«Τι να κάνουμε για να περάσει η ώρα ‘‘δημιουργικά’’ και να φλομώσουμε – λίγο ακόμη – στο ψέμα τον κάθε πικραμένο;» σκέφτονταν οι ακροδεξιοί στη Γαλλία. Και τελικά το βρήκαν: «Θα γίνουμε οικολόγοι»!

«Τι να κάνουμε για να περάσει η ώρα ‘‘δημιουργικά’’ και να φλομώσουμε – λίγο ακόμη – στο ψέμα τον κάθε πικραμένο;» σκέφτονταν οι ακροδεξιοί στη Γαλλία. Και τελικά το βρήκαν: «Θα γίνουμε οικολόγοι»!

Κάπως έτσι ξεκινάει άλλο ένα ανέκδοτο. Ναι, η Μαρίν Λε Πεν, η εμπνευστής της «εκμοντερνισμένης (ή αλλιώς «μεταμφιεσμένης») γαλλικής Ακροδεξιάς» ετοιμάζεται να διεκδικήσει την προεδρία της χώρας το 2017 με σημαία τη νέα της… εφεύρεση, την «πατριωτική οικολογία».

Δεν έχει σημασία που μόλις το 2010, στο περιθώριο συνεδρίου με τίτλο «Κλιματική Αλλαγή: Μύθος ή πραγματικότητα», η ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου είχε βγάλει τα συμπεράσματά της χαρακτηρίζοντας την οικολογία ως «μια νέα θρησκεία που έγινε μόδα στις δυτικές πόλεις». Ούτε φυσικά έχει σημασία το ότι στο πρόγραμμα του κόμματος στις προεδρικές του 2012 δεν γινόταν καμία αναφορά ούτε σε ζητήματα του περιβάλλοντος ούτε και στην ανάγκη «ενεργειακής μετάβασης», παρά μόνο για να αποκλειστεί η τελευταία ως «μη ρεαλιστική». Όσο πλησιάζει η ώρα της επόμενης προεδρικής μάχης και η Ακροδεξιά κερδίζει πόντους στις δημοσκοπήσεις, τα μέλη της σκαρφίζονται νέες μεθόδους μαζικής αποπλάνησης (των αποχαυνωμένων). Οικολογία θέλετε, σου λέει, οικολογία θα πάρετε. Στα λόγια τουλάχιστον. Γιατί η ουσία… ελάχιστα αλλάζει.

Ο άξονας

Για να περάσουμε στο προκείμενο, όμως, να δούμε τι ακριβώς συνέβη: Πριν από λίγες ημέρες το FN ανακοίνωσε τη δημιουργία της «Συλλογικότητας για την Οικολογία». Αυτή η «ομάδα εργασίας» (στην οποία μπορούν να έχουν πρόσβαση τα επίσημα μέλη του κόμματος αλλά και ορισμένοι «ανεξάρτητοι πατριώτες» – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) έχει αναλάβει να θεωρητικοποιήσει και να κωδικοποιήσει (για λόγους εκλογικής εκστρατείας) τον νέο στρατηγικό άξονα της Ακροδεξιάς, τη λεγόμενη «πατριωτική οικολογία».

Τι πρεσβεύει αυτή; Λίγο πολύ όλα τα γνωστά εθνικοπατριωτικά και φασιστικά ιδεώδη του FN με μια «πράσινη πινελιά» όπου και όταν αυτό βολεύει. Δηλαδή στην ερώτηση «Θέλουμε ενεργειακή μετάβαση;» η απάντηση είναι πλέον «βεβαίως και θέλουμε, είναι δυνατόν να μην επιθυμούμε μια εξέλιξη που πρόκειται να δημιουργήσει 1 εκατ. νέες θέσεις εργασίας;».

Βέβαια, για να εξηγούμαστε, συνεχίζουν οι «θεωρητικοί» του Εθνικού Μετώπου, αυτή η ενεργειακή μετάβαση για να έχει επιτυχία μπορεί να γίνει μόνο εάν η Γαλλία εξέλθει από την ευρωζώνη και ανακτήσει τη νομισματική ανεξαρτησία της. Γιατί; Διότι, υποστηρίζουν, μόνο τότε θα μπορεί να απαγκιστρωθεί από τους «γενικούς κανόνες» που επιβάλλονται για τα περιβαλλοντικά ζητήματα και να ακολουθήσει πολιτικές που να επιβραβεύουν σε εθνικό επίπεδο τις βιομηχανίες και τις εταιρείες που σέβονται το περιβάλλον!

Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα της νεοαποκτηθείσας ακροδεξιάς οικολογικής συνείδησης, την οποία με θέρμη υποστηρίζει ο πρώην «σοσιαλιστής» οικονομολόγος και νυν σύμβουλος της Ακροδεξιάς Φιλίπ Μιρέ: Επειδή ακριβώς πρέπει να προχωρήσουμε με πιο γοργά βήματα προς μια ολοκληρωτική ενεργειακή μετάβαση, γι’ αυτό και δεν πρέπει να περιοριστεί με κανέναν τρόπο η παραγωγή ατομικής ενέργειας, το αντίθετο θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως «πυλώνας» της μεταβατικής περιόδου και φυσικά αυτό είναι κάτι που μπορεί να υποστηρίξει μια χώρα σαν τη Γαλλία. Με άλλα λόγια, για το FN η «ενεργειακή μετάβαση» είναι απλώς συνώνυμο της «ενεργειακής αυτονομίας», αφού, εκτός από την ατομική ενέργεια, προκρίνει και το σχιστολιθικό αέριο (παρά το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη βρεθεί κάποια εναλλακτική μέθοδος εξόρυξής του πέραν της άκρως αμφιλεγόμενης υδραυλικής ρωγμάτωσης).

Τι έχει να πει η Μαρίν Λε Πεν για το Κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, τους οποίους τόσο καιρό λοιδορούσε; Ε, τα ίδια και χειρότερα. Διότι, όπως επισημαίνουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν τα υψηλόβαθμα στελέχη του FΝ, οι Πράσινοι δεν έχουν καταλάβει τι θα πει «οικολογία». Οικολογία θα πει να αγαπάς τη Γαλλία και καθετί «γαλλικό».

Εάν αυτό μπορεί να γίνει χωρίς να καταστραφεί το περιβάλλον, έχει καλώς. Εάν αυτό πρέπει να γίνει καταστρέφοντας το περιβάλλον, έχει πάλι καλώς. Εάν όμως αυτό μπορεί να επιτευχθεί – ασχέτως πραγματικών συνεπειών – και να φαίνεται πως γίνεται με σεβασμό προς το περιβάλλον, τότε ακόμη καλύτερα. Η προστασία του περιβάλλοντος και η οικολογία φαίνεται πως έχουν μετατραπεί σε άλλο ένα «επικοινωνιακό εργαλείο» της Ακροδεξιάς, η οποία, εάν π.χ. η Γαλλία είχε σημαντική παραγωγή αμιάντου, θα έβρισκε τρόπο να τον παρουσιάσει ως «φιλικό προς τον άνθρωπο».

Εδώ το κόμμα δεν διστάζει να παρουσιάζεται ως «φίλος και προασπιστής των δικαιωμάτων των ζώων» προκειμένου να δικαιολογήσει την αντίθεσή του στη λειτουργία σφαγείων «kosher» (σφαγεία τα οποία ακολουθούν ειδικό τυπικό και απευθύνονται στην εβραϊκή κοινότητα), ενώ την ίδια ώρα στήριζε την εντατικοποίηση της κτηνοτροφίας σε κάποιες περιοχές της χώρας. Για να μην πάμε σε άλλες αρλούμπες που ξεστομίζουν διάφοροι «εκπρόσωποι» το τελευταίο διάστημα, όπως ότι «το FN είναι εναντίον της μετανάστευσης, διότι οι μεταφορές πληθυσμών διαταράσσουν τις ισορροπίες της φύσης». Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε καμία σοβαρή προσπάθεια αποδόμησης της νέας ακροδεξιάς στρατηγικής. Το αν είναι ή όχι αέρας κοπανιστός το λένε μόνοι τους. Όπως δήλωσε δημοτικός σύμβουλος του FN όταν τον αιφνιδίασε δημοσιογράφος με ερώτηση σχετικά με τις θέσεις του κόμματος για την οικολογία: «Το μόνο σίγουρο», απάντησε, «είναι ότι εμείς δεν είμαστε αγιατολάδες».