίδα, με μια κυβέρνηση, με έναν Φύρερ, με μια ισοπεδωτικά εκμηδενισμένη ζωή

Η φωτιά εξαπλώνεται γρήγορα, καταστρέφει τα πάντα αφήνοντας στο πέρασμά της στάχτες, μόνο στάχτες – τον θλιβερό και βρομερό αντίποδα της δημιουργίας. Εκτός των άλλων, καταστρέφει τον ανθρώπινο μόχθο, τη δημιουργικότητα, την ίδια τη ρίζα της ζωής.

Εξ ου και η προληπτική λαϊκή συμβουλή «να μην παίζουμε με τη φωτιά», γιατί η φλόγα τής καταστροφής είναι μεταδοτική, έτσι που αν κάψεις μιαν εφημερίδα, στην πραγματικότητα καις όλες τις εφημερίδες. Κάνεις παρανάλωμα πυρός όλες τις γνώμες, τις απόψεις, όλο τον πολύμορφο και πολύχρωμο γοητευτικό κόσμο της σκέψης και μένεις τελικά με τα ένστικτα, ένα ζώο άγριο, τυφλό, κτηνώδες, όπως ακριβώς είναι οι… «αντικαπιταλιστές» εμπρηστές της «Athens Voice».

Κάθε εφημερίδα είναι προϊόν μακροχρόνιου μόχθου και δημιουργείται από σκέψεις, ιδέες, απόψεις πολλών ανθρώπων, που για να καλλιεργηθούν και να σχηματίσουν μια γνώμη έχουν πάει σχολείο, έχουν δοκιμαστεί στη ζωή, στους αγώνες και τις αγωνίες της. Πράγματα δηλαδή που χρειάζονται πολύ χρόνο, επιμονή και γίνονται με τη συνεχή και κοπιώδη συνδρομή όλης της κοινωνίας. Πράγματα που διαμορφώνονται μέσα από χαρές και λύπες, απογοητεύσεις και ανατάσεις, γενικότερα μέσα από τις ανεκτίμητες αντιθέσεις και δυνατότητες που μας προσφέρει η ζωή.

Ο εμπρηστής (ακόμα κι αν εμπνέεται από τις υψηλόφρονες αξίες του… αντικαπιταλιστή) δεν χρειάζεται τίποτα· σε χρόνο μηδέν τα καταστρέφει όλα. Είναι ο αθλιότερος των αθλίων, ο βορβορώδης πάτος της τροφικής αλυσίδας. Από τη μια έχουμε να κάνουμε με την ανθρώπινη δημιουργικότητα και από την άλλη με την άποψη ενός ηλιθίου που έχει το ευκολότερο έργο, να ανάψει μια δάδα και να κάψει έτσι απλά μια εφημερίδα, υπογράφοντας «αντικαπιταλιστής» αντί για ακραίος και επικίνδυνος ψυχοπαθής.

Μετά την απεχθή αυτή ενέργεια εναντίον της δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης, εναντίον της ανεξαρτησίας της γνώμης και της σκέψης που στη χώρα μας δυστυχώς αγωνιζόμαστε για να μην είναι αυτονόητες, τίθενται επιτακτικά τα ερωτήματα για να απαντηθούν δίχως υπεκφυγές και υποκρισίες.

Ποιος ευθύνεται για την ενοχοποίηση της αντίθετης άποψης που όταν αυτή διατυπώνεται ευθαρσώς, θεωρείται προϊόν κατασκοπίας, προδοσίας, μαθητείας στον γκαιμπελισμό και άλλων σαρωτικών κατηγοριών; Καλούμαστε να απαντήσουμε επειγόντως στο αν επιθυμούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία με μια γνώμη, με μια αλήθεια, με μια εφημερίδα, με μια κυβέρνηση, με έναν Φύρερ, με μια ισοπεδωτικά εκμηδενισμένη ζωή. Όταν απαντήσουμε ειλικρινώς στα παραπάνω, θα σβήσουμε (πρώτα από όλα από τις συνειδήσεις μας) και τον δαυλό του κάθε, αντικαπιταλιστη ή μη, φασίστα εμπρηστή…