Με αυτό τον πολύ σκληρό τίτλο το WWF Ελλάς, επιτίθεται κατά του υπουργείου Περιβάλλοντος με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή του σχεδίου νόμου «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα- Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις».

Με αυτό τον πολύ σκληρό τίτλο το WWF Ελλάς, επιτίθεται κατά του υπουργείου Περιβάλλοντος με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή του σχεδίου νόμου «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα- Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις».

Όπως επισημαίνει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση η σύνοψη του σχεδίου νόμου είναι «Ανασφάλεια δικαίου, συνεχείς αλλαγές της ήδη περιπλεγμένης δασικής νομοθεσίας, συνεχείς νομιμοποιήσεις καταπατήσεων και καταστροφή οικολογικά πολύτιμης δασικής γης».

Το WWF Ελλάς υπογραμμίζει ότι τέσσερις μόλις μήνες μετά την ψήφιση του επίσης δασοκτόνου νόμου 4280/2014 για την ιδιωτική πολεοδόμηση (και) δασικής γης, Κυβέρνηση και ΥΠΕΚΑ, επί υπουργίας Γιάννη Μανιάτη και Νίκου Ταγαρά, συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο, καθώς:

1.    Διευκολύνονται οι αποχαρακτηρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, βάσει αδημοσίευτων εγγράφων που κατά την ημερομηνία σύνταξής τους είχαν μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα.
 
2.    Καταργείται η υποχρέωση αναδάσωσης  καμένου, ή άλλως κατεστραμμένου δάσους και δασικής έκτασης, αν μέσα σε μία πενταετία «αποδεικνύεται το ανέφικτον της πραγματοποιήσεως της αναδασώσεως»: δίνεται, έτσι, κίνητρο για καταπάτηση, οικοδόμηση, επανειλημμένους εμπρησμούς, εκχέρσωση και εκτεταμένες επεμβάσεις σε κατεστραμμένα δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς τότε διευκολύνεται η απόδειξη αυτή.
 
 3.    Νομιμοποιούνται πρόσφατες (μέχρι το 2007) παράνομες εκχερσώσεις φρυγανικών και άλλων δασικών εκτάσεων, έναντι ενός ανταλλάγματος που το ΥΠΕΚΑ επέλεξε να ονομάσει «περιβαλλοντικό ισοζύγιο».
 
 4.    Νομιμοποιούνται και αυθαίρετες εγκαταστάσεις κέντρων περιβαλλοντικής ενημέρωσης, ναοί,  και «εγκαταστάσεις πολιτιστικού χαρακτήρα» (γιατί όχι, ακόμα και κέντρα διασκέδασης).
 
 5.    Επιτρέπεται σαρωτικά και δίχως τις ελάχιστες προστατευτικές εγγυήσεις, η επέκταση λατομείων ακόμα και σε αναδασωτέες εκτάσεις, σε περιφέρειες όπου εκτελούνται μεγάλα έργα και δεν έχουν καθοριστεί λατομικές ζώνες.
 
 6.    Αποχαρακτηρίζεται οριστικά και διευκολύνεται η παραχώρηση της κυριότητας εκτάσεων που απώλεσαν τον δασικό τους χαρακτήρα πριν το 1975, με υποτυπωδώς νομιμοφανείς διαδικασίες, ακόμα και αν είναι δυνατή η αναδάσωσή τους.
 
 7.    Καταργείται στην ουσία η ιδιότητα και ο ρόλος των δασικών χαρτών ως μέσου προστασίας και οριστικής αποτύπωσης της δασικής γης, καθώς επιτρέπεται η αναμόρφωση του δασικού χάρτη «με τη διαγραφή εκτάσεων, οι οποίες συνεπεία πράξεων αρμοδίων οργάνων δεν υπάγονται ή θα πάψουν να υπάγονται στη δασική νομοθεσία και των εκτάσεων που εσφαλμένα αποτυπώθηκαν και συμπεριλήφθηκαν σε αυτόν κατά την κατάρτισή του».
Η Θεοδότα Νάντσου, επικεφαλής πολιτικής του WWF Ελλάς,  υπογράμμισε: ότι στο πλυντήριο της κρίσης και με το πρόσχημα της ανάπτυξης, το υπουργείο Περιβάλλοντος, αναπαράγει το μοντέλο που βούλιαξε τη χώρα, δηλαδή,  φωτογραφικές τακτοποιήσεις συγκεκριμένων συμφερόντων, περίπλοκη νομοθέτηση, αλλεπάλληλες τακτοποιήσεις καταπατήσεων, αδιαφάνεια και ακατανόητες ρυθμίσεις.