Αν προσπαθήσει να αντιστοιχήσει κανείς τα όσα εξ αμάξης σέρνουν οι «θυμωμένοι» ΠΑΣΟΚτζήδες ανά την Ελλάδα με τον χάρτη των εσωκομματικών δυνάμεων (ομάδων, τάσεων, απόψεων κ.λπ.), ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Σωκράτης Ξυνίδης θα τρομάξει από το αποτέλεσμα:

Αν προσπαθήσει να αντιστοιχήσει κανείς τα όσα εξ αμάξης σέρνουν οι «θυμωμένοι» ΠΑΣΟΚτζήδες ανά την Ελλάδα με τον χάρτη των εσωκομματικών δυνάμεων (ομάδων, τάσεων, απόψεων κ.λπ.), ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Σωκράτης Ξυνίδης θα τρομάξει από το αποτέλεσμα:

Ο άνθρωπος από τον οποίο ο γραμματέας του κόμματος παραλίγο να χάσει την εκλογή, ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, και όσα λέει εκφράζοντας την τάση της «Αριστερής Πρωτοβουλίας», είναι λίγο – πολύ συνισταμένη της ΠΑΣΟΚικής γκρίνιας (!) και του θυμού που διακατέχει αναρίθμητα μεσαία και ορισμένα υψηλόβαθμα στελέχη του Κινήματος αυτή την περίοδο που τείνει να δημιουργήσει έναν ισχυρό πόλο μέσα στο ΠΑΣΟΚ και μια τάση, που δεν θα ήταν μακριά από την αλήθεια αν λέγαμε ότι ονομάζεται «θυμωμένο ΠΑΣΟΚ».

Μέχρι τώρα και για όλο το καυτό διάστημα με τα μέτρα – κεραυνό, ο κόσμος – για να το πούμε λαϊκά – «τα χώνει» στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου – και βεβαίως στον Ανδρέα Λοβέρδο, που έχει τσακίσει τους συνταξιούχους (σημερινούς και αυριανούς – αν βεβαίως ποτέ καταφέρουν να γίνουν).

Καλώς ή κακώς, η ΠΑΣΟΚική κριτική έχει προσωποποιηθεί κυρίως στον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου και στο οικονομικό επιτελείο, που προέρχεται από τον σκληρό «εκσυγχρονιστικό» πυρήνα του Κώστα Σημίτη και στο οποίο χρεώνονται και λανθασμένες επιλογές κατά τους πρώτους μήνες στην οικονομική πολιτική και λανθασμένες εισηγήσεις προς τον Γιώργο Παπανδρέου όσον αφορά το Μνημόνιο και την Τρόικα, αλλά και γενικότερα τα οικονομικά μέτρα.

Με λίγα λόγια, σα να ακούς τα στελέχη της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» σε διάφορες εκδοχές. Αυτό που δεν ακούς, ακόμα ίσως, είναι η απειλή των Αριστερο-Πρωτοβουλιακών να σύρουν τον κακομοίρη τον Παπακωνσταντίνου στα δικαστήρια αν τυχόν προχωρήσει σε πώληση της Αγροτικής Τράπεζας (!), αν και σαφώς μιλάνε για τους κουστουμάτους που προορίζονται για ειδικό δικαστήριο.

Είναι χαρακτηριστική η αναφορά τους στην τελευταία ανακοίνωση, στην οποία επισημαίνουν προς τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου ότι «οφείλει να αποπέμψει άμεσα από την κυβέρνηση τους νεοφιλελεύθερους του Τ+10… Αυτούς που δεν έχουν σεβαστεί τίποτα ».

