Ένα τέρας που επιστρέφει ξανά και ξανά, πάντα με διαφορετικό προσωπείο, αλλά με την ίδια ανθρωποφαγική διάθεση… 

Δεν είμαστε ακροδεξιοί… είμαστε «πατριώτες». Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει, λέμε εμείς εδώ. Παρά τις πολυετείς προσπάθειες «απο-ναζιστοποίησης» της Γερμανίας, παρά τα διαδοχικά δικαστήρια και τις διάφορες απαγορεύσεις νεο-ναζιστικών κομμάτων – κινημάτων – γκρουπούσκουλων, δυστυχώς επιβεβαιώνεται πως η Ακροδεξιά είναι σαν τη Λερναία Ύδρα. Ένα τέρας που επιστρέφει ξανά και ξανά, πάντα με διαφορετικό προσωπείο, αλλά με την ίδια ανθρωποφαγική διάθεση.

Τη Δευτέρα που μας πέρασε, το θέαμα ήταν αποστομωτικό και τρομακτικό. Από 400 διαδηλωτές που είχαν συμμετάσχει στην πρώτη «συγκέντρωση κατά της ισλαμοποίησης της Γερμανίας», στη Δρέσδη, πριν από μόλις 2 μήνες, η αστυνομία μέτρησε… 17.500 κεφάλια. Την ίδια ώρα, το κίνημα PEGIDA (Ευρωπαίοι Πατριώτες κατά της Ισλαμοποίησης της Δύσης), το οποίο αναλαμβάνει την πρωτοβουλία των εν λόγω επαναλαμβανόμενων συγκεντρώσεων κάθε Δευτέρα, τρίβει τα χέρια του. «Δεν είμαστε ούτε ναζί ούτε ακροδεξιοί» επαναλαμβάνουν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν… «Το μόνο που θέλουμε» υποστηρίζουν «είναι να προφυλάξουμε την καθαρότητα της ευρωπαϊκής – χριστιανικής ταυτότητας που κινδυνεύει από τις ορδές των μουσουλμάνων που καταφθάνουν»…

Το γεγονός βέβαια ότι στην Ανατολική Γερμανία, όπου ξεκίνησε το κίνημα, οι μουσουλμάνοι αποτελούν μόλις το 2% του πληθυσμού, δεν φαίνεται να τους «καθησυχάζει». Και μπορεί τα γερμανικά ΜΜΕ να μην έχουν ακόμη δώσει μια ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με την ηγεσία του νέου ακροδεξιού κινήματος, ωστόσο, γνωρίζοντας τη φύση όσων το απαρτίζουν (και οι οποίοι δηλώνουν «συντηρητικοί πολίτες»), είναι ζήτημα χρόνου μέχρι να δημιουργηθεί (ή να μας αποκαλυφθεί ως ήδη υπάρχουσα) μια πολύ συγκεκριμένη ιεραρχική δομή.

Το τι θα κάνουν οι Γερμανοί πολιτικοί με τον νέο ακροδεξιό στρατό που ενισχύεται σε απίστευτο ρυθμό δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο (αν και κάποιοι, όπως η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» – AfD δείχνουν ήδη μια «συμπάθεια»)… το μόνο σίγουρο είναι πως μετά τις δύο τελευταίες Δευτέρες (την προηγούμενη εβδομάδα μαζεύτηκαν 15.000) οι περισσότεροι κατάλαβαν πως δεν πρόκειται για κάποιο πυροτέχνημα που θα εξαφανιστεί εάν κλείσουμε τα μάτια.

Την ίδια ώρα, ακροδεξιές πορείες οργανώθηκαν παράλληλα σε μια σειρά από άλλες πόλεις επιβεβαιώνοντας πως το «κίνημα» εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη χώρα. Αξιοσημείωτες ήταν οι συγκεντρώσεις – και οι φασιστικές αντι-διαδηλώσεις – στο Μόναχο, το Βερολίνο, το Ροστόκ, το Ντίσελντορφ και τη Βόννη…