«Ο τραγουδιστής των Aphrodite's Child που πέθανε αυτό το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα έβλεπε τον εαυτό του ως απόγονο των Φαραώ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου» γράφει ο αρθρογράφος, Γκρεγκορί Σάιντερ, στην γαλλική Liberation.

 
«Ο τραγουδιστής των Aphrodite's Child που πέθανε αυτό το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα έβλεπε τον εαυτό του ως απόγονο των Φαραώ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου» γράφει ο αρθρογράφος, Γκρεγκορί Σάιντερ, στην γαλλική Liberation.

Το άρθρο του φέρει τον τίτλο «Ο Ντέμης Ρούσσος στο πάνθεον του ψυχεδελισμού» και ο αρθογράφος τον περιγράφει ως τον εκφραστή του «απόλυτου κιτς, τα τελευταία 30 χρόνια» σε αυτό.

«Ο Ντέμης Ρούσσος ή Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, ήταν πάντα το κάτι άλλο. Γεννημένος στην Αίγυπτο από Ελληνες γονείς, μεγάλωσε μέσα στη χριστιανορθόδοξη κοινότητα της Αλεξάνδρειας όπου συμμετείχε στη βυζαντινή εκκλησιαστική χορωδία, όπου για πέντε χρόνια τραγούδησε ως σολίστ, εκδιώχθηκε από την κρίση στο Σουέζ και επέστρεψε στην Ελλάδα στα 15 του» γράφει ο Σάιντερ και συμπληρώνει ότι τα επόμενα χρόνια έγινε μέλος μιας «μυστικής ομάδας μουσικών» με τους οποίους έκανε «ατέλειωτες συζητήσεις για πολλά θέματα της ζωής».

Στη συνέχεια, προσθέτει: «Αυτόν τον μοναστικό τρόπο ζωής δεν θα τον εγκαταλείψει ποτέ, ακόμη και όταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, όντας πια πολυεκατομμυριούχος, θα εμφανίζεται δημόσια με κελεμπίες και τουρμπάνια κεντημένα με χρυσή κλωστή, κυκλοφορώντας οδυνηρά με μια τεθωρακισμένη μπλε λιμουζίνα».

«Επειτα από τέσσερα χρόνια περιπλάνησης, κατά τη διάρκεια των οποίων απέκτησε την ειλικρινή πεποίθηση ότι αντλεί την καταγωγή του από τον Μεγάλο Αλέξανδρο και τους Φαραώ, συνάντησε έναν άνθρωπο που του άλλαξε τη ζωή» λέει ο Σάιντερ αναφερόμενος στον μεγάλο συνθέτη, Βαγγέλη Παπαθανασίου, ο οποίος τότε ήταν μουσικός της τζαζ και «εντυπωσιάστηκε από τη φωνή του» Ρούσσου.

Ο δημοσιογράφος σχολιάζει την εμφάνιση του αοιδού: «ο Ρούσσος εμφανιζόταν σαν χολερικός γιδοβοσκός, με μαύρο μάτι γεμάτο πονηριά, αναμαλλιασμένος, και με γενειάδα και φορώντας ένα πόντσο φέροντας ένα θεϊκό δώρο: αυτό το φωτεινό τρέμουλο της φωνής του σε κάθε νότα σε κάθε συλλαβή».

Επιπρόσθετα, αναφέρει ότι «αν και παρουσιάζει περιορισμένο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, ωστόσο του έδωσε την τύχη ενός καλλιτέχνη το οποίος πούλησε συνολικά περίπου 50εκατομμύρια δίσκους».

Ωστόσο «στις καλές του ήταν διασκεδαστικός και απαντούσε με εφευρετικότητα σε κάποιες συνεντεύξεις του» προσθέτει ο δημοσιογράφος.