Και αμέσως μετά, τονίζουν ότι « η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει τόσο, που κινδυνεύουμε να μπούμε στην ουρά του Ειδικού Δικαστηρίου, πίσω απ’ τους δεξιούς ενόχους της Εθνικής Παρακμής και δυστυχώς, αυτή τη φορά, δεν θα είναι σκευωρία»…

Ποιοι είναι

Τι εστί όμως «Αριστερή Πρωτοβουλία»; Ποιοι την απαρτίζουν; Ποιοι την ίδρυσαν; Τι εκφράζει; Και πόσο αυτή η πρώτη εντύπωση ότι έχουν απήχηση (ή εκφράζουν μεγάλο μέρος του ΠΑΣΟΚικού κόσμου) είναι σωστή; Σε ποιων άλλων τις φωτογραφίες – εκτός των Γ. Παπακωνσταντίνου και Σ. Ξυνίδη – ρίχνουν… βελάκια;

Είναι βέβαιο ότι ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει την αντιπαλότητά τους με τους εκσυγχρονιστές του Κώστα Σημίτη, επικρίνουν τον Κώστα Λαλιώτη γιατί δεν μιλάει, κάνουν ένα στενάχωρο μορφασμό όταν τους λένε για τον Ακη και φυσικά δαγκώνονται με τον Γιώργο, όταν τους την πέφτουν άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για την στήριξη που του παρείχαν στις εσωκομματικές εκλογές του 2008… και βεβαίως δεν δέχονται κουβέντα για τον ιδρυτή του Κινήματος Ανδρέα Παπανδρέου.

Αρνούνται ότι είναι παλαιό και ξεπερασμένο ΠΑΣΟΚ – όπως συνήθως τους κατηγορούν οι εκσυγχρονιστές και οι γιάπηδες του Γιώργου. Αυτοί – λένε οι ΑΠίτες για τους τελευταίους – «ξέρουν μόνο από life style και δεν έχουν ιδέα από πολιτική» και επισημαίνουν ότι σήμερα στα υπουργεία κυριαρχούν αυτοί που επιπροσθέτως, εκτός από την αλαζονεία, ότι είναι το νέο μέσα στο ΠΑΣΟΚ και την παντελή έλλειψη ιδεολογίας, έχουν και άγνοια του κινδύνου από την άσκηση της εξουσίας.

Για λόγους επικαιρότητας (εκλογές περιφερειαρχών και δημάρχων γαρ), θα αρχίσουμε από το τελευταίο: Οι απειλές περί παραπομπής σε δίκη του Παπακωνσταντίνου μοιάζουν… χάδι αν ακούσει κανείς τι λένε τα προσκείμενα στην «Αριστερή Πρωτοβουλία» στελέχη όταν ακούν τις πληροφορίες – ή απλές φημολογίες (;) – ότι στο ΠΑΣΟΚ κάποιοι εξετάζουν να κατεβάσουν και να στηρίξουν για περιφερειάρχες είτε την Γιάννα Αγγελοπούλου (στην Αττική) είτε τον Πέτρο Τατούλη (στην Πελοπόννησο). Κάνουν κάπως όπως έκαναν με τους Μάνο και Ανδριανόπουλο το 2004, και τελικά βέβαια δικαιώθηκαν…

Η «τάση» – που από εχθρούς και φίλους χαρακτηρίζεται ως η πιο συμπαγής στο ΠΑΣΟΚ – έχει μια αρχή που δεν παραβιάζει με τίποτα: ότι όλη η προσπάθειά της και οι αγώνες της δίνονται μέσα στο ΠΑΣΟΚ και ότι θα είναι οι τελευταίοι των τελευταίων που θα φύγουν – φευ – από το κόμμα που ανήκουν. Με αυτό δεδομένο, αν τους ακούσεις να λένε ότι σε περίπτωση που… πρασινίσουν τη Γιάννα και τον Πέτρο αυτοί ίσως θα στηρίξουν αντάρτικα προοδευτικών ψηφοδέλτια, καταλαβαίνετε πως βράζει το καζάνι…

Το ενδιαφέρον για αυτή την περίοδο είναι το γεγονός ότι η γκρίνια και ο θυμός που επικρατεί, ιδιαίτερα μεταξύ των φίλων και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, έχει δημιουργήσει μια ισχυρή τάση ενίσχυσης της « Αριστερής Πρωτοβουλίας»… Είναι κάτι που διαπιστώνει κανείς εύκολα, αν ξέρει καλά την εσωτερική ανθρωπογεωγραφία του Κινήματος…

Ποιοι ξεκίνησαν

Ας δούμε όμως λίγο την ιστορία, ξεκινώντας κάπου στο 2000. Τότε, στην κορύφωση του λεγόμενου εκσυγχρονισμού, μια σειρά στελέχη μαζεύτηκαν για να καταγγείλουν την «πολύ δεξιά» στροφή του Σημίτη και της κυβέρνησής του:

Ήταν – απ’ όσα μάθαμε – ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος, ο Στέλιος Σπαθής, ο Βασίλης Γερανίδης (βουλευτής), ο Βασ. Βασιλακάκης (βουλευτής), ο Παν. Κρητικός (βουλευτής), ο Γιώργος Βασιλακόπουλος (της Ομοσπονδίας Μπάσκετ), ο Ηλίας Παρασκευάς, ο πανεπιστημιακός Μενέλαος Γκίβαλος (από τους θεωρητικούς του ΠΑΣΟΚ), η Μαρία Φραγκιαδάκη (της ΓΣΕΕ – αργότερα έφυγε και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ), η Νόρα Κατσέλη (βουλευτής) και ίσως μερικοί ακόμα…

Η πρώτη μάζωξη έγινε στο γραφείο του Γιώργου Βασιλακόπουλου απέναντι από το Παναθηναϊκό Στάδιο. Στο τραπέζι έπεσε η ιδέα τα αρχικά της υπό συγκρότησης «τάσης» να είναι Α. και Π. από το Ανδρέας Παπανδρέου.

Ο βομβαρδισμός προτάσεων γέννησε το «Αριστερή Πρωτοβουλία». Σε λίγο γεννήθηκε η «Διακήρυξη», την οποία μοίρασαν Παναγιωτακόπουλος και Φραγκιαδάκη στα καθίσματα των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος στην αμέσως επόμενη συνεδρίασή της…

Συν τω χρόνω, στις τάξεις της «Α.Π.» μπήκαν ο Μανώλης Δασκαλάκης – πρώην μέλος του Ε.Γ. – ο καθηγητής ΑΕΙ Γιάννης Παπαδάτος, ο συνδικαλιστής της ΑΔΕΔΥ Γ. Παπαντωνίου, ο Χρ. Σουλελές, ο Παπακυρίτσης (νομάρχης), ο Γ. Στάμου (πρώην βουλευτής), ο καθηγητής ΑΕΙ Δημ. Κοτρόγιαννος, τα μέλη της Κ.Ε. Γ. Φωτάκης και Γ. Γαμβρίλης (σήμερα Διοικητής της Τράπεζας Αττικής), ο συνδικαλιστής Νικήτας Μπαριτάκης και μερικοί ακόμα – άλλοι μέσα και άλλοι στον… προθάλαμο.

Κατά «εκσυγχρονιστών»

Μέχρι το 2003 – 2004 ο αγώνας – μέσα από δηλώσεις, συνδιασκέψεις κ.λπ. – ήταν αγώνας κατά του λεγόμενου εκσυγχρονισμού. Τότε οι άνθρωποι της κυβέρνησης και κομματικής εξουσίας τους αντιμετώπιζαν ως γραφικούς – είχαν και τον έλεγχο στα ΜΜΕ. Σιγά σιγά όμως κέρδιζαν θέσεις στον κομματικό μηχανισμό – το 2003, ο Γ. Παναγιωτακόπουλος εκλέχτηκε στο Πολιτικό Γραφείο εκτός γραμμής.

Για να τους διαβάλλουν, διέδιδαν ότι τους είχαν βάλει ο Αντώνης Λιβάνης και ο Κάρολος Παπούλιας, για να βγάλουν τον Γ.Α. Παπανδρέου πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και μετά πρωθυπουργό. Τον Γ. Παπανδρέου τον στήριξαν αρχικά, αλλά όταν ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν ήθελε τον Παναγιωτακόπουλο στο Πολιτικό Συμβούλιο – ο συγκεντρωσιάρχης κατέβηκε και βγήκε.

Είναι η εποχή που έχει αρχίσει να δημιουργείται μια ψυχρότητα στις σχέσεις του Παναγιωτακόπουλου με τον Γιώργο… Η εποχή που κάποιοι «σύντροφοι» μέσα από το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να «ψήνουν» ότι η «Αριστερή Πρωτοβουλία» δουλεύει για να ενισχύσειι άλλο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ για την μετα Παπανδρέου εποχή… Έτσι, παρά το γεγονός ότι γραμματέας του κόμματος είναι η Μαριλίζα, που στηρίζεται από την «ΑΠ», τα στελέχη όλο και απομακρύνονται από τον κομματικό μηχανισμό, στον οποίο μέχρι τότε κυριαρχούσαν…

Όπως, κόντρα στη «γραμμή», βγήκε 5ος και το 2007 – τότε που ο Γιάννης Πρετεντέρης… απορούσε πως ο κόσμος ψηφίζει Παναγιωτακόπουλο και αφήνει απ’ έξω τον Χρυσοχοΐδη.

Οι πρώτες κόντρες με τον ΓΑΠ

Η πρώτη κόντρα με τον ΓΑΠ έγινε το 2004, όταν έκανε την αμφίπλευρη διεύρυνση με Μάνο – Ανδριανόπουλο και Ανδρουλάκη – Δαμανάκη. Ο Παναγιωτακόπουλος έκανε δήλωση και για τους «4» από την Κρήτη – υπήρξε τότε και ενδο-τασικό πρόβλημα…

Η δεύτερη κόντρα με τον ΓΑΠ έγινε όταν έβαλε στο ευρωψηφοδέλτιο τη Ματσούκα – τότε είχαν πει ότι ήταν εκτός τόπου και χρόνου η επιλογή, και το περιβάλλον γύρω από τον πρόεδρο τους χτύπησε πολύ κατηγορώντας τους για «φράξια». «Εμείς δεν είμαστε φράξια, είμαστε πάντα μια ανοιχτή για όλους τάση» έλεγαν τότε – λένε και τώρα.

Μίνι διάσπαση

Μετά τις εκλογές του 2007, η Αριστερή Πρωτοβουλία στηρίζει κριτικά τον ΓΑΠ. Όταν όμως ο Βαγγέλης Βενιζέλος βάζει θέμα εκλογής αρχηγού, η «Αριστερή Πρωτοβουλία» – περίπου όλοι στελέχη – συνεδριάζει στο Ιμπέριαλ για να πάρει θέση.

Όλοι τάχτηκαν υπέρ του Γ. Παπανδρέου πλην 6: οι Στ. Σπαθής (μέλος Ε.Ε.), Γ. Καλούδης (γραμματέας, Ιονίων Νήσων), Γ. Χαλβατζόγλου (γραμματέας Θεσσαλονίκης) και άλλοι τρεις διαφώνησαν και αποχωρούν.

Οι υπόλοιποι – η συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή – στηρίζει ΓΑΠ και, καθώς έχουν δυνάμεις σ’ όλο τον κομματικό μηχανισμό και σε καλά πόστα, του δίνουν αέρα. Στο Συνέδριο που ακολουθεί δεν τους δόθηκε αυτό που ίσως περίμεναν, αφού πλέον το πρώτο βιολί από πλευράς ΓΑΠ το παίζει ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος.

Η «Αριστερή Πρωτοβουλία καταφέρνει και στις εσωκομματικές διαδικασίες που ακολούθησαν να «τσιμπάει» θέσεις με δύναμη στον εσωκομματικό μηχανισμό (όπως π.χ. τον Γραμματέα Αττικής Κ. Πούλιο), σ’ όλους τους νομούς και τις περιφέρειες. Μια περιοχή τους ξέφυγε – η Κεντρική Μακεδονία.

Ισχυρές επιρροές

Από το 2008 και μετά πλαισιώνουν τις εκδηλώσεις της Αριστερής Πρωτοβουλίας (ή την προσεγγίζουν και ταυτίζονται μαζί της) αρκετοί υπουργοί, βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι, γραμματείς Ν.Ε. – βλέπετε, ο οργανωτικός μηχανισμός έχει δύναμη και κάποιοι ίσως να προσβλέπουν και στη στήριξη… Άλλωστε, πολλά από τα στελέχη της, δεν κρύβουν και τη στήριξη που παρέχουν σε στελέχη και υπουργούς που προέρχονται από το λεγόμενο «κοινωνικό ΠΑΣΟΚ»…

Ο Χρήστος Παπουτσής, η Λούκα Κατσέλη, η Μαριλίζα Ξενογιαννακόπουλου είναι μερικοί από αυτούς… Ωστόσο, η μεγάλη αλλαγή έχει έρθει στα απλά μέλη του ΠΑΣΟΚ: ενώ παλιά σε μια σύναξη σε νομό πηγαίνουν 5-10 άτομα, τώρα πάνε 50-60. Στις ανοιχτές εκδηλώσεις πολλοί περισσότεροι.

Όπως λένε στελέχη της Αριστερής Πρωτοβουλίας (από τα οποία συγκεντρώσαμε αρκετά από τα παραπάνω), σήμερα έχουν 70 «μέλη» ή επιρροές από το Εθνικό Συμβούλιο και από 1-5 από τα βασικά στελέχη σε κάθε νομό.

Δουλεύουν, λένε, συλλογικά στην επεξεργασία των θέσεων, ωστόσο το βάρος έχει πέσει στον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο, επειδή, όπως λένε, είναι πιο γνωστός και λόγω παλιότερων κομματικών θέσεών του έχει οργώσει την Ελλάδα και έχει ισχυρούς δεσμούς. Συλλογικά πάντως διαχειρίζονται και τα οικονομικά. Τα έξοδα τα επιμερίζονται όλοι.

Εχθρός οι νεοφιλελεύθεροι του ΠΑΣΟΚ

Στο στόχαστρό τους είναι τώρα το οικονομικό επιτελείο που, όπως λένε, έχει κάνει λάθος προτάσεις – καθαρά νεοφιλεύθερες – στον Γιώργο Παπανδρέου, και τον έχουν παρασύρει σε λάθος επιλογές.

Το ίδιο λένε και για τους στενούς συνεργάτες του ΓΑΠ… Είναι πολύ χαρακτηριστικά όσα λένε σε μία από τις τελευταίες τους ανακοινώσεις: «Η βουλιμία είναι χαρακτηριστικό των νεοφιλελεύθερων και των κερδοσκόπων. Τίποτα και ποτέ δεν είναι αρκετό. Αφού οδήγησαν την Ελλάδα στον εγκλωβισμό του μνημονίου και του ΔΝΤ, αφού πήραν και το τελευταίο ευρώ του εργαζομένου με ληστρικά επιτόκια, αφού λεηλάτησαν το ιερό αποθεματικό των ασφαλιστικών ταμείων, τώρα είναι έτοιμοι για το μεγάλο ρεσάλτο. Την κερκόπορτα τους την ανοίγουν οι γνωστοί νεοφιλελεύθεροι, που με όχημα το ΠΑ.ΣΟ.Κ απέκτησαν υπόσταση και υπογραφή»…

Μέσα στο ΠΑΣΟΚ

Η γραμμή τους είναι «αγώνας μέσα στο ΠΑΣΟΚ», μέσα από τις διαδικασίες, «για να το ξαναφέρουμε, λένε, στην κεντροαριστερή, σοσιαλιστική γραμμή του 1996». Τάσσονται κατά οποιασδήποτε συνεργασίας με άλλο κόμμα ή και εσωκομματική τάση. Με πολλούς βουλευτές ισχυρίζονται ότι έχουν άριστη σχέση – ορισμένοι είναι «στενά» κοντά τους, λένε.

Ωστόσο, ονόματα δεν λένε… γιατί υπάρχει κίνδυνος να στοχοποιηθούν από κάποιους. Το ίδιο ισχύει και για νομάρχες, δημάρχους, αντινομάρχες, δημοτικούς συμβούλους. Όσον αφορά τον Γιώργο Παπανδρέου, τον στηρίζουν συνεχώς και προσπαθούν να τον βγάλουν από το κάδρο με τους υπεύθυνους. Ωστόσο, τελευταία κάποια «σκάγια» τον παίρνουν κι αυτόν.

Δημόσιες παρεμβάσεις

Όσον αφορά τις δημόσιες παρεμβάσεις τους, θα τις συνεχίσουν: Στις 30 Αυγούστου διοργανώνουν ανοιχτή εκδήλωση στα Γιαννιτσά, με ομιλητές τους δημοσιογράφους Στ. Λυγερό και Παντελή Σαββίδη, τον καθηγητή ΑΕΙ Δημ. Κοτρόγιαννο και τον συνδικαλιστή Σπ. Παπασπύρο.

Η τελευταία τους εκδήλωση – σύσκεψη έγινε στο ξενοδοχείο Ιμπέριαλ στις 27 Ιουνίου με θέμα την έξοδο από την κρίση – τη βασική εισήγηση, που ήταν συλλογική δουλειά, παρουσίασε ο Γ. Παναγιωτακόπουλος παρουσία 1.000 στελεχών απ’ όλη την Ελλάδα. Έχει τον συμβολισμό του ότι πριν την εισήγηση παρουσιάστηκε ένα φιλμάκι για τον Ανδρέα Παπανδρέου, την παρουσίαση του οποίου έκανε το ιστορικό στέλεχος από τη Θεσσαλονίκη Κώστας Μαμέλης.

Όπως έχει τον συμβολισμό του και το ότι η ιστοσελίδα της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» έχει ως βασικό συνθετικό το «σοσιαλισμός» (www.sosialismos.gr).

Σχέσεις και πρόσωπα ( σχόλιο εφημερίδας)

Για τη μικρο-ιστορία της Α.Π. να σημειώσουμε ότι το προεδρείο της Συνδιάσκεψης της 27ης Ιουνίου 2010 αποτελούσαν οι Αλ. Αλιμούζης (πρώην υπερνομάρχης Έβρου – Ροδόπης), Δημ. Κοτρογιάννος (πανεπιστημιακός), Π. Κορμάς (μέλος του Εθν. Συμβουλίου, αντιπρόεδρος του ΕΚΑΒ), Βαγ. Λόης (Εθν. Συμβούλιο, πρώην γραμματέας Ν.Ε. Α’ και Β’ Αθήνας), Παν. Γιακαλής (Εθν. Συμβούλιο Νεολαίας), Σωτηρία Δάλα (Εθνικό Συμβούλιο, μέλος ΠΟΕΔΗΝ), Ζωή Καρκούλια (μέλος Εθν. Συμβουλίου, γραμματέας Ετεροδημοτών). Αυτά βεβαίως κυκλοφορούν στην ΠΑΣΟΚική πιάτσα.

Απ’ την πλευρά της Αριστερής Πρωτοβουλίας και δη της «ηγεσίας» της, αναφέρεται με έμφαση ότι με τον Χρ. Παπουτσή (και τη Μ. Ξενογιαννακοπούλου) ναι μεν είχαν πολύ καλές έως άριστες σχέσεις, όμως αυτές διερράγησαν πλήρως μετά τις εσωκομματικές εκλογές για την εκλογή νέου γραμματέα (ήταν συνυποψήφιοι οι Σ. Ξυνίδης και Γ. Παναγιωτακόπουλος). «Έχω κόψει κάθε δεσμό» φέρεται να λέει συχνά, χολωμένος, ο πρώην συγκεντρωσιάρχης του ΠΑΣΟΚ